نامه های گم شده نشان می دهد که چگونه شاکلتون “ناامید” فالکلندی ها را برای نجات خدمه سرگردان جذاب کرده است | اکتشاف

باستان شناس دریایی که رهبری اکسپدیشن 2022 قطب جنوب را بر عهده داشت که لاشه کشتی استقامت ارنست شاکلتون را کشف کرد، دو نامه ناشناخته را پیدا کرد که کاوشگر را در فالکلند در حالی که تلاش می کرد 22 نفر از مردانش را که روی “صخره جهنمی” Elephant گیر افتاده بودند، نجات دهد، پیدا کرد. جزیره.

پیش از سالگرد امروز کشف لاشه، منسون باند به این خبر گفت مشاهده کننده این مکاتبات قابل توجه است زیرا هیچ شاهدی از او در پورت استنلی در این دوره مهم در سال 1916 پس از گیر افتادن کشتی آنها در یخ وجود ندارد.

شاکلتون و پنج نفر دیگر برای کمک گرفتن به جزیره جورجیا جنوبی رسیده بودند و رفقای خود را در جزیره فیل پشت سر گذاشتند. شناخته شده است که او با نگرانی برای آنها شکنجه شده است، اما نامه ها نشان می دهد که او ناراحتی خود را از مقاماتی که با آنها در خانه دولت اقامت داشته پنهان کرده است – در عوض با داستان هایی از زندگی پرماجرا خود به آنها افتخار می کند.

او جوک می گفت و “به شدت خنده دار” بود، یکی از نامه های رکورد.

باند گفت: “نامه ها واقعاً آموزنده، روشنگر و روشنگر هستند. شاکلتون آنقدرها هم خوب ظاهر نمی شود. اما شما باید بخشنده باشید زیرا او 22 مرد در این جزیره داشت که احتمالاً مرده یا در حال مرگ بودند و او مستأصل بود.

تلاش شاکلتون برای عبور از قطب جنوب، داستانی حماسی از شجاعت و بقا در برابر همه شانس است. استقامت در یخ گرفتار شد و مردان به نحوی برای ماه‌ها روی شناورهای یخ زنده ماندند و به خوردن سگ‌های اکسپدیشن خود خلاصه شدند. آنها به جزیره فیل رسیدند، جایی که از پنگوئن ها و فوک ها زندگی می کردند، اما در نهایت نجات یافتند و همه 28 خدمه زنده به خانه بازگشتند.

شاکلتون با یک صیاد نهنگ که از نهنگ‌داران نروژی تهیه شده بود، در بخش بسیار خطرناکی از اقیانوس سفر کرد. او برای نجات افرادش به سمت جزیره فیل رفت، اما چون نتوانست از یخ عبور کند، به سمت فالکلند رفت، جایی که می دانست ایستگاه رادیویی برای احضار کمک وجود دارد.

به عنوان مدیر اکتشاف در پروژه Endurance22، یک اکسپدیشن علمی بزرگ، Bound و یک تیم بین‌المللی در مارس سال گذشته با یافتن لاشه در وضعیت فوق‌العاده حفاظت شده، تاریخ قطبی را ثبت کردند. مکان یابی این نماد «عصر قهرمانانه» اکتشافات قطبی در کف دریای ودل، به دلیل سختی محیط قطب جنوب – «شرایط بد» – همانطور که شاکلتون آنها را توصیف کرد – برای مدت طولانی غیرممکن به نظر می رسید.

این نامه ها توسط یک جوان فارغ التحصیل آکسفورد به نام توماس گدارد نوشته شده بود که در اولین پست دفتر استعماری خارج از کشور در جزایر فالکلند بود که شاکلتون برای کمک خواست. گدارد در 12 ژوئیه 1916 در انگلستان در نامه ای به مادرش درباره شاکلتون می نویسد: «من خیلی از او را دیده ام و او واقعاً جذاب ترین فرد است و ما را شب به شب در غرش خنده نگه داشته است. البته او در حال حاضر مشغول مهمانی‌اش در جزیره فیل‌ها است و گاهی اوقات نمی‌تواند آرام بنشیند و به آن‌ها فکر کند، اما وقتی می‌توانید ذهنش را از این موضوع دور کنید و او را وادار کنید که ماجراجویی‌هایش را تعریف کند، به‌شