مولداوی در برابر ماسکیروفکای مسکو مقاومت می کند. آیا سپر امنیتی غرب می تواند از آن محافظت کند؟

مولداوی در سه دهه حیات خود به عنوان یک کشور مستقل و جدایی از اتحاد جماهیر شوروی در حال فروپاشی در سال 1991 نقطه عطفی را سپری می کند.

این کشور 2.6 میلیون نفری اروپای شرقی پرتنش‌ترین زمان‌ها را در تاریخ کوتاه خود تحمل می‌کند، زیرا خود را هدف برنامه‌های بی‌ثبات‌کننده‌ای که توسط فدراسیون روسیه در تلاش برای برانگیختن ناآرامی‌های بیشتر در اروپا به اجرا گذاشته شده است، می‌بیند.

با این حال، تحت مهم ترین سپر حفاظتی امنیتی است که تا به حال از غرب برخوردار بوده است.

هنوز مشخص نیست که آیا این برای بقای دولت کاملاً طرفدار اروپا و غرب کافی است یا خیر.

اما همانطور که اوضاع پیش می‌رود، رهبری در کیشیناو در برابر بدخواهی مسکو مقاومت می‌کند – و راه‌هایی برای مقابله با آن پیدا می‌کند.

الیگارش های فراری، رهبران فاسد سابق و کرملین

در حال حاضر، کاملاً واضح است که حملات ترکیبی و پنهان روسیه علیه مولداوی در یک ماه گذشته شتاب بیشتری گرفته است.

مسکو در تلاش است تا با کمک “ستون پنجم” خود، متشکل از مهره های سیاسی خود در کیشیناو، بی ثباتی داخلی را القا کند.

رهبر این تلاش ها برای سرنگونی دولت، حزب شور است که توسط الیگارش فراری ایلان شور از اسرائیل رهبری می شود.

شور، که دارای میراث مولداوی است، در سال های 2017 و 2019 به عنوان مغز متفکر پشت به اصطلاح “سرقت بزرگ” یک میلیارد دلار (948.2 میلیارد یورو) از سیستم بانکی مولداوی محکوم شد.

پرونده ای که بودجه عمومی مولداوی معادل یک هشتم تولید ناخالص داخلی آن را کاهش داد، در حال نزدیک شدن به سومین و آخرین حکم خود است و انتظار می رود که شور یک بار دیگر مجرم شناخته شود.

مسکو با توجه به همگرایی منافع خود با شورز، از اعتراضات سازماندهی شده و پرداخت شده توسط او برای برانگیختن ناآرامی های اجتماعی گسترده استفاده می کند.

علاوه بر این، حزب سوسیالیست به رهبری رئیس جمهور سابق طرفدار روسیه، ایگور دودون، نیز در این آشوب دخالت دارد، اما به طور پنهانی از طریق تبلیغات تلویزیونی و شبکه های اجتماعی عمل می کند.

از نظر دودون، مرگ احتمالی دولت کنونی نشان دهنده کارت رهایی از زندان است، زیرا پنج پرونده پیگرد کیفری علیه او به اتهامات مختلف از فساد مالی تا خیانت به یک قدرت خارجی باز شده است که می تواند منجر به پایان او شود. حداقل 20 سال زندان باشد.

عملیات روانی برای بی ثباتی توسط کرملین

با داغ شدن اوضاع در پایتخت، مسکو یک کمپین گسترده اطلاعات نادرست را در منطقه جدا شده شرقی ترانس نیستریا و واحد منطقه خودمختار گاگاوز طرفدار روسیه در جنوب مولداوی به راه انداخته است، جایی که امیدوار است مشکلات بیشتری را ایجاد کند.

از نظر تاریخی، ترانس نیستریا و گاگاوزیا همیشه هدف اصلی مسکو بوده اند که هر زمان که می خواست آب های این کشور را گل آلود کند.

در هر دو منطقه، روسیه از حمایت پرشور برخوردار است. با این حال، در کمال تعجب بسیاری در خارج از مولداوی، اکثر مردم از فکر صدور جنگ توسط کرملین به آنجا وحشت دارند.

