شوکر برجسته کاپیتان خشمگین برونو فرناندز در کابوس یونایتد | منچستر یونایتد

پراکنده ما سقوط می کنیم

در حالی که بازیکنان لیورپول در شب گذشته جشن گرفتن گل هفتم خود را بدون هیچ پاسخی جشن گرفتند، یک مهاجم غافلگیرکننده و احتمالاً سرحال در زمین چمن آنفیلد به سرعت دوید تا به جمعیت شاد ملحق شود، اما با یک ضربه تصادفی با دو پا، اندی رابرتسون را بیرون آورد. در حالی که تنها دو دقیقه از زمان عادی باقی مانده بود، در هر نقطه از بازی، هرکسی که پیراهن منچستریونایتد را پوشیده بود به مدافع کناری لیورپول نزدیکتر بود. در حالی که آنتونی وینگر یونایتد از آن زمان به دلیل عدم اشتیاق تقریباً قهرمانانه اش در مورد توجه به این بازیکن اسکاتلندی مورد توجه قرار گرفته است، برای بدترین شکست منچستریونایتد از سال 1931 تاکنون، سرزنش های زیادی وجود داشت.

در حالی که تیم به طور کلی یک کابوس خنده دار جمعی در نیمه دوم در مواجهه با یورش لیورپول داشت که یادآور یک سال پیش بود، زمانی که آنها هنوز خوب بودند، آنتونی، فرد، کازمیرو، لیساندرو مارتینز و لوک شاو همه به طرز آشکاری وحشتناک بودند، اما شوکه کننده برجسته برونو فرناندز بود. زمانی که او مشغول از دست دادن توپ نبود، کاپیتان زمینی یونایتد دستانش را مانند رهبر ارکستر روی آمفتامین تکان می داد و از ناتوانی خود، داور و دیگران عصبانی بود. هافبک پرتغالی در نمایشی از تحقیر که باعث محرومیت طولانی مدت کودکان نوپا از بازی نرم داخلی خود در داخل سالن می شود، هافبک پرتغالی داور چهارم را نیز هل داد، خود را به ظاهر آسیب دیدگی روی زمین پرت کرد، در تلاش برای بردن یک پنالتی شیرجه زد و اعتراض کرد. با مدیر خودش که او را جایگزین نکرد، چه بهتر که او را رها کنیم تا تحقیری را تحمل کند که عمدتاً ساخته خودش بود.

امروز، احتمالاً با توجه به اینکه تیم رسانه‌های اجتماعی یونایتد «نمودار احساسات هواداران» بدنام و مورد تمسخر را مطالعه کرده است، عذرخواهی‌ها به درستی در رسانه‌های اجتماعی مختلف رسوایی ظاهر شد. مارکوس راشفورد نوشت: “کاش می توانستیم امروز یک بازی انجام دهیم تا سعی کنیم اوضاع را درست کنیم.” “نتیجه نتیجه است، و ما نمی توانیم گذشته آن را ببینیم! ما نباید اجازه دهیم که فصل ما را مشخص کند. ما باید به این روند اعتماد کنیم و با هم بمانیم.» دیوید دخیا نیز اعلام کرد «می‌دانم که این پیام‌ها در چنین روزی خوب نمی‌نشینند»، ظاهراً غافل از این واقعیت است که او یا افرادش به هر حال پیامی را ارسال می‌کنند. در زمان نگارش این مقاله، برونو هنوز اظهار نظری نکرده بود.

برای بینندگان تلویزیونی در بریتانیا، تسلیم شدن منچستریونایتد صرفاً مقدمه ای بود برای یک رویداد اصلی حتی سرگرم کننده تر، که در آن کلی کیتس مجری اسکای اسپورت به طرز ماهرانه ای داوری یک نزاع دسته جمعی پس از بازی را داشت که شامل دو نفر کارشناس خود رازی غیرقابل تحمل گریم سونس و جیمی کاراگر لردینگ بود. آن را بیش از گری نویل و روی کین. نویل خطاب به بازیکنان سابق لیورپول گفت: «به شما نگاه کنید که مثل بچه‌های کوچک خوشحال هستید. کیتس گفت: «لیورپول، امروز بعدازظهر در آنفیلد، تیپ خود را تیز کرد همانطور که او نمایش را بسته بود. آنها منچستریونایتد را با هفت گل بر صفر شکست داده اند، این یک رکورد برای این بازی است، مو صلاح اکنون رکورددار گلزن لیورپول در لیگ برتر است و حتی آنقدرها هم خوب بازی نکردند. رونق!

