بن وایت از اسکاتلند: “فین احتمالاً بهترین مگس نیمه لحظه ای جهان است” | تیم اتحادیه راگبی اسکاتلند

Eشش هفته پیش احتمال زیادی داشتید که بن وایت یکی از مهمترین بازیکنان قهرمانی شش ملت باشد. یا در واقع، اسکاتلند در همان کمپین همه «کشورهای بومی» دیگر را شکست داد. گذشته از فصل های گرند اسلم آنها در سال های 1984 و 1990، آخرین تاج سه گانه مستقل اسکاتلند قبل از جنگ جهانی دوم کنار گذاشته شد.

در سال 1938، همانطور که اتفاق می افتد، اسکاتلند برنامه بازی متفاوتی نسبت به سال 2023 داشت. یک بازی عمداً سریع، طراحی شده در مورد نیمه مگس درخشان آنها، ویلسون شاو، 85 سال پیش عمل کرد و تاریخ ممکن است در حال تکرار باشد. با توجه به اینکه وایت در نیمه دوم سرعت خود را بالا می برد و شریک نیمه بک او، فین راسل، از این شتاب بهره می برد، فرانسه می توانست به راحتی ماه گذشته در پاریس شکست بخورد.

برای هر کسی که بازی ایرلندی لندن را در این فصل دیده است، این به سادگی تاییدی است بر چیزی که مدتی از آن لذت می بردند. انرژی مهیج و هوشیاری این بازیکن 24 ساله به آنها کمک کرده است تا آنها را به سمت مکان های پلی آف سوق دهد و Exiles خوشحال از حمله بدون شک قابل تماشاترین تیم در لیگ برتر هستند. اگر آنها و اسکاتلند به آزادی ادامه دهند، تصادفی نخواهد بود.

پیش از این می‌توان ادعا کرد که وایت تاثیرگذارترین نه نفر تورنمنت بوده است، حتی قبل از اولین پرتاب به سمت او توسط محمد هائواس فرانسوی در پاریس. تامین توپ سریع راسل به عنوان کار اصلی او باقی مانده است، اما همانطور که تلاش فرصت طلب هوشمند او در تویکنهام تاکید کرد، او در حواشی نیز تهدید کرده است. برای بازیکنی که قبل از ماه گذشته هرگز یک بازی شش ملت را شروع نکرده بود و کمتر از دو سال پیش در لستر مازاد بر نیازها بود، بد نیست.

خروج او از ولفورد رود، در حالی که دو سال از قراردادش باقی مانده بود، از بسیاری جهات یک لحظه کشویی بود. مربی آن زمان ببرها، استیو بورثویک، قبلاً بن یانگ، وایت و جک ون پورتلیت جوان را در اختیار داشت، اما تصمیم گرفت ریچارد ویگلسورث باتجربه را نیز به خدمت بگیرد.

وایت می‌گوید: «این یک ورزش حرفه‌ای است، یک نفر باید ضربه می‌خورد و استیو دید که من هستم. “اگر چیزی باشد، این بهترین چیزی است که تا به حال برای من اتفاق افتاده است. من از آن دوران چیزهای زیادی یاد گرفتم، اما بازی برای ایرلندی چیزی است که مرا به آن سوق داده است.”

مهمتر از همه، وایت متولد استوک، کاپیتان سابق زیر 20 سال انگلستان که در 17 سالگی، جوانترین بازیکن لیگ برتر لستر در سال 2017 شد، اکنون آزاد است که در آن نوع راگبی که برای باشگاه و کشور ترجیح می دهد، بازی کند. “من عاشق بازی سریع هستم. در این سطح واضح است که یک تعادل وجود دارد، اما وقتی سریع و هیجان انگیز است، شما می خواهید بازی کنید.”

بنابراین، وقتی نام راسل به میان می آید، جای تعجب نیست که چهره او درخشان می شود. او برای بازی کردن با او بسیار خوب است. از نظر من، او احتمالاً بهترین مگس نیمه در جهان در لحظه است. هر چه سریعتر توپ را به او بدهم، اسکاتلند سریعتر بازی می کند و ما بهتر به نظر می رسیم.

