آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
“منلورن فلشمن می‌گوید که در دوران بلوغ، سینه‌بند ورزشی رایگان در هر کمد وجود دارد و ما حتی این گفتگو را انجام نمی‌دهیم. وقتی تیم‌ها لباس‌های رسمی صادر می‌کنند، یک سوتین ورزشی باید بخشی از آن لباس باشد.»
فلشمن، یک دونده حرفه ای سابق و ورزشکار نخبه کالج با چندین عنوان ملی در دوران حضورش در دانشگاه استنفورد، اکنون در حال مسابقه ای است تا نشان دهد که صنعت ورزش چگونه زنان را شکست می دهد.
مشکل این است که این مسابقه ممکن است هرگز به پایان نرسد، و همچنین دارای چندین مسیر مختلف برای دویدن در یک زمان است. یک خط، هر خطی را انتخاب کنید، و فلشمن احتمالاً می‌تواند جایی که نابرابری وجود دارد برجسته کند.
فلشمن می گوید: «به محض اینکه دختران شروع به رشد سینه می کنند، هر بحثی در فرهنگ ما جنبه جنسی دارد. ما باید بتوانیم در مورد سینه ها در زمینه حرکت صحبت کنیم، همانطور که در مورد آرنج و زانو صحبت می کنیم. این بخشی از بدن ما است و همانطور که بدن ما در حال توسعه است، فیزیک حرکت ما تغییر می کند. تقریباً یک جشن فرهنگی برای دختری برگزار می شود که اولین سوتین معمولی خود را می گیرد و زمان آن رسیده است که ما مراسم مشابهی برای سوتین ورزشی داشته باشیم. می توان آن را قبل از اینکه ناخوشایند شود عادی کرد.»
تاثیر بلوغ بر ورزشکاران جوان تنها موضوعی است که فلشمن در کتاب خوب برای یک دختر: زنی که در دنیای مردان می دود بررسی می کند. مطالب بازاریابی کتاب آن را به‌عنوان «بخشی از خاطرات، بخشی از مانیفست» توصیف میکند، اما همچنین روایتی چشم‌گشا از زندگی به‌عنوان یک ورزشکار کالج و نگاهی به پشت صحنه کسب‌وکار دو و میدانی حرفه‌ای در ایالات متحده، از طریق یک زن است. لنز
فلشمن می گوید: «ما یک خیانت نهادی بنیادین به بدن زنان در سیستم ورزشی داریم. این مشکلی است که نیاز به یک تغییر اساسی در تفکر دارد و اگر بتوانیم این تفکر را تغییر دهیم و آن آگاهی را بالا ببریم، چیزهای دیگری در جای خود قرار می‌گیرند: تغییر سیاست‌ها، نحوه صحبت ما با دختران.
در فهرست فلشمن برای تغییر، این ایده که باید با زنان و مردان یکسان رفتار شود، دور انداخته می‌شود، مفهومی که برخی از موضوعات اصلی را در بحث‌های برابری تغییر می‌دهد.
“در [physical] رشد سال‌ها پس از نوجوانی، زنان با بدن در ورزش تجربیات اساسی متفاوتی با بدن خود دارند، اما ما با آنها طوری رفتار می‌کنیم که باید مانند مردان باشند، زیرا «برابری» اینگونه به نظر می‌رسد.»
«اگر تجربیات اولیه بدن زنانه تابو، پاک شده یا به حداقل رسیده باشد، محیطی ایجاد نمی‌کنید که به درستی افراد حاضر در آن را منعکس کند. شما یک محیط ورزشی قدرتمند برای آن افراد ایجاد نمی کنید و آن گروهی از مردم قربانی می شوند و طعمه آسان تری برای بازیگران بد می شوند.
ما باید شجاع باشیم تا به تفاوت‌هایی که داریم متمایل شویم و به طور جمعی تصمیم بگیریم که زنان شایستگی پیشرفت در ورزش را دارند و ورزش بر اساس هنجارهایشان ساخته شده است. ما باید از مقایسه آنها با استانداردهای مردانه خودداری کنیم، از آنها انتظار پیشرفت مانند مردان را نداشته باشیم، از پاک کردن قسمت هایی از بدن آنها که زنانه است دست برداریم. ما از بدن زنان می ترسیم و از قدرت زنان می ترسیم.»
فلشمن پیشنهاد میکند که فمینیسم موج دوم دهه‌های 1960 و 70 به مسائل بسیاری پرداخت که منجر به نتایج مثبت شد، اما به نوبه خود چالش‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای را برای قرن بیست و یکم ایجاد کرد که نیاز به بازنگری دارند – اگر نگوییم بازنگری.
فلشمن می‌گوید: «جنبش لیبرال فمینیستی که در دهه 70 به اوج خود رسید، منجر به تغییرات اساسی زیادی در زندگی زنان شد – طلاق بدون عیب، عنوان نهم در ورزش‌های دو و میدانی، و زنان دریافت کارت اعتباری خودشان. «راهی که ما به این چیزها دست یافتیم، از طریق توسل به مردان صاحب قدرت بود که با گفتن این که ما همان شما هستیم، پس با ما یکسان رفتار کنید. صحبت در مورد تفاوت ها استراتژی خوبی برای فمینیست ها برای به دست آوردن حقوق برابر نبود، بنابراین ما صحبت در مورد تفاوت ها را متوقف کردیم. اما 50 سال گذشته است. برای رسیدن به آخرین گام در برابری، باید به تفاوت‌هایمان متمایل شویم و بگوییم، هی ما به چیز متفاوتی نیاز داریم.»