در جدیدترین بازی روانی خود، ترفند روسیه به شدت به اطلاعات نادرست در مورد حمله نظامی آشکار اوکراین به منطقه ترانس نیستریا بستگی دارد.

یکی دیگر از دروغ های بزرگی که سعی می شود منتشر کند این است که رئیس جمهور مایا ساندو به دستور غرب مولداوی را وارد جنگ خواهد کرد.

علیرغم همدردی روسیه که کرملین به آن علاقه دارد، تاکنون هیچ یک از این دو به نتیجه نرسیده است.

در همین حال، در پشت صحنه، ماسکیروفکا کرملین با هدف استتار شخصیت های خشونت آمیز در اعتراضات حزب شور، در آنجا برای ایجاد سناریوهای رویارویی با مجریان قانون در حالی که معترضان شعارهای صلح سر می دهند.

این توطئه اخیراً توسط کسی جز کیف علنی شد، پس از آن که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین در 9 فوریه فاش کرد که روسیه از قبل برنامه‌هایی برای بی‌ثبات کردن مولداوی دارد.

کیشینو یاد گرفت که چگونه هاردبال بازی کند

در پایان، ساندو این اطلاعات را در 13 فوریه تأیید کرد و دستور کنترل دقیق در مرز را برای افرادی داد که دارای مشخصات خاصی هستند: مردان جوان، ورزشکار و علاقه مند به مشکل.

در میان آنها، اولتراهای فوتبال پارتیزان بلگراد صربستان که از ورود آنها به کشور ممانعت به عمل آمد و گروه هایی از جمهوری روسیه داغستان که نتوانستند سفر خود به مولداوی را توجیه کنند، بودند.

این همچنین پیام روشنی به کرملین ارسال کرد: مولداوی یاد گرفته است که چگونه در جبهه نامرئی اطلاعات دولتی بازی سخت بازی کند.

از آغاز جنگ، اوکراین به شدت با سرویس های اطلاعاتی غربی همکاری می کند. اما مولداوی نیز همینطور است، در حالی که سازمان امنیت و اطلاعات خود را در حال اصلاح اصلاح می کند.

بنابراین، اطلاعات مربوط به طرح‌های بی‌ثبات‌سازی که توسط مسکو طراحی شده بود، به احتمال زیاد از طریق این کانال به کیشیناو رسید – همچنین نشان دهنده یک سیگنال واضح است که غرب به طور جدی درگیر مقابله با اقدامات خرابکارانه سرویس‌های ویژه روسیه است.

در همین حال، مولداوی از شرکای غربی خود سیستم های دفاع ضد هوایی درخواست کرده و بودجه دفاعی خود را برای سال 2023 حدود 70 درصد افزایش داده و به 85 میلیون یورو رسانده است.

در حالی که بودجه تخصیص یافته برای تهیه تسلیحات با کارایی بالا کافی نیست، مولداوی قبلاً تجهیزات نظامی کافی از متحدان غربی دریافت کرده است تا در صورت بروز حوادث مسلحانه برای مدت کوتاهی دوام بیاورد.

لهستان، اوکراین، رومانی و ایالات متحده اکنون مراقب مولداوی هستند

علاوه بر این، در میان همسایگان و نزدیکترین متحدان مولداوی برای تضمین آینده دموکراتیک این کشور احساس عزم و اراده وجود دارد.

جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، در طی سخنرانی تاریخی خود در ورشو در 21 فوریه اشاره کرد که غرب با مولداوی و شهروندانش در مسیر یکپارچگی اروپایی خواهد بود.

اظهارات او یک سیگنال سیاسی مهم بود مبنی بر اینکه مولداوی در واقع تحت حفاظت امنیتی واشنگتن و متحدانش قرار گرفته است.

ساندو پس از دریافت ضمانت نامه کتبی حمایت از ایالات متحده در حالی که در ورشو بود، روز بعد از رومانی، کشور همسایه و متحد استراتژیک مولداوی، تضمین های امنیتی نیز دریافت کرد.

