مانوئل پلگرینی: انگلیس بهترین لیگ است اما بهترین فوتبال در اسپانیا برگزار می شود مانوئل پلگرینی

“منمانوئل پلگرینی می گوید: تکل ها و زمین های گل آلود و سرها به هم می خوردند. و این همان فوتبالی است که هواداران دوست دارند. اولین باری که او به انگلیس آمد برای تکمیل مدارک مربیگری بود. 15 سال طول می کشد تا او برگردد و با مردی که در آن زمان به او آموزش داده بود، برگردد و 26 سال برای بردن لیگ در آنجا لازم باشد. حالا او دوباره برای یک شب آنجاست، به کشوری که همه چیز از آنجا شروع شد و یکی از 9 شهر در پنج کشور و سه قاره است که از زمان ترک سانتیاگو به خانه بازگشته است. سی و پنج سال گذشت، خیلی چیزها تغییر کرده است، اما شرط نبندید که این آخرین است.

سرمربی رئال بتیس نیامده است تا خاطرات را یادآوری کند، اگرچه خاطرات بسیار دوست داشتنی هستند، اگر برخی کمی مبهم باشند، و 69 سالگی به معنای توقف نیست. سرمربی سابق منچسترسیتی در مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا با منچستریونایتد به مصاف تیم بتیس می‌رود که از تساوی با رئال مادرید آمده است، سه امتیاز با رتبه‌های لیگ قهرمانان فاصله دارد و کوپا دل ری را در اختیار دارد – اولین جام باشگاه در 17 سال گذشته. او یک لیگ برتر را برده است که می‌گوید هرگز نمی‌توان آن را از دست داد، حتی اگر قهرمان شود، اما این جام ممکن است بزرگترین دستاورد او از زمان عزیمت به شروپشایر باشد. این حتی بزرگتر خواهد بود.

زمان دیگری بود، مکانی متفاوت، فوتبال متفاوتی نیز بود و او را شکل داد. جایی یک عکس است: پلگرینی با بابی رابسون در نزدیکی یک اقامتگاه روستایی قرن نوزدهمی. به‌طور قابل‌توجهی اوست، حتی اگر سال 1988 است، رابسون سرمربی تیم ملی انگلیس است و پلگرینی یک مدافع میانی شیلیایی که اخیراً بازنشسته شده است، تا حد زیادی ناشناخته است و هنوز مطمئن نیست که انتخاب مربیگری به جای مهندسی ایده خوبی است. او به لیلشال، مدرسه عالی اتحادیه فوتبال آمد و در کلاس های الکس فرگوسن شرکت کرد. نام‌های کمی گیر کرده‌اند، اما او آن یکی را خوب به خاطر می‌آورد، اگرچه تصور می‌کند فرگوسن این‌طور نیست.

هفده سال گذشت تا زمانی که پلگرینی مربی ویارئال در برابر منچستریونایتد در لیگ قهرمانان اروپا بود، دوباره با هم ملاقات کردند. چهار بار آنها ملاقات کردند و او شکست ناپذیر ماند و هر چهار بار 0-0 به پایان رسید. هنگامی که یک دهه پیش به عنوان سرمربی سیتی به انگلیس بازگشت، فرگوسن رفته بود، همه چیز در حال تغییر بود. اسکاتلندی ممکن است پنجشنبه شب در سکوهای اولدترافورد باشد. اریک تن هاگ، پنجمین مربی ای که پلگرینی در آنجا با آن روبرو شده است، پس از فرگوسن در این بازی حضور خواهد داشت. او همه آنها را شکست داده است.

در سیتی، پلگرینی شاهد رقابت خاصی بود – اگرچه کاملاً شبیه بوکا-ریور یا بتیس- سویا نبود، او اعتراف می کند – و بر تغییر قدرت و سبک نظارت داشت. اگر او منچستر را علامت زد، منچستر او را علامت زد، همه آن مکان ها علامت زدند. کیتو، سن لورنزو و بوئنوس آیرس؛ ویارئال، مادرید و مالاگا؛ هبی، لندن و سویل. اما انگلستان چیزی منحصر به فرد را حفظ کرده است. فوتبال انگلیس، در واقع انگلیس، است سنت،» او می گوید. همچنین از جایی که شروع شد، یک درس ضدفرهنگی پذیرفته شد.

