ارتباط بالقوه چمن مصنوعی با مرگ و میر شش بازیکن توپ فیلیز از سرطان – گزارش | سرطان

گزارشی در مورد ارتباط احتمالی بین سرطان نادر مغز که منجر به مرگ شش بازیکن حرفه‌ای بیسبال آمریکایی شد و مواد شیمیایی سمی در چمن مصنوعی، دور جدیدی از سؤالات را در مورد اینکه آیا زمین‌های ورزشی مصنوعی تهدیدی برای سلامتی ورزشکاران و سایر افرادی هستند که از آنها استفاده می‌کنند ایجاد کرده است.

فیلادلفیا اینکوایرر گزارش داد که شش ورزشکار که همگی بر اثر گلیوبلاستوما جان باختند، بیشتر دوران حرفه ای خود را با تیم فیلادلفیا فیلیز انجام دادند، تیمی که برای دهه ها در زمین چمن مصنوعی در ورزشگاه وترانس رقابت می کرد.

تمام چمن‌های مصنوعی با ترکیبات سمی PFAS ساخته شده‌اند و برخی از انواع آن هنوز با لاستیک‌های بازیافتی تولید می‌شوند که می‌توانند حاوی فلزات سنگین، بنزن، ترکیبات آلی فرار و سایر مواد سرطان‌زا باشند و تعداد فزاینده‌ای از شهرداری‌ها و ایالت‌های ایالات متحده آنها را ممنوع کرده یا پیشنهاد کرده‌اند.

کایلا بنت، دانشمند سابق آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) که اکنون در سازمان غیرانتفاعی کارکنان عمومی برای مسئولیت زیست محیطی کار می کند، گفت: مرگ بازیکنان فیلیز شواهد بیشتری بر این است که تنظیم کننده ها باید زمین های مصنوعی را ممنوع کنند.

بنت گفت: «تعداد زیادی از فیلادلفیا فیلی ها با این سرطان نادر تشخیص داده شده اند و عجیب به نظر می رسد، بنابراین باید یک پرچم قرمز باشد. ما نمی دانیم که آن مواد شیمیایی با ما چه می کنند – چه اتفاقی برای احتیاط کردن در مورد سلامت انسان افتاد؟

با این حال، همه کارشناسان سرطان مغز که با آبان نیوز صحبت کرده‌اند یا در داستان‌های قبلی در مورد مرگ‌های فیلیز نقل قول شده‌اند، هشدار دادند که نمی‌توان ثابت کرد که سرطان بازیکنان توپ توسط PFAS از زمین چمن ایجاد شده است.

هنری فریدمن، متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه دوک که دو بازیکن را معالجه کرده است، می گوید: «نتیجه نهایی این است که هر چیزی در جهان ممکن است، اما آنچه قابل قبول و قابل اثبات است، چیزهای کاملاً متفاوتی هستند. اکنون راهی وجود ندارد که بگوییم، اگر این مواد شیمیایی وجود داشته باشند، باعث ایجاد تومور می شوند.

دولت فدرال تخمین می زند که حدود 12000 زمین چمن مصنوعی در ایالات متحده وجود دارد و سالانه حداقل 1200 زمین چمن مصنوعی دیگر نصب می شود. Inquirer گزارش داد که تنها پنج تیم حرفه ای بیسبال هنوز از زمین های مصنوعی استفاده می کنند.

چندین لایه شامل زمین های مصنوعی است: تیغه های چمن پلاستیکی، پشتی پلاستیکی که تیغه ها را در جای خود نگه می دارد و پرکننده ای که چمن را سنگین می کند. تا همین اواخر، پر کردن همیشه با لاستیک‌های لاستیکی بازیافتی به نام crumb rubber ساخته می‌شد که آزمایش EPA نشان داد که حاوی سطوح بالایی از مواد شیمیایی خطرناک است.

آزمایش مستقل اخیر چندین میدان مصنوعی وجود ترکیبات PFAS بسیار سمی مانند 6:2 FTOH و PFOS را نشان داده است. EPA اخیراً توصیه های بهداشتی خود را برای PFOS تجدید نظر کرده است تا بیان کند که هیچ سطحی از قرار گرفتن در معرض آن در آب آشامیدنی ایمن نیست. Inquirer قطعاتی از چمن مصنوعی Phillies را خریداری کرد و آن را در دو آزمایشگاه آزمایش کرد و متوجه شد که حاوی 16 نوع PFAS از جمله PFOS است.

PFAS یا مواد پر و پلی فلوئوروآلکیل، کلاسی از حدود 12000 ماده شیمیایی است که اغلب برای مقاوم کردن محصولات در برابر آب، لکه ها و گرما استفاده می شود. آنها را “مواد شیمیایی برای همیشه” می نامند زیرا به طور طبیعی تجزیه نمی شوند و با سرطان، مشکلات کبدی، مشکلات تیروئید، نقص مادرزادی، بیماری کلیوی، کاهش ایمنی و سایر مشکلات جدی سلامتی مرتبط هستند.

PFAS می تواند بلعیده شود، استنشاق شود و از طریق پوست جذب شود – یا حتی از طریق زخم های باز وارد بدن شود.

