نزدیک شدن به ایالات متحده در حالی که به دنبال روابط گرم تر با چین است، استرالیا را با یک اقدام موازنه سخت تر مواجه می کند | امنیت استرالیا و مبارزه با تروریسم

این هفته لحظه‌ای در پارلمان فدرال بود که به نظر می‌رسید جدیت اعلامیه قریب‌الوقوع Aukus بر سر وزیر دفاع، ریچارد مارلز، آشکار شد.

مارلز که بر صندلی سرپرستی نخست‌وزیر نشسته بود، به طور رسمی در جلسه روز پنج‌شنبه به اتاق گفت: «سخت است که گامی را که به‌عنوان یک ملت در شرف برداشتن آن هستیم، اغراق کنیم.

«استرالیا هفتمین کشوری خواهد بود که توانایی بهره برداری از زیردریایی های هسته ای را دارد. ما پیش از این هرگز از توانایی نظامی در این سطح بهره نبرده ایم.»

این بیانیه ممکن است به منظور ایجاد شک و تردید در مورد اینکه آیا استرالیا به وظیفه خود عمل می کند یا خیر – اما اتفاقاً بر تعهد بسیار پیچیده ای که این کشور در شرف پیگیری است تأکید می کند.

این چالش ها شامل ایجاد نیروی کار پیش بینی شده 10000 یا بیشتر برای توسعه تخصص هسته ای استرالیا و ساخت، بهره برداری، نگهداری و تنظیم ایمن زیردریایی های جدید است.

پس از 18 ماه برنامه ریزی در میان استرالیا، ایالات متحده و بریتانیا، رهبران این سه کشور قرار است در نهایت جزئیات به اصطلاح “مسیر بهینه” استرالیا برای داشتن “حداقل” هشت زیردریایی هسته ای را اعلام کنند. این در سن دیگو در روز دوشنبه به وقت محلی، سه شنبه صبح کانبرا انتظار می رود زمان.

اما ما به لطف افشای اطلاعات از ایالات متحده و بریتانیا، سرنخ هایی در مورد خطوط کلی این قرارداد داشتیم. به نظر می‌رسد استرالیا می‌تواند تا اواسط دهه 2030 تا پنج زیردریایی کلاس ویرجینیا از ایالات متحده خریداری کند، قبل از اینکه طرح بریتانیایی را به عنوان راه‌حل دائمی‌تر اتخاذ کند.

در حال حاضر، بسیاری از سوالات بی پاسخ مانده است. مشخص نیست که چقدر هزینه خواهد داشت، چگونه هزینه آن را پرداخت می کنیم، چه زمانی ساخت و ساز در استرالیای جنوبی آغاز می شود و در این مدت چه برنامه هایی برای دعوت از زیردریایی های آمریکایی و بریتانیایی برای بازدید طولانی مدت از استرالیا داریم.

اما شایان ذکر است که دولت استرالیا – در حالی که هیچ یک از جزئیات را از قبل تأیید نکرده است – احساس می کند که باید پیشگیرانه به شرکای خود در جنوب شرق آسیا و اقیانوس آرام در مورد انگیزه های خرید زیردریایی اطمینان دهد.

اندونزی و مالزی زمانی که مارلز گفت که حتی اگر زیردریایی‌ها توانایی عملیات در جنگ را داشته باشند، احتمالاً در ذهن خود بودند، اما «نیت واقعی» دفاع از نظم مبتنی بر قوانین در سراسر منطقه بود.

بنابراین می‌خواهم در این لحظه به همسایگان و دوستانمان در سراسر جهان بگویم که از آنجایی که استرالیا در دفاع از خود سرمایه‌گذاری می‌کند و ما به این قابلیت زیردریایی هسته‌ای دست پیدا می‌کنیم، این کار را به عنوان بخشی از مشارکت خود در صلح و سازندگی انجام می‌دهیم. مارلز روز پنجشنبه به پارلمان گفت: ثبات منطقه ما و جهان.

در هر صورت، جزییات جزئی و بیهوده برای جرقه زدن دور تازه ای از انتقادات از سوی پکن کافی بود. وزارت امور خارجه چین بعداً روز پنجشنبه با تقویت موضع دیرینه خود گفت: «ما از ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا می‌خواهیم که ذهنیت جنگ سرد و بازی‌های حاصل جمع صفر را کنار بگذارند، تعهدات بین‌المللی را با حسن نیت رعایت کنند و کارهای بیشتری را انجام دهند که به آنها کمک می‌کند. صلح و ثبات منطقه ای.»

با وجود تمام تلاش‌های دولت کارگر آلبانی برای «تثبیت» روابط با چین، تنظیمات دفاعی و امنیت ملی عمدتاً دو حزبی باقی می‌ماند.

حزب کارگر حجم نظرات عمومی دولت را کاهش داده و تلاش جدی برای تعامل مجدد دیپلماتیک با بزرگترین شریک تجاری استرالیا انجام داده است – و این به ثمر نشسته است. اما حزب کارگر در نگرانی در مورد مقیاس و مقاصد افزایش نظامی خود چین با ائتلاف مشترک است. این کشور مجدداً بر نگرانی‌های خود درباره نظامی‌سازی ویژگی‌های مورد مناقشه در دریای چین جنوبی تاکید کرده است. استرالیا همچنین به مخالفت خود با هرگونه تغییر یکجانبه در وضعیت موجود در اطراف تایوان، یک دموکراسی خودمختار 24 میلیون نفری که چین آن را استانی سرگردان می‌بیند، ادامه می‌دهد و رد کردن آن را با زور رد نکرده است.

اظهارات وزیر خارجه جدید چین، «کین گانگ» در این هفته تنها بر نگرانی‌های کانبرا افزوده است. کوین از تلاش جو بایدن برای توافق بر سر «نرده‌های محافظ» برای اطمینان از اینکه رقابت بین قدرت‌های بزرگ به جنگ تبدیل نمی‌شود، تحقیر کرد. (وزیر امور خارجه استرالیا، پنی ونگ، بارها پکن را تشویق کرده است که این پیشنهاد ایالات متحده را قبول کند و گفته است که همه کشورها باید نقش خود را برای “جلوگیری از درگیری فاجعه بار” ایفا کنند.)

در یک رویداد مطبوعاتی، کین از روی نسخه‌ای از قانون اساسی جمهوری خلق چین خواند و اعلام کرد که تایوان «بخشی از قلمرو مقدس جمهوری خلق چین» است و این «وظیفه تخطی‌ناپذیر همه مردم چین است. از جمله هموطنانمان در تایوان، برای انجام وظیفه بزرگ اتحاد مجدد سرزمین مادری».

کین با توصیف تایوان به عنوان “نخستین خط قرمزی که نباید در روابط چین و آمریکا از آن عبور کرد”، به ایالات متحده در برابر “قمار بی پروا با منافع اساسی دو ملت و حتی آینده بشریت” هشدار داد.

اگر ایالات متحده به ترمز نزند اما به سرعت خود در مسیر اشتباه ادامه دهد، هیچ گاردریل نمی تواند از خروج از ریل جلوگیری کند و مطمئناً درگیری و رویارویی وجود خواهد داشت. چه کسی عواقب فاجعه بار را متحمل خواهد شد؟»

کوین راد، سفیر استرالیا که به زودی در ایالات متحده آمریکا خواهد بود، در هنگام ورود به واشنگتن دی سی در پیشبرد مفهوم گاردریل فعال خواهد بود. او در این هفته روشن بود که تفکر استراتژیک استرالیا با یک سوال کلیدی هدایت می شود: “چگونه دوستان خود در چین را از اقدام نظامی از پیش برنامه ریزی شده علیه تایوان منصرف کنیم، که پس از آن بی ثباتی اساسی وضعیت استراتژیک موجود خواهد بود؟”

دولت استرالیا استدلال کرده است که هیچ تناقضی بین تمایل آن برای به دست آوردن بهترین دارایی های دفاعی ممکن (به عنوان بخشی از حفظ “تعادل استراتژیک” در هند و اقیانوس آرام) و تلاش مستمرش برای ایجاد یک رابطه کمتر دشوار با چین وجود ندارد. اما این کاملا سوزن به نخ است.

و با وجود تمام تمرکز روی جزئیات دقیق، Aukus به وضوح به طور کلی به عنوان استرالیا در نظر گرفته می شود که حتی برای چندین دهه به ایالات متحده و بریتانیا نزدیک تر می شود.