پس از ارتقاء خبرنامه
فلشمن که اکنون 42 ساله است، با فیلم Good for a Girl، مسیر خود را از یک ورزشکار نوجوان مشتاق تا یک دونده نخبه بزرگسال که به دنبال فرصتی برای رقابت در المپیک است، شرح می دهد. او با پسران رقابت می کند – تا زمانی که پسرها به بلوغ می رسند و ناگهان سریعتر می شوند – و سپس با بدن خود در حالی که در دوران بلوغ حرکت می کند رقابت می کند. فلشمن تاکید می کند که دختران نوجوان ورزش را به مراتب بیشتر از پسران نوجوان ترک می کنند. تحقیقات حاکی از آن است که دسترسی، ایمنی و انگ اجتماعی دلایل اصلی ترک هستند – اما به ندرت به چالش‌های بلوغ (برای برخی بدیهی) اشاره میکند. فلشمن همچنین نشان می دهد که چگونه هم تیمی ها و رقبای کالج او با اختلالات خوردن و مشکلات جسمی و روانی در تلاش برای موفقیت مواجه شدند.
او می‌گوید: «ما فرض می‌کنیم که بهترین ورزشکاران زن باید از آنچه مردان انجام می‌دهند تقلید کنند و از ظاهر مردان تقلید کنند. بنابراین ما آنها را تحت فشار قرار می دهیم تا قسمت هایی از بدن خود را که کاملاً زنانه است پاک کنند. ساده ترین و سریع ترین راه برای انجام این کار از طریق کاهش وزن است – منحنی های خود را حذف کنید و تا حد امکان چربی بدن را از بین ببرید. ما اکنون می دانیم که چقدر برای بدن زن مضر است و همچنین می دانیم که چقدر احمقانه است [teenage] دختر حتی یک المپیکی 28 ساله. ابزارهایی که ما برای اندازه گیری بدن مردان استفاده کرده ایم، فقط برای زنان قابل استفاده نیستند. آسیب رسان هستند. شما شروع به نیشگون گرفتن پوست یک دختر 15 ساله می کنید و این آخرین چیزی است که یک دختر وقتی بدنش این تغییرات را پشت سر می گذارد به آن نیاز دارد. او است تبدیل شدن. او نرسیده است. او به فضایی برای تبدیل شدن نیاز دارد.»
تجربه فلشمن با غول شرکتی نایک، و NCAA قدرتمند و غیرپاسخگو، بدنه اصلی حاکم بر ورزش دانشگاهی در ایالات متحده، در کتاب «خوب برای یک دختر ساختارشکنی سیستم ورزشی» گنجانده شده است. فلشمن برای بیشتر دوران حرفه ای خود با نایک قرارداد بسته بود. فلشمن می‌گوید وقتی برای اولین بار حرفه‌ای شد، چندین نماینده پیشنهاد کردند که 30000 دلار در سال سقف قرارداد واقعی است (به یاد می‌آورد که به هم تیمی‌های مرد سه برابر این مبلغ پیشنهاد شد) اما نایک در نهایت 60000 دلار به او پیشنهاد داد با بندهایی که ملزم به حضور در تیم‌های ملی و رسیدن به ملی شد. و رتبه بندی جهانی برای حفظ آن حقوق. در اوج خود، پس از بازنگری قرارداد با نایک، او به مدت شش سال 125000 دلار در سال حقوق می گرفت. اما این قرارداد در صورت عدم حضور او در تیم های المپیک با جریمه های مالی همراه بود. فلشمن می گوید، با این حال، فقط نایک نیست. این کل سیستم است.
او می‌گوید: «جنبش المپیک بر اساس استعدادهای ورزشکار داوطلب اجرا می‌شود و به جریان ثابتی از رویاپردازانی بستگی دارد که می‌خواهند آن را به صورت رایگان انجام دهند یا برای انجام آن در فقر زندگی کنند. ما از بازی‌های المپیک دستمزد نمی‌گیریم در حالی که مقامات المپیک ۷۵۰ دلار در روز حقوق و لیموزین و همه اینها دریافت می‌کنند. ما به صورت رایگان با این ایده رقابت می کنیم که می توانیم از آن برای رفتن و گرفتن معاملات تاییدیه استفاده کنیم. به جز ورزشکاران از هیچ کس دیگری خواسته نمی شود که به صورت رایگان کار کند.
در ایالات متحده، نایک حامی دو و میدانی ایالات متحده است و از قانون ضد انحصار معاف است، بنابراین یک محیط غیر رقابتی ایجاد می کند. هر ورزشکاری در ایالات متحده در حال حاضر نایک را در بزرگترین صحنه های جهان می پوشد. پس چرا نایک باید برای یک قرارداد به ورزشکار پول زیادی بدهد؟ آنها در المپیک نایک خواهند پوشید بنابراین مهم نیست. چرا هر شرکت دیگری برای یک ورزشکار در آن محیط پول جمع می کند؟ کل بازار اقتصادی را سرکوب می کند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