پلگرینی می گوید: «زمانی که بعداً به سیتی رسیدم، لیلشال مرا راهنمایی کرد و به من کمک کرد تا همه چیز را از دید انگلیسی ببینم. من خوش شانس بودم که در منچستر زندگی می کردم و می دیدم که هواداران یونایتد و سیتی چگونه فوتبال زندگی و نفس می کشند. موفقیت سیتی خواسته های جدیدی از یونایتد ایجاد کرد. به طور سنتی آنها بزرگتر بودند اما در حال تغییر است. بچه ها تمایل دارند از تیم های برنده حمایت کنند. فوتبال انگلیس تغییر کرد اما به سنت احترام می گذارد. وقتی من در سال 1988 آمدم، این بود که توپ را به سرعت وارد محوطه کنم. بخشی از آن ذات حفظ می شود. تیمی که 1-0 جلوتر است، یک دوم و یک سوم می خواهد.”

اخیراً آماری به نظر می‌رسد که بر تفاوت‌ها تأکید می‌کند: در لالیگا این فصل 98 کارت قرمز گرفته شده است، در لیگ برتر 20. پلگرینی می‌گوید: «راه انگلیس راه درستی است. «شبیه سازی کمتری وجود دارد و داوران اجازه می دهند که جریان پیدا کند. نمایش مهم است و قدرت وجود دارد. سیتی، یونایتد، آرسنال، لیورپول، چلسی، تاتنهام، اکنون نیوکاسل، همگی می توانند برای لیگ رقابت کنند. توزیع پول بهتر است، مقدار تولید شده است. در اسپانیا این شکاف قابل توجه است.

انگلیس بهترین لیگ است اما بهترین فوتبال در اسپانیا بازی می شود. به لیگ قهرمانان اروپا نگاه کنید و رئال مادرید یا بارسلونا قهرمان هستند. در لیگ اروپا، ویارئال و سویا.

و بتیس؟ پلگرینی می داند که این یک تیم با استعداد است، به طور قابل تشخیص او. او در پاسخ به این سوال که آیا قهرمانی در لیگ اروپا شبیه قهرمانی یونایتد در لیگ قهرمانان اروپا است یا خیر، پاسخ می دهد: «بسیار بزرگتر. یونایتد آن را برده است، آنها سابقه دارند. بتیس این تمایل را دارد اما از موقعیتی نامطلوب رقابت می کند. شما نمی توانید بتیس را با یونایتد مقایسه کنید. حتی به دست آوردن فرصت رویارویی با آنها نیز یک امید محض است.»

درست قبل از شروع بازی بتیس مقابل مادرید، لیورپول گل هفتم را پشت سر یونایتد قرار داد، اما یونایتد قبلاً از زمان جدایی کریستیانو رونالدو یک بار در 20 بازی شکست خورده بود. نه اینکه پلگرینی پیوند را ببیند و اصرار کند: «حضور رونالدو به دلیل تعهد، حرفه ای بودن، توانایی، فداکاری و آنچه که انتقال می دهد هرگز مشکلی ایجاد نمی کند. مربی جدید آمد، سرمایه گذاری شد، تغییراتی انجام شد. این آسان نیست. این یک فرآیند است، نه یک بازیکن. تن هاگ اکنون یک جام دارد، سبک او مناسب است. امیدواریم اکنون – بعد از این بازی همه چیز خوب پیش برود.

تصاحب احتمالی قطر می تواند به معنای قوی تر شدن یونایتد باشد. اسپانیایی برای چی بود چکمه روی پای دیگر از نو؟ این بحثی است که پلگرینی به شدت احساس می کند. او از زمینه موفقیت و سنگینی قدرت مالی آگاه است و برای دستاوردهایش در باشگاه های کوچکتر ارزش زیادی قائل است، اما این ایده که سیتی آسان بود و همه چیز در مورد پول بود، چندان خوب نیست. همچنین چشم انداز مجازات گذشته نگر برای نقض قوانین بازی جوانمردانه مالی که او در مورد هدف و تأثیر واقعی آنها متعجب است، وجود ندارد.

