استرالیا با اعتماد به اسپینرها در برابر هند سنت شکنی کرد | تیم کریکت استرالیا

مندر احمدآباد، همه چیز در مورد رنگ است. صورتی تند و بنفش تیره برای جشن گرفتن جشنواره هولی روز قبل از چهارمین آزمون پنجشنبه. دریای نارنجی که برای صبح اول برنامه ریزی شده بود، انبوهی از مردم با اتوبوس در یک انعطاف سیاسی برای نخست وزیر هند آورده شدند. سبز زمردی برای زمینی که هند اگر در آزمون سوم پیروز می شد و در فینال مسابقات جهانی آزمایشی در انگلستان شرکت می کرد، از آن استفاده می کرد. پوشش‌های سفید خالص روی زمین خشک‌تر که به جای آن استفاده می‌کنند، با یک برد همچنان لازم است.

برای استرالیا، منسوخ شدن یک دریانگر سبز به این معنی است که آنها می توانند به گرین و یک دریاننده تکیه کنند. یعنی کامرون گرین همه کاره می‌تواند پشتیبان یک متخصص سرعت تنها در میچل استارک باشد و فضایی را برای انتخاب سه اسپینر باقی بگذارد.

اخیراً در دو آزمایش قبل، حتی در درون مدیریت تیم که تصمیم می‌گیرد، این به عنوان یک قمار تلقی می‌شد. تیم های استرالیایی حداقل از زمان اختراع رادار سه اسپینر انتخاب نمی کنند. و دو تا از این سه خاص یک تست بین خود داشتند. اما پس از راه‌اندازی چیزی که باید در دهلی برنده می‌شد، سپس در ایندور یکی را تضمین کرد، ناگهان به ناتان لیون، مت کوهنمان و تاد مورفی ایمان پیدا کرد.

بچه‌های جدید در یک اینینگ کیسه‌های پنج ویکت را برداشتند و به نوبت ویرات کهلی را اخراج کردند. لیون تماشا کرد، راهنمایی کرد، سپس 11 بازی در ایندور را گرفت.

بنابراین، اگرچه به نظر می‌رسد که زمین احمدآباد برای ضربه زدن بهتر از هر چیزی است که در این مجموعه دیده می‌شود، همچنان احتمال دارد که در هر دو انتها از چمن پاک شود، به این معنی که استرالیا به این روش پایبند است و همه گزینه‌های چرخشی را حفظ خواهد کرد. در اختیار آنهاست. برای کاپیتان ایستاده، استیو اسمیت، همه چیز این بود که به او تنوع بدهند.

«کوهنمان، در حالی که توپ را از چوب دور می‌کرد، آن روز صبح خیلی خوب توپ زد [in Indore] زمانی که ویکت… مطمئن نیستید که آن را ضخیم می‌دانید، اما احتمالاً کمی متوقف‌کننده‌تر از زمانی که بازی ادامه داشت. [Lyon] از قدرتی به قدرت رسیده است. مورف می‌تواند کمی بیشتر از نیتان به سمت چرخش بپردازد و نمی‌تواند آنقدر جهش کند و می‌تواند به خوبی دفاع کند، همانطور که در بازی قبل در زمانی که مجبور بود دیدیم. همه آنها متفاوت هستند، اما آنها دانش خوبی از بازی دارند، درک خوبی از آنچه که می خواهند انجام دهند.”

این برای برخی از سنت‌گرایان کم‌تخیل، که می‌خواهند بول‌بازان سریع برگردند تا سرشان را از بین ببرند و به احتمال زیاد فکر می‌کنند تیم به اندازه کافی قوطی‌ها را در پرواز بر فراز آن غرق نکرده‌اند، خوشایند نیست.

اسمیت گفت، این نگرش «وقتی به این سطوح نگاه می‌کنیم و می‌بینیم چه داشته‌ایم، 11 اینینگ در شش روز یا چیزی شبیه به آن، برای من حیرت‌انگیز بود. اسپینرها قسمت اعظم ویکت ها را گرفته اند و می بینید که بازی اسپین چقدر سخت است… خوب است که ما می توانیم نشان دهیم که می توانیم با سه اسپینر بازی کنیم و برنده شویم.”

اولین کار این است که صبح اول را بدون اینکه بیش از حد خسته شوید پشت سر بگذارید. استادیوم غارنشین احمدآباد به نام نخست وزیر این کشور، نارندرا مودی، نامگذاری شده است و او برای دیدار با همتای استرالیایی خود، آنتونی آلبانیز، در آنجا خواهد بود. به عنوان نمایش قدرت سیاسی، برنامه این است که با حامیان مودی از ظرفیت 100000 نفری بالاتر برود، نه به دلیل علاقه آنها به کریکت، بلکه به دلیل بهاراتیا او. مهمانی جاناتا.

استرالیایی‌هایی که چند تست Boxing Day پشت سر خود دارند، از معدود بازیکنان کریکت در جهان هستند که به طور نیمه منظم با جمعیتی نزدیک به آن اندازه برخورد کرده‌اند. با این حال، صدا و شدت می تواند به سطح دیگری برسد، اگر پیش بینی ها درست باشد. حتی اگر کوتاهی کند، مانند بسیاری از انتظارات پرحاشیه جمعیت، مشارکت همچنان بسیار زیاد خواهد بود و انگیزه آنها برای حضور در آنجا هرچه باشد، بدون شک کسانی که می آیند با شروع بازی صدای خود را به گوش می رسانند.

برای یک تیم استرالیایی که تلاش می کند در یک دهه به اولین تیم میهمان تبدیل شود که پس از یک تور احساسی و خسته کننده، دو بار در یک سری هند را شکست دهد، این یک درجه شیب بیشتر به یک کار شدیداً سربالایی اضافه خواهد شد.