اگر سریع به عنوان یک نیمه اسکرام بازی کنید و توپ را به خوبی حرکت دهید، طبیعتا بازیکنان دیگر را وارد بازی خواهید کرد و فضا برای شما باز خواهد شد. یکی از دلایل موفقیت ایرلند و لینستر سرعت بازی جیمیسون گیبسون پارک است. وقتی بین سریع بازی کردن، فیزیکی بودن و استفاده از بازی لگد زدن تعادل برقرار می کنید، ترکیب خطرناکی است.”

از نظر تناسب اندام کمک می کند که دوست دختر وایت، تنیسور بریتانیایی جودی بوراژ، نیز یک ورزشکار حرفه ای باشد. بوراژ که در رتبه 133 جهان قرار دارد، از جمله با اما رادوکانو، همسر خوبی است. اما و جودی واقعاً دوستان خوبی هستند و ارتباط زیادی با هم دارند، اما همیشه در راه هستند. جودی این هفته در ایندین ولز بوده و هفته آینده در میامی خواهد بود. FaceTime زیادی وجود دارد.”

به گفته وایت، اگرچه رقابتی ترین دوئل های بوراژ اغلب در میز تنیس روی میز انجام می شود. من گاهی اوقات او را می گیرم، اگرچه او دوست ندارد که من این را بگویم. و او خواهد گفت که من دروغ می گویم. من می توانم بگویم که ما هر دو بسیار رقابتی هستیم. قطعا هر دو به هم فشار می آوریم.

«بعضی وقت‌ها به خانه می‌رسیم، روی مبل می‌نشینیم و می‌گوییم که بدبختیم. اما خیلی خوب است که جودز کاری را که انجام می دهد انجام دهد. من می خواهم از او در اهدافش حمایت کنم و او با من هم همینطور است. داشتن کسی که چالش را می‌فهمد و می‌توانید درباره آن با او صحبت کنید، خوب است.»

وایت در حال تحصیل در رشته طراحی داخلی است، در حالی که پدرش به عنوان مدیر مالیات در سازمان Bet365 کار می کند. اسکرام نیمه 5 فوت 11 اینچی از طریق پدربزرگ والدینش، جیم، که در ادینبورگ بزرگ شد و قبل از رفتن به جنوب و تبدیل شدن به یک مدرس دانشگاه در استافوردشایر، در ادینبورگ و مهندس در لیث بود، واجد شرایط اسکاتلند است.

اگر اولین مسابقه جام کلکته روی نیمکت موریفیلد در سال گذشته ویژه بود، شروع در برابر آنتوان دوپون بی همتا در هفته گذشته یک هیجان شخصی دیگر بود. من می خواهم به خودم فشار بیاورم و ببینم تا کجا می توانم پیش بروم. این یک چیز خنده دار است. تو به خودت باور داری که آماده ای، اما تا زمانی که این فرصت را پیدا نکنی، نمی‌دانی.»

با این حال، به طور فزاینده ای به نظر می رسد که او مردی است که در زمان مناسب در مکان مناسب است. او بلندپرواز، باهوش، متناسب و متمرکز است، او تمایل خود را برای ادامه دادن بیشتر پنهان نمی کند. شکست اسکاتلند در کنار گذاشتن فرانسه ناامیدکننده بود. «با تماشای آن فرصت‌هایی را از دست دادیم و احتمالاً می‌توانستیم برنده شویم. این کار را نکردیم زیرا به اندازه دو بازی اول دقیق نبودیم.

با این حال، اگر ایرلند یکشنبه در موریفیلد شکست بخورد، زمانی که وایت به وظیفه باشگاهی بازگردد، قبل از بازی موردانتظار پارتی سنت پاتریک لندن مقابل نورثهمپتون در 25 مارس، استقبال جالبی در انتظار او خواهد بود.

دکلان کیدنی، سرمربی سابق ایرلند، وایت را در تمام لحظات به جز آخرین لحظات پیروزی 34-19 یکشنبه مقابل نیوکاسل در زمین نگه داشت. فکر می‌کنم او شوخی می‌کرد.» – و یک گرند اسلم ایرلندی به وضوح برای بسیاری در باشگاه خوب خواهد بود.

وایت با خنده می‌گوید: «مطمئنم که آنها از من می‌خواهند که عملکرد خوبی داشته باشم اما ایرلند برنده شود. هر اتفاقی که بیفتد، نمایش سریع اسکاتلند ارزش تماشا را دارد.