آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Lدر ماه گذشته، دخترم آنفولانزا گرفت. روزها به هفته‌های فلاکت‌بار لغو کار و از دست دادن مهد کودک تبدیل شد، زیرا ویروس از او به شوهرم رسید و به من رسید. رویای تب روز خاکستری از بلوی، سرنگ کالپول و کراکر حیوانات. از نظر مالی هم به همان اندازه مخرب بود. درآمد ناچیز، در کنار هزینه‌های مهدکودک که علیرغم عدم امکان حضور او پرداخت کردیم، برای دومین بار در سه ماه گذشته حداقل 700 پوند از ما را به خطر انداخت. تسکین برای همه ما).
این محاسبات ممکن است در صفحه واضح به نظر برسند، اما اکنون از خانواده‌های کارگر انتظار می‌رود که زیان‌های هنگفتی مانند این را به صورت ماه به ماه ببلعند. هزینه‌های مهد کودک بریتانیا از گران‌ترین هزینه‌ها در جهان است: یک مکان تمام وقت برای یک کودک زیر دو سال به طور متوسط بیش از 14000 پوند در سال در بریتانیا هزینه دارد (در لندن حداقل 19000 پوند در سال است) . متوسط دستمزدها بین سالهای 2010، زمانی که دیوید کامرون روی کار آمد، تا 2021، 44 درصد افزایش یافت، در حالی که متوسط دستمزدها تا حد زیادی راکد بوده است، اگر نگوییم به صورت واقعی کاهش یافته است. به نوعی، امروز از والدین انتظار می رود که یک دستمزد اضافی را برای تجمل توانایی کار کردن جادو کنند. و این بدون در نظر گرفتن هزینه های پایه تربیت، تغذیه و پوشاک کودکان است.
مجبور کردن زنان به بستن حفره های ارائه خدمات مراقبت دولتی ما با کار بدون مزد عواقب خود را دارد. بر اساس داده های ONS، تعداد زنان 25 تا 34 ساله که برای مراقبت از خانواده کار را ترک می کنند، با شدیدترین نرخ در 30 سال گذشته در حال افزایش است. یک گزارش جدید توسط شرکت مشاوره PwC نشان می‌دهد که بریتانیا پنج پله در جدول لیگ بین‌المللی زنان شاغل سقوط کرده است و از «جریمه مادری» به‌عنوان «مهم‌ترین عامل شکاف جنسیتی» یاد میکند. به گزارش Pregnant Then Screwed، از هر چهار مادری که هزینه مراقبت از کودک را پرداخت می کنند، می گویند دیگر کار کردن برای آنها منطقی نیست. دوستی که پس از پرداخت هزینه های مهد کودک و اجاره بها، به سختی از بین می رود و مجبور شده ساعات کاری خود را کاهش دهد، می گوید: «فقط سعی می کنم پوست خود را در بازی حفظ کنم.
هزینه های اخاذی تنها بخشی از مشکل است: 98 درصد از زنانی که از مراقبت از کودکان استفاده می کنند فکر می کنند که دولت به اندازه کافی برای حمایت از آنها انجام نمی دهد. ساعات کاری غیرقابل انعطاف، بحران پرسنل و نگهداری، صحراهای مراقبت از کودکان، لیست‌های انتظار چند ساله: تعجب‌آور نیست که بسیاری از زنان شاغل قبلاً آن را کنار گذاشته‌اند. در ماه اکتبر، ده‌ها هزار والدین ناامید به خیابان‌ها آمدند و خواستار اقدام شدند.
و با این حال، راه‌حل‌های سیاسی برای مشکلات مربوط به مراقبت از کودکان ما بارها و بارها به چمن‌های بلند کشیده شده است. بهترین گزینه ای که Liz Truss می توانست ارائه دهد، کاهش نسبت پرسنل به فرزند بود – پیشنهادی که در بین والدین و ارائه دهندگان به طور یکسان به دلیل نگرانی های مشروع که کیفیت را در تنظیمات سال های اولیه تضعیف می کند، بسیار ناپسند است. انگلستان در مقایسه با استرالیا، کانادا، ژاپن، نیوزلند و سوئیس کمترین شرایط صلاحیتی را برای کارگران سالهای اولیه خود دارد و کمترین دستمزدها را پرداخت می کند، علیرغم شواهدی که نشان می دهد ارائه دهندگان با کیفیت بالاتر نتایج مثبت بیشتری را القا می کنند.
گفته می شود که ریشی سوناک سایر اقدامات کاهش هزینه را برای والدین در نظر گرفته است، از جمله اضافه کردن حق 30 ساعت کار اضافی در هفته برای والدین شاغل کودکان 9 ماهه تا سه ساله، ارائه تعداد کمتری ساعات رایگان برای دو سال. سالمندان، و پیشنهاد 10 ساعت رایگان برای کودکان یک ساله محروم.
اینکه چگونه تجهیزات در حال فروپاشی ما آن مکان‌های اضافی را در خود جای می‌دهد، سؤال دیگری است. کارگران مهدکودک در حال حاضر در حال ترک این بخش هستند. تأمین‌کنندگانی که در بهترین بخش از یک دهه به دلیل کمبود بودجه عمدی دولت تحت فشار قرار گرفته‌اند، با سریع‌ترین نرخ در شش سال گذشته، مغازه‌ها را تعطیل می‌کنند. کاهش هزینه ها برای والدین به تنهایی مشکلات بیشتری ایجاد می کند.
جولی برلی، بنیانگذار Pregnant then Screwed، می‌گوید، هر طرحی برای مقابله با اختلالات مراقبت از کودکان بریتانیا باید چند وجهی باشد تا قابل اجرا باشد، و ابتدا بر ترمیم خدمات بیمار خود، سپس تقویت ارائه‌دهندگان، بهبود کیفیت و جذب استعدادهای بیشتر در این بخش تمرکز میکند.
مسلماً، این امر مستلزم سرمایه‌گذاری اولیه میلیاردها پوند است، مبلغی هولناک برای جرمی هانت، صدراعظم، که بنا به گزارش‌ها «نگران هزینه‌ها» است، زیرا در نظر دارد دولت محافظه‌کار آماده است تا برای رفع این آشفتگی پیش از موعد مقرر چه کاری انجام دهد. بودجه بهار اما فقدان بینایی مزمن در حال حاضر هزینه های گزافی برای ما دارد.
در بریتانیا، 540000 مادر از ورود به کار با حقوق به دلیل عدم مراقبت مناسب از کودک منع شده اند. 880000 نفر ساعات کاری خود را کاهش داده اند. بر اساس آمارهای جدید مرکز سیاست مترقی، 470000 نفر شغل خود را ترک کرده اند. این محاسبه میکند که اگر مادران بتوانند ساعت‌هایی را که می‌خواهند کار کنند، بیش از 9.4 میلیارد پوند درآمد اضافی در سال ایجاد میکند، تولید اقتصادی اضافی معادل 1 درصد از تولید ناخالص داخلی بریتانیا.
در جاهای دیگر، اقتصادهای توسعه یافته باهوش این را می دانند. در کبک، کانادا، مراقبت از کودکان به عنوان زیرساخت حیاتی مانند مدارس یا جاده ها تلقی می شود. از آنجایی که مدل غیرانتفاعی آن دو دهه پیش معرفی شد و برای والدین حدود 10 دلار کانادا (6 پوند) در روز هزینه داشت، 85 درصد از زنان 26 تا 44 ساله کبک بخشی از نیروی کار هستند که بالاترین درصد در جهان است. پیر فورتین، اقتصاددان دانشگاه کبک. او گفت: «این برنامه به لطف مالیات اضافی ایجاد شده و کاهش مزایای اجتماعی، هزینه های خود را پرداخت می کند.
در نیوزیلند، ارائه دهندگان مراقبت از کودکان با نسبت بالاتری از کارکنان واجد شرایط، نرخ های بیشتری از بودجه دریافت می کنند، که کیفیت آموزش و دستمزد کارکنان را افزایش می دهد و به نوبه خود هزینه های والدین را کاهش می دهد. در ژاپن، سیستم مشابهی برای تشویق مراقبت های با کیفیت بالاتر، در کنار مراقبت از کودکان رایگان برای کودکان سه تا پنج ساله وجود دارد. در هر دو کشور، جایی که کارگران از صلاحیت بالایی برخوردار هستند، نتایج برای کودکان بسیار مثبت است. در استرالیا، یارانه مراقبت از کودکان در سال 2018 معرفی شد، یک مزیت آزمایش شده برای کمک به خانواده ها برای پوشش هزینه های مراقبت از کودک. تجزیه و تحلیل هزینه و فایده نشان داد که به ازای هر 1 دلار استرالیا که برای آموزش پیش دبستانی خرج شده است، بازدهی 2 دلار استرالیا (1.10 پوند) است.
همسایگان اروپایی مانند سوئد دستمزد سالمی به کارکنان مراقبت از کودکان خود می پردازند و جریان مستمری از استعدادها را به این بخش جذب می کنند. مطالعه دیگری از PwC نشان داد که بریتانیا با افزایش نرخ اشتغال زنان به سوئد، شاهد افزایش ۱۷۷ میلیارد دلاری تولید ناخالص داخلی سالانه خود خواهد بود.
در آلمان، کودکان حق قانونی برای مراقبت از کودک دارند و قیمت ها از 70 یورو (62 پوند) تا 150 یورو برای هر کودک در ماه متغیر است. در فرانسه، مکان های مهدکودک با بودجه دولتی به همه کودکان از دو ماهگی ارائه می شود. نروژ به کودکان یک تا پنج سال مهدکودک ارائه می دهد که هزینه آن به درآمد شما بستگی دارد. در لوکزامبورگ، دولت تا 60 ساعت در هفته رایگان و مراقبت یارانه ای را برای همه کودکان یک تا چهار ساله ارائه می دهد. در استونی، به والدین یک مهد کودک برای کودکان از سن 18 ماهگی با هزینه اسمی تضمین می شود.
وجه مشترک این طرح ها سرمایه گذاری سنگین دولتی است. طرح حزب کارگر برای تامین مالی مهدکودک های دولتی در صورت پیروزی در انتخابات آینده امیدوارکننده به نظر می رسد. در حال حاضر، 70 درصد از ارائه دهندگان سال های اولیه، مشاغل خصوصی هستند، و والدین را در صورت بستن درهای خود، در برابر کیفیت ناسازگار و شکاف های ناگهانی در تأمین آسیب پذیر می کند (بسیاری قبلاً این کار را انجام داده اند).
اگر واقعیت تلخ زندگی به عنوان یک مادر شاغل شما را تحریک نمی کند. یا استدلال اقتصادی برای سرمایه گذاری در بخش سال های اولیه به اندازه کافی متقاعد کننده نیست، پس در مورد انبوهی از شواهد در مورد رشد دوران کودکی که بارها و بارها نشان داده اند که آموزش در سال های اولیه ما نتایج آینده را دیکته می کند، چه می شود. نادیده انگاشتن محیط های سال های اولیه به عنوان قلم هایی که کودکان را می توان تحت نظارت قرار داد، این واقعیت را نادیده می گیرد که مراقبت از کودک با کیفیت واقعاً مربوط به آموزش در سال های شکل گیری است، با تمام پتانسیل های تحول آفرین آن. تقریباً نیمی از شکاف دستیابی در سن 16 سالگی قبل از شروع مدرسه توسط کودکان وجود دارد و رشد کودک در 22 ماهگی به عنوان یک پیش بینی کننده قوی برای نتایج تحصیلی در 26 سالگی عمل می کند. چگونه کسی می تواند با آن بحث کند؟
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