نقل قول روز

صادقانه بگویم غیرقابل قبول، شرم آور است. فکر می‌کنم در بیرون از زمین برای ما بازیکنان، برای هوادارانی که از ما حمایت می‌کردند، در خانه تماشا می‌کردند، خجالت می‌کشیدم تا نیمه دوم را تماشا کنند. من فقط می‌توانم بابت آن عذرخواهی کنم و ما به‌عنوان بازیکنان باید مالک آن باشیم… ما هیچ شخصیت و ذهنیتی نشان ندادیم و برای اینکه یک تیم بزرگ به اینجا بیاید باید بهتر باشیم. .

دیوید سالیوان، بزرگترین سهامدار وستهام، اخیراً گزارش شده است که در رابطه با انتصاب یک تنظیم کننده دولتی برای فوتبال، گفته است: “من به سرمایه گذاری آزاد اعتقاد دارم، نه دخالت دولت”. ممکن است اینطور باشد، اما افشای اینکه وستهام در سال 2022 9000 پوند به «بدترین دولتی که در طول عمرم دیده‌ام» به گفته سالیوان، همراه با این واقعیت که چکش‌ها استادیوم لندن را با قیمت بسیار پایین‌تر از بازار اجاره کرده‌اند، اهدا کرد. نشان می دهد که به نظر می رسد او به دخالت در دولت معتقد است.» – جان ولدون.

آیا اریک کانتونا با برایتون که قرار است با گریمزبی بازی کند، یک پیشگویی در مورد مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی بود؟ ‘چه زمانی [the] مرغ‌های دریایی به دنبال ماهیگیر هستند به این امید که [Harry the haddocks] در دریا انداخته می شوند؟» – ریچارد دولان.

در یک دنیای عالی، کنفرانس مطبوعاتی دیروز پس از بازی در آنفیلد با کول جی (یورگن) اسطوره لیورپول (LL) و خط کلاسیک او همراه بود: «آن را یک بازگشت نگویید، ما سال‌هاست اینجا هستیم. “” – پیتر اوه.

صحنه‌های دقیقه 97 فقط در امارات در آخر هفته گذشته نبود. چیپنهام تاون، مبارزان لیگ ملی جنوب، در خانه مقابل کنکورد رنجرز یک گل شش امتیازی به دست آورد و در دقیقه 75 – که قبلاً 1-0 عقب افتاده بود – کاپیتان آنها از بازی اخراج شد (به هر حال، به درستی). در 85 بازی 2-0 به نفع میهمان بود و تعدادی از هواداران ناراضی از خانه خارج شدند و فکر می کردند همه چیز تمام شده است. اما اینطور نبود. چیپنهام هرگز تسلیم نشد و با تشویق انبوه باقیمانده (حدود 500)، آنها به جلو غرش کردند و در نهایت در دقیقه 95 به گل رسیدند. آفرین برای تلاش؛ یک تسلیت، فکر کردیم. اما اینطور نبود. در دقیقه 97، یک ضربه دیگر در سمت راست، یک سانتر وسوسه انگیز برای کریگ فسانمد تا با خوشحالی سر به خانه ارسال شود. اینجا آرسنال نبود، جلوی 60000 هوادار، اما شادی و احساس دقیقاً یکسان بود. میکل آرتتا گفت این “دیوانگی” است. در چیپنهام هم “دیوانگی” بود” – مایک اسمیت.

نامه های خود را به آدرس the.boss@aban.news.com ارسال کنید. برنده امروز نامه روز ما با دریافت نسخه ای از نورودیان چودری انشاالله یونایتد: داستان ایمان و فوتبال، جان ولدون است. ما در تمام هفته نسخه هایی را ارائه می دهیم، بنابراین تایپ کنید.