تاتنهام باید مراقب باشد که توسط جذابیت یک شعله قدیمی سوخته شود | تاتنهام هاتسپر

افبد کاسه لیمو. لباس ورزشی بنفش قدیمی را پاک کنید. یک نفر به سمت Big Yellow می رود و دنی رز را از انبار خارج می کند. برگ‌های نخل را در سراسر راه هاتسپر بچینید، بگذارید زنگ‌ها در سراسر انفیلد به صدا درآیند، بودجه نقل و انتقالات تابستانی کوچکی را در دسترس قرار دهید و برای بازگشت افراد برگزیده آماده شوید.

شاید واقعاً به همین سادگی باشد. بیل برایسون، سفرنامه نویس بزرگ، زمانی مشاهده کرد که سه کار وجود دارد که نمی توانید در زندگی انجام دهید. شما نمی توانید شرکت تلفن را شکست دهید. تا زمانی که پیشخدمت برای دیدن شما آماده نشود، نمی توانید کاری کنید که شما را ببیند. و شما نمی توانید دوباره به خانه بروید. طی چند ماه گذشته – و احتمالاً چند ماه آینده – طرفداران تاتنهام به طور صریح حکمت شماره سه را به چالش می کشند.

شما می توانید آن را در سالن های مولینوکس بشنوید که آنها پس از یک شکست ناامیدکننده دیگر در خارج از خانه غرق شدند. آن‌ها می‌خواندند: «می‌دانی مائوریسیو پوچتینو، او جادویی است»: آسپرین گذشته برای تسکین میگرن‌های زمان حال. برای چند دقیقه هیجان انگیز در حومه ولورهمپتون اسپرز، دیگر هواداران 3-4-3 یا ناتوانی کنجکاوانه آنها در کسب توپ های دوم در محوطه جریمه خود نگران نبودند. دوباره خواب می دیدند.

و در ظاهر، آیا قرار ملاقات آینده‌نگر تا به حال بیشتر احساس می‌شود که درست است؟ پوچتینو از تابستان گذشته که از پاری سن ژرمن اخراج شد، بیکار بوده و هنوز خانه ای در شمال لندن دارد. اسپرز با موجی از بی‌تفاوتی، بی‌تفاوتی و ضربه‌های امیدوارکننده در حال دور شدن است. آنتونیو کونته به قدری از این شغل ناامید شده است که حتی کیسه صفرا او به او می گوید که از آنجا خارج شود. تقریباً مطمئناً یک جای خالی در تابستان و کمبود شدید نامزدهای مناسب وجود خواهد داشت. رئیس دنیل لوی می خواهد پل هایی را با هواداران بسازد. همه چیز در اینجا به یک جهت اشاره دارد. با وکلا تماس بگیرید این کار به خوبی انجام شده است.

در کدام نقطه، و با عذرخواهی، لازم است یک نفس بکشیم، بنشینیم و به درستی در مورد این فکر کنیم: 2 Poch 2 Tottenham، این فیلم چگونه ممکن است در عمل نمایش داده شود؟ خوب، برای شروع پوچتینو مانند یک زندانی سیاسی آزاد شده به ساختمان بازمی گردد. پس از طوفان دوران ژوزه مورینیو، شادی دوران کونته، عجیب و غریب دوران نونو اسپریتو سانتو، بازگشت پوچتینو بلافاصله نشاطی را ایجاد می کند.

که مشخصا یک شروع است. شايد مشخصه بارز اسپرز در اين اواخر آنقدرها ناكامي يا ناتواني نيست، بلكه نوعي غمگين بودن معبد است: باشگاهي كه اساساً سه سال و نيم را در كمي عبوس گذرانده است. به همین دلیل است که آنها هنوز هم قادر به طغیان های تماشایی هستند: پیروزی بر منچسترسیتی، بازی در برابر لستر، پیروزی دیرهنگام مقابل مارسی. اما هیچ یک از اینها پایدار نیست زیرا در نهایت، هیچ کس واقعاً به پایداری آن اعتقاد ندارد. پوچتینو با کاسه لیموهای انرژی زا خود، تا حد استخوان هایش معتقد است. این مردی است که فکر می‌کرد می‌تواند نیمار را به فشار بیاورد. فقدان ایمان در اینجا مشکلی نخواهد بود.

اما مشکل تلاش برای احیای احساسات و نمادهای گذشته این است که هیچ دو موقعیتی واقعاً قابل مقایسه نیستند. جادوی زودگذری که پوچتینو و بازیکنانش ایجاد کردند، محصول یک زمان خاص و مجموعه‌ای از شرایط منحصر به فرد بود: تیمی جوان و گرسنه که هیچ کاری برای دفاع نداشت، هیچ شهرتی برای محافظت نداشت، هیچ انتظاری برای برآورده کردن نداشت، و چه کسی می‌توانست بنابراین یک صفحه جدید و هیجان انگیز را با هم بنویسید.

از آن تیم معروف فراتر از نام ها و چهره ها چه می ماند؟ اریک دایر غم و اندوه یک شب بان را تحمل می کند که در ساعت 3 صبح از یک کارخانه متروکه محافظت می کند: در حال قدم زدن در اطراف با دستانش به هم گره شده پشت سرش، چکمه هایی که روی شیشه های شکسته خرد می شوند. سون هیونگ مین شبیه مردی به نظر می رسد که در مراسم عروسی اشتباهی شرکت کرده است و سعی می کند آن را معمولی بازی کند. هوگو لوریس خود را به عنوان یک میم سورئال فرانسوی دوباره اختراع کرده است. به نظر می رسد که هری کین بیش از هر چیز از روی ادب حضور دارد. حتی پوچتینو هم احتمالاً مربی متفاوتی با مربی‌ای است که تقریباً یک دهه پیش تاتنهام امضا کرد: کمی فرسوده‌تر و مچاله‌شده‌تر، کمی عمل‌گراتر و مغرورتر، مربی‌ای که احتمالاً این شغل برای او به عنوان یک کناره‌گیری تلقی می‌شود.

از طرف دیگر، فرض کنید لوی به پوچتینو قدرت و سینه جنگی را که باید در سال 2018 به او می‌داد می‌دهد، به او اجازه می‌دهد همه چیز را پاره کند و دوباره با گروه جدیدی از بازیکنان شروع کند که توسط فوتبال پاسشه‌دائله مورینیو و کونته پاک نشده‌اند. پس کی؟ کین بعدی در کجای آکادمی در کمین است؟ دله آلی بعدی چه کسی است که منتظر حذف از ابهام لیگ یک است، و چگونه او را از چنگ نیوکاسل یا چلسی دور نگه دارید؟ به طور خلاصه: آیا هیچ کدام از اینها به چیزی ملموس تر از یک نوستالژی لمس کننده و سنگینی عاطفی اغواکننده یک بازی کاوشگر آمستردام 2019 است؟

بزرگ‌ترین خطای تاتنهام در چند سال گذشته، تمایل به ادامه جنگیدن با آخرین جنگ بوده است: خودرویی که دائماً به سمت خود می‌چرخد، چشم‌اندازی طولانی از گذشته را درک می‌کند و تلاش می‌کند از آنچه که دارد محافظت کند. درس واقعی سال‌های 19-2014، مطمئناً ارزش یک شروع تازه، ایده‌های تازه، ایده‌آل‌های تازه بود. معادل مدرن پوچتینو 2014 کیست؟ لوی – و هواداران اسپرز – باید این احتمال را در نظر بگیرند که احتمالاً دیگر پوچتینو نیست.