بازیکنان فیلیز بین سال‌های 1971 تا 2003 روی چمن مصنوعی مسابقه دادند و شش فیلی‌باز سابق در دهه‌های 40 یا 50 سالگی جان خود را از دست دادند – تقریباً سه برابر جمعیت عمومی مرد بالغ. اما محققان خاطرنشان کردند که گروه سنی که در آن فوت کرده‌اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری است و این می‌تواند نتایج را تغییر دهد. کارشناسان گفته‌اند عوامل دیگری مانند آفت‌کش‌های مورد استفاده در چمن‌زارها، جویدن تنباکو یا مواد مخدر یا ضربه مغزی می‌توانند در این امر نقش داشته باشند.

دیوید اندروز، دانشمند ارشد گروه کاری غیرانتفاعی محیط زیست، گفت: با این حال، این وضعیت نیاز به مطالعه ارتباط احتمالی بین PFAS در چمن و سرطان را برجسته می کند.

او گفت: “من هیچ مطالعه مستقیمی را ندیده‌ام که بخواهد کمیت کند این بازیکنان از بازی روی چمن مصنوعی چقدر در معرض قرار گرفته‌اند، و چگونه این میزان در مقایسه با سایر منابع قرار گرفتن در معرض قرار گرفته است، و این سوالی است که به بررسی بیشتری نیاز دارد.”

کوری فرانکلین، یک متخصص داخلی که در مورد موارد سرطان در بیسبال تحقیق می کند، در سال 2017 به نیویورک تایمز گفت که لیگ برتر بیسبال و اتحادیه بازیکنان باید اپیدمیولوژیست ها و آماردانان را برای بررسی این موضوع استخدام کنند و یک رجیستری از بازیکنان و علل مرگ آنها ایجاد کنند.

بنت خاطرنشان کرد که محققان چینی که اخیراً PFAS را در بافت تومور مغز پیدا کردند، نوشتند: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض PFAS ممکن است احتمال ایجاد گلیوما را افزایش دهد. [brain tumors]” محققان ایتالیایی دریافتند PFAS در مغز افرادی که آب آلوده به PFAS مصرف می‌کردند، تجمع یافته است.

کارشناسان می گویند، در حالی که این هنوز علت را ثابت نمی کند، این موضوع احتمالاً به بحث های بیشتر در مورد زمینه های مصنوعی دامن می زند. طرفداران می گویند نگهداری از زمین های چمن آسان تر است و مستعد “سیل” نیستند، اگرچه آنها نیز به نگهداری قابل توجهی نیاز دارند. این محصول همچنین به طور فزاینده ای در زمین های بازی یا به عنوان جایگزینی برای چمن در مناطق گرفتار خشکسالی استفاده می شود.

برخی از تولیدکنندگان ادعا کرده اند که مقدار PFAS مورد استفاده در چمن مصنوعی برای خطرناک بودن کافی نیست یا از PFAS “ایمن” استفاده می کنند.

شورای چمن مصنوعی، یک گروه تجاری صنعتی، قبلاً به آبان نیوز گفته بود: «تحقیقات مستقل بارها و بارها نشان داده است که سیستم‌های چمن مصنوعی مزایای زیادی برای جامعه فراهم می‌کنند و همچنان از استانداردهای نظارتی برای سلامت، ایمنی و عملکرد انسان پیروی می‌کنند و از آنها فراتر می‌روند».

فراتر از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، منتقدان می گویند این ماده همچنین سطوح بالایی از متان، یک گاز گلخانه ای قوی را منتشر می کند و میکروپلاستیک ها و سایر مواد شیمیایی را به آبراه ها می ریزد.

چمن مصنوعی می تواند به عنوان جزیره گرمایی عمل کند و دمای زمین بازی را تا 93 درجه سانتیگراد (200 فارنهایت) افزایش دهد. بازیکنان لیگ ملی فوتبال در سال 2022 لیگ را تحت فشار قرار دادند تا چمن مصنوعی را به دلیل آسیب دیدگی ممنوع کند و تیم های ملی فوتبال ایالات متحده فقط به همین دلیل روی چمن طبیعی بازی خواهند کرد.

حداقل نه شهرداری در کانکتیکات، کالیفرنیا و ماساچوست، از جمله شهر بوستون، محدود کردن استفاده از مزارع مصنوعی را از طریق ممنوعیت یا تعلیق آغاز کرده‌اند. قانون‌گذاران در کانکتیکات، رود آیلند و ماساچوست نیز در ماه‌های اخیر شروع به بررسی ممنوعیت آنها کردند، در حالی که ممنوعیت استفاده‌های غیر ضروری از PFAS که در سال 2029 در مین اجرایی شد، می‌تواند استفاده از چمن مصنوعی را در آنجا ممنوع کند.

بنت گفت که این موضوع نیاز سازمان حفاظت محیط زیست به ممنوعیت چمن مصنوعی و PFAS را برجسته می کند.

“آیا چمن مصنوعی راحت تر است؟ بله، شما مجبور نیستید آن را قیچی کنید، اما این بدان معنا نیست که استفاده از آن درست است. ما نباید توانایی تخریب سیاره یا سلامت خود را برای راحتی داشته باشیم.»