تجربه، زندگی، موضوعی تکراری است که او در مورد سفر خود از سانتیاگو به سویا از طریق Shropshire صحبت می کند. او می گوید: «انتقادات ناعادلانه است. اگر یک تفاوت نجومی وجود داشت، شاید، اما چلسی خرج زیادی می کرد، منچستریونایتد، لیورپول، آرسنال هزینه زیادی می کرد. وقتی رسیدم، Txiki [Begiristain] و فران [Soriano] مدت زیادی آنجا نبوده بود کاری که شهر انجام داد بسیار خوب بود. این فقط به پول مربوط نیست. مثلا با هم عوض کردند [Roberto] مانچینی برای من به دلایل فوتبالی. و سپس [when I left]، گفتند: اگر نیست [Pep] گواردیولا، این تو هستی. شما سه سال کار می کنید، گواردیولا می آید: تداوم وجود دارد. سایر باشگاه های بزرگ سرمایه گذاری کردند اما نتوانستند این کار را انجام دهند. ما دیده‌ایم که تیم‌هایی بالا می‌آیند، ۱۰۰ میلیون پوند خرج می‌کنند و دوباره سقوط می‌کنند. و 100 میلیون یورو مبلغی است که 18 باشگاه در اسپانیا نمی توانند خرج کنند.

“این لیگ را نمی توان از بین برد، زیرا زندگی کرده است – با هواداران شما، در زمین. تو در ومبلی بودی، یک جام بلند کردی. آیا ممکن است راه های قانونی وجود داشته باشد؟ امیدوارم نه، همه چیز روشن شود. اما این را نمی توان از شما گرفت. تصور کنید جام را از بین ببرند، فکر نمی کنم نایب قهرمان اکنون احساس قهرمانی کند. فوتبال همان لحظه است. تو در زمین برنده می شوی.»

اونجا غرور هست در ورزشگاه بنیتو ویامارین نیز وجود دارد. چهار جام زینت بخش ورودی است، تمام جام هایی که بتیس تا به حال برده است، و یکی متعلق به اوست. برای بردن جام بعد از 17 سال: این یک نسل کامل است، بچه هایی که دفعه قبل زنده نبودند. تنها لیگ مربوط به سال 1935 است، یک دوره دیگر. به ارمغان آوردن این شادی برای هواداران بتیس که حمایت آنها کاملاً بی قید و شرط است – در سایر باشگاه ها ممکن است تعداد آنها کاهش یابد – فراموش نشدنی است.

زمانی که در باشگاه‌ها قهرمان می‌شوید، همه خوشحال می‌شوند، اما با بتیس به فینال جام حذفی، با ویارئال به یک نیمه لیگ قهرمانان، یک چهارم با مالاگا و هزاران نفر در فرودگاه می‌رسید: این احساسات به خاطر باشگاه‌ها بسیار شدید است. آن ها هستند. من 12 جام برده ام اما این تجربه قیمتی ندارد.”

پلگرینی یک ساعت است که صحبت می کند و تقریباً وقت رفتن است، بازیکنانش برای تمرین می آیند، وقتی او سوالی می پرسد. چند مدیر بزرگتر هستند؟ یک مکث طولانی وجود دارد. آنچلوتی؟ او پاسخ می دهد: “پنج سال جوان تر”. او می‌گوید: «باید یک یا دو وجود داشته باشد،» اما فکر کردن سخت است و این او را تعریف می‌کند، او را هدایت می‌کند. جاری کلمه ای است که او استفاده می کند: معتبر، در تاریخ. او منیسک ندارد و نمی تواند در جلسات شرکت کند، اما روزانه گلف، تنیس، دویدن و دوچرخه وجود دارد. موهای مجلل هم مثل یک نوازنده که هنوز تکان می خورد. بدون پیچیدگی

“دو سن وجود دارد: سن تقویمی و “سن” که مربوط به خواسته ها، فعالیت ها، و اشتیاق شماست. پدرم چیزی می گفت که برای من باقی می ماند: “همان کار دیروز را انجام بده و یک روز هم پیر نمی شوی.” کی پیر میشی؟ وقتی متوقف شدی وقتی نمیتونی اذیت بشی وقتی فکر می کنید: “من باختم، پس چی؟” من حرفه ای عالی داشته ام. نه، باختم و تلخ، عصبانی هستم. من خانه را ترک نمی کنم. این شخصیت من است، اکنون نمی توانم آن را تغییر دهم. تا زمانی که من همان گره قبل از بازی را در شکم دارم که زمانی که شروع کردم، کاملاً زنده هستم. سنش نیست هر بازی را از صفر شروع می کنم.»

حتی اگر همه این کارها را انجام دادی؟ پلگرینی اعتراض می کند: “اما من این کار را نکرده ام.” من هنوز کارهایی دارم که باید انجام دهم. من باید پنجشنبه برنده شوم.”