هزاره ها پیرتر می شوند – و وضعیت مالی رقت انگیز آنها بمب ساعتی است که در انتظار انفجار است | کرستی میجر

هزاره ها پیر شده اند. ارشدترین افراد در این گروه جمعیتی اکنون 42 سال دارند و بسیاری از آنها شغل، وام مسکن، فرزندان خواهند داشت و ممکن است شروع به برنامه ریزی برای بقیه عمر خود کنند.

شاید امیدوارند راه پدربزرگ و مادربزرگ و پدربزرگشان را ادامه دهند. وقتی برای همیشه از کار خارج می‌شوند، در ظرف پانسیون خود فرو می‌روند و از تعطیلات در جایی گرم لذت می‌برند یا در نهایت به آن سرگرمی که مدت‌ها به تعویق افتاده است می‌پردازند. من به عنوان شبح آینده بازنشستگی اینجا هستم تا به شما بگویم که احتمال زیادی وجود دارد که این اتفاق نیفتد.

بر اساس کدام؟، یک فرد یا یک زوج به ترتیب به ۱۹۰۰۰ پوند و ۲۶۰۰۰ پوند در سال نیاز دارند تا از یک «بازنشستگی راحت» شامل تعطیلات کوتاه مدت منظم، سرگرمی‌ها و چیزهای عجیب و غریب لذت ببرند. با این حال، مشکلی که هزاره ها با آن روبرو هستند این است که گلدان های بازنشستگی خصوصی، محل کار و دولتی آنها نسبت به نسل های قبلی کمتر پر است.

قانون کلی حقوق بازنشستگی این است که بهتر است هرچه زودتر پس انداز کنید تا از هشتمین عجایب جهان، بهره مرکب، حداکثر استفاده را ببرید. اما سعی کنید این دستورالعمل را در زمان سقوط بخش مالی، یک بیماری همه گیر و بحران هزینه زندگی به کار ببرید. تعجب آور نیست که تنها حدود یک ربع از هزاره ها «برنامه ریزی یا تفکر زیادی» در مورد بازنشستگی انجام داده اند، در حالی که زندگی در زمان حال آنقدر هزینه دارد.

اجاره های گزاف و قیمت مسکن باعث تاخیر در پس انداز برای بازنشستگی شده و تهدیدی مداوم برای ثبات مالی در آینده است. بر اساس ممیزی بین نسلی بنیاد جامع رزولوشن، نسبت واحدهای خانواده هزار ساله که در بخش اجاره ای خصوصی در سن 30 سالگی زندگی می کنند، بیش از سه برابر نرخ نسل جدید نسل جدید است – و آنها بیشتر می پردازند. میانگین اجاره ماهانه اکنون در بریتانیا 1172 پوند و در لندن 2480 پوند است. پس از بازنشستگی، مستاجران مادام العمر به 9000 پوند درآمد سالانه اضافی برای پوشش هزینه ها در مقایسه با صاحبان خانه نیاز دارند.

افراد با درآمد بالاتری که می‌توانند برای سپرده پس‌انداز کنند، یا کسانی که از بانک مامان و بابا کمک دریافت کرده‌اند، ممکن است به لطف داشتن دارایی، وضعیت بهتری نسبت به اجاره‌کنندگان داشته باشند، اما هنوز مشخص نیستند. وام های مسکن بزرگ آنها را از نظر مالی در برابر افزایش نرخ بهره و کاهش قیمت مسکن آسیب پذیر می کند. خریدارانی که برای اولین بار به طور متوسط ​​بیش از سه و نیم برابر درآمد خود وام می گیرند و در نتیجه از افزایش نرخ بهره اخیر بیشترین ضربه را خواهند دید: شخصی که ملکی را در سال 2022 خریداری کرده است، از 74000 پوند به 153000 پوند افزایش خواهد یافت. هزینه بهره مادام العمر اگر قیمت مسکن همانطور که انتظار می‌رود کاهش یابد، جوانانی که زودتر وام‌های مسکن خود را دریافت می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که در نهایت با ارزش سهام منفی مواجه شوند. و این قبل از وارد شدن به بحران هزینه زندگی است، به طوری که از هر 10 بزرگسال، چهار نفر انتظار ندارند در سال 2023 بتوانند در هزینه خود پس انداز کنند.

خوشبختانه – و خبر خوب را هر جا که می توانید ببرید – هزاره ها به طور خودکار در حقوق بازنشستگی محل کار ثبت نام شده اند، به این معنی که افراد بیشتری نوعی صندوق بازنشستگی خواهند داشت. نکته منفی این است که این حقوق بازنشستگی کمتر از حقوق بازنشستگی‌هایی است که در حال حاضر برای بچه‌های بومی از آن برخوردار هستند. به احتمال زیاد به والدین و پدربزرگ و مادربزرگ ما حقوق بازنشستگی نهایی پیشنهاد شده بود. اکنون، به اکثر مردم طرح‌های مشارکت تعریف‌شده پیشنهاد می‌شود که بر اساس آن پول شما سرمایه‌گذاری می‌شود و آنچه دریافت می‌کنید بستگی به عملکرد آن سرمایه‌گذاری‌ها دارد. وجوه با توجه به هوس‌بازی‌های بازار بالا و پایین می‌شوند و مستمری‌های هزاره را در برابر شوک‌های مالی آسیب‌پذیرتر می‌کنند.

شاید این همه خبر بد نباشد که طبق گزارش‌های اخیر، هزاره‌ها تا سن 65 سالگی و احتمالاً 68 سالگی کار خواهند کرد. با این حال، با پیر شدن جمعیت، افراد بیشتری وجود خواهند داشت که مستمری دولتی را دریافت می کنند و این شانس وجود دارد که مبلغی که به هر فرد داده می شود کاهش یابد، مگر اینکه مالیات ها افزایش یابد.

البته، بازنشستگی مقرون به صرفه برای همه مورد توجه نخواهد بود. با انتقال ثروت از نسلی به نسل دیگر، به طور فزاینده ای روشن خواهد شد که هزاره ها چه کسانی هستند – همانطور که قبلاً در مورد مالکیت خانه دیده شده است.

وقتی این سناریو را به رئیس گروه پارلمانی همه احزاب بازنشستگی، نایجل میلز، ارائه دادم، او پیشنهاد کرد که نوآوری مالی ممکن است کلید حل این بمب ساعتی باشد. به نظر می رسد یک راه حل بسیار پیچیده برای یک مشکل آشکار – هزاره ها، و به نوبه خود نسل های جوان پشت سر آنها، باید بتوانند مقداری از پول نقد خود را در اینجا و اکنون پس انداز کنند.

دستمزدها باید افزایش یابد. اجاره ها باید محدود یا کنترل شوند. قیمت مسکن باید تثبیت شود تا دستمزدها به قیمت ها برسد و از سقوط آنهایی که در اوج خرید می کنند در ارزش سهام منفی جلوگیری شود. ممکن است سوال زیادی به نظر برسد، اما این نوشته روی دیوار است: اگر این دولت مشکل را حل نکند، دولت دیگری مجبور به رفع مشکل خواهد شد.