کلاوس یوهانیس، رئیس جمهور رومانی، گفت که رومانی به حمایت از مولداوی، هر اتفاقی که بیفتد، ادامه خواهد داد و گفت که “مولداوی تنها نیست.”

آخرین اما نه کم‌اهمیت، کیف متعهد شد که در صورت وقوع سناریوی نظامی تحریک شده توسط روسیه، سپر حفاظتی برای مولداوی فراهم خواهد کرد.

کشورهای غربی مایلند دو چیز را تضمین کنند: عدم استقرار یک رژیم دست نشانده وفادار به کرملین در کیشیناو و به طور همزمان، عدم وجود نقض امنیتی در پشت جبهه اوکراین.

غرب به روسیه اجازه نخواهد داد تا با سربازان خود به مرزهای رومانی و ناتو برسد، زیرا این امر معادله امنیتی در دریای سیاه را پیچیده خواهد کرد.

در داخل کشور، آغاز به کار دولت جدید به رهبری نخست وزیر دورین ریسین – سیاستمداری متمرکز بر مسائل امنیتی و با تجربه در رومانی و ایالات متحده – تأیید کرد که مولداوی در حال آماده شدن برای یک فشار مجدد در رسیدگی به مسائل امنیتی کشور است.

بنابراین جای تعجب نیست که دو مورد از سه اولویت Recean تضمین امنیت و نظم عمومی است.

مقامات مولداوی هنوز باید از تدبیر روسیه متفاوت باشند

علیرغم پیام روشن مبنی بر اینکه مولداوی خارج از محدودیت است، برای روسیه، بازی نامرئی شطرنج هنوز به پایان نرسیده است.

هر اعتراض حزب شور توسط عناصر شبه نظامی آن، مانند کهنه سربازان سابق جنگ ترانسنیستریا و یک سرویس شبه امنیتی و حفاظتی به نام “سپر مردمی” تشدید می شود.

حضور آنها برای محک زدن هوشیاری و پاسخگویی مسئولان و بررسی حدود آنها است.

اما نیروهای مجری قانون و نیروهای امنیتی در یک بازی واضح از تاکتیک ها بازی می کنند.

تا کنون، آنها ترجیح داده‌اند مداخله فیزیکی و سرکوب اعتراض‌ها نکنند، بنابراین از فراهم کردن فرصت‌هایی برای خود قربانی شدن توسط حزب ایلان شور که می‌تواند جامعه را بیشتر وخیم‌تر کند و سود سیاسی به دست آورد، اجتناب کرده‌اند.

در عوض، راهبرد این است که دریچه تامین مالی این اعتراضات را هم در داخل و هم از مسکو ببندیم، تنها با چند ابزار باقی مانده در اختیار روسیه.

مولداوی آگاه است که روسیه به طور فزاینده ای دیپلمات های خود را برای ماموریت های چند روزه به کیشیناو می فرستد. پلیس مرزی نمی تواند چمدان ها و مکاتبات دیپلماتیک خود را به دلایل دیپلماتیک بررسی کند – راهی مناسب برای سفر پول نقد که در نهایت باید سرکوب شود.

اما مهمتر از آن، با توجه به عدم حمایت بیشتر شهروندان مولداوی از برنامه های مسکو، خاموش کردن آتش بی ثباتی آسان تر خواهد بود.

با این حال، توانایی روسیه برای مدبر بودن در اقدامات بی‌ثبات‌کننده نباید دست کم گرفته شود، زیرا این یکی از مؤلفه‌های مخفی شیوه‌های عملیاتی کرملین، به‌ویژه در فضای شوروی سابق است.

مادالین نکسوتو یک روزنامه نگار سیاسی و تحقیقی رومانیایی است که در کیشیناو مستقر است و در اروپای شرقی و سیاست کشورهای شوروی سابق در منطقه تخصص دارد.

در یورونیوز، ما معتقدیم که همه دیدگاه ها مهم هستند. با ما در view@euronews.com تماس بگیرید تا پیشنهادات یا موارد ارسالی را ارسال کنید و بخشی از گفتگو باشید.