“بدون خارجی”: اتهامات تبعیض آمیز واکنش ترکیه به زلزله را مختل می کند

در ساعات اولیه صبح، داریا گیلانی که خواست نام واقعی او را به کار نبریم، با تکه تکه شدن زمین از خواب بیدار شد.

او و برخی از دوستانش – همگی پناهجویان ایرانی – به خیابان‌های «تنش‌آلود» و «بی‌خواب» مرسین، شهری بندری در جنوب شرقی سواحل مدیترانه ترکیه آمدند و در نهایت به پناهگاهی بداهه‌ای که برای بازماندگان این حادثه ویرانگر ساخته شده بود، پناه بردند. زلزله و پس لرزه ها

اما با دشمنی مواجه شدند.

این گروه می گوید که به آنها گفته شده “جایی برای خارجی ها وجود ندارد” و توسط یک محافظ امنیتی بیرون رانده شده اند.

در حالی که در نهایت به آنها اجازه ورود داده شد، پس از شکایت به مدیر مرکز، گیلانی و دوستانش می گویند که آنها را از شهروندان ترک جدا کرده و به همراه سایر پناهندگان در قسمت دیگری از ساختمان قرار داده اند.

شب دوم هم همین داستان بود.

او به یورونیوز گفت: «نگهبان رفتار خشن داشت و اجازه ورود ما را نداد. تصمیم گرفتم در خیابان ها چادر بزنم تا دیگر با رفتاری که آنها با ما داشتند مواجه نشم.»

و آنها با این تجربه تنها نیستند.

در ماه مارس، سازمان رسانه ای مستقل سوریه دایرکت گزارش شده است در برخی موارد، سازمان‌های مرتبط با دولت از کمک به مردم سوریه محروم شدند، اگرچه اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها کمک دریافت می‌کنند.

آنها به مورد بلال اشاره کردند که – پس از از دست دادن 15 نفر از بستگانش در فاجعه – توسط پنج افسر پلیس ترکیه از پناهگاه اخراج شد و پرسیدند: “شما می خواهید با آرامش آنجا را ترک کنید یا باید از زور استفاده کنیم؟”

“همبستگی در خرابه ها”

در 6 فوریه، 7.8 ریشتر زلزله و سلسله پس لرزه های مرگبار جنوب شرقی ترکیه و سوریه را ویران کرد — محل زندگی میلیون ها پناهنده.

به گفته دیدم دمیرجان، معاون مدیر اجرایی آکسفام در ترکیه، حدود 13 میلیون نفر در منطقه ای دو برابر هلند آسیب دیده اند.

میلیون ها نفر هنوز آواره هستند و به کمک های اساسی نیاز مبرم دارند.

بلافاصله پس از زلزله ای که 11 استان را تحت تاثیر قرار داد، او می گوید که کمبود “بسیار” سرپناه در منطقه فاجعه باعث ایجاد مشکلاتی شده است.

با این حال، این کارمند بشردوستانه «مطمئن نبود که آیا تبعیض عمدی علیه پناهندگان وجود دارد یا خیر»، در عوض بر «نابرابری اقتصادی» تأکید کرد.

دمیرجان به یورونیوز گفت: «متاسفانه مقیاس فاجعه بسیار بزرگ بود. این بر تمام جوامع حساس، از جمله نه تنها پناهندگان، بلکه زنان، فقرا، مردم ساکن در مناطق روستایی و افراد مسن تأثیر گذاشت.»

وی افزود: همه بی عدالتی ها و نابرابری ها به دلیل این زلزله به طرز چشمگیری افزایش یافت.

مطالعات نشان داده اند که زنان و دختران به طور نامتناسبی تحت تأثیر بلایای طبیعی قرار می گیرند که خطر خشونت و نابرابری های جنسیتی موجود را تشدید می کند.

مانند سایر پناهندگان، چه ترک و چه خارجی، گیلانی برای دریافت کمک های منظم با مشکل مواجه شده است، با بسته شدن یا تخریب دفاتر سازمان های غیردولتی، در حالی که اداره مهاجرت پناهندگی فردی را به تعویق انداخته است.

او که چندین سال پناهجو در ترکیه بود، از آزار و شکنجه سیاسی در ایران گریخت، اما اکنون در شهر محبوس است زیرا قوانین ترکیه مانع خروج او می شود.

او گفت: «این موضوع برای بسیاری از پناهجویان دردسرهای بزرگی ایجاد کرده است.» وی افزود که برخی از پناهجویان پرونده های خود را بسته اند و ترکیه را «به دلیل تمام فشارهای» ناشی از زلزله ترک کرده اند.

“آنها ما را مقصر می دانند”

پناهندگانی که به ویژه از درگیری در سوریه فرار کردند، در دهه گذشته عمدتاً مورد استقبال ترک‌های دلسوز قرار گرفتند.

اما بیگانه هراسی و نژادپرستی علیه جمعیت پناهنده ترکیه – بزرگترین در جهان – در طول سال ها افزایش یافته است، زیرا اقتصاد کشور به سنگ خورده است.

تورم ماه‌هاست که با نرخ سرسام‌آوری روبه‌رو بوده و میلیون‌ها ترک را به لبه پرتگاه سوق داده است.

گیلانی می‌گوید: «بیشتر مردم ترکیه دیدگاه‌های منفی نسبت به پناهندگان و مهاجران دارند، درست مانند رفتاری که محافظان امنیتی با ما داشتند. اما این یک موضوع سیستماتیک نیست.»

پناهجویان عامل مشکلات اقتصادی و تنش‌هایی هستند که مردم ترکیه با آن مواجه هستند. اکنون با شرایط بحرانی ناشی از زلزله و امکانات کم، ناامیدی خود را نشان می دهند.

با این حال، دمیکران، که به سازماندهی واکنش بشردوستانه آکسفام کمک می کند، گفت که فاجعه طبیعی «اثر برابری» داشته است.

او به یورونیوز گفت: “جوان، پیر، ثروتمند، فقیر، پناهنده، محلی، همه به یک شکل تاثیر گذاشته اند.”

این جهان‌شمولی باعث ایجاد «همبستگی» در میان مردم زلزله‌زده شده است و «همه برای نجات یکدیگر دور آوار جمع شده‌اند».

سوری‌هایی که تعداد آنها در ترکیه 3.6 میلیون نفر تخمین زده می‌شود، به طور گسترده مستند شده است که به همسایگان خود کمک می‌کنند و بالعکس.

درست مانند هر جای دیگری در اروپا که در آن پوپولیسم دست راستی افزایش یافته است. [racism] دمیکران گفت: سیاستمداران از آن برای ایجاد مشکلات در جامعه استفاده می کنند. آنها پناهندگان را مقصر می دانند.

سیاستمداران راست افراطی به احساسات ضد سوری در مناطق زلزله زده دامن زده اند. مرکز آزادی استکهلمیک اندیشکده کرد مستقر در سوئد.

در ماه ژانویه، اومیت اوزداغ، رهبر حزب راست افراطی پیروزی ترکیه، کمپین جدیدی را با نام «اتوبوس به دمشق» با هدف اخراج پناهجویان سوری از ترکیه آغاز کرد.

ما همیشه در منطقه هستیم. ما همچنین شاهد همبستگی هستیم.»

همه ما باید برای مبارزه با این روایت جناح راست با هم عمل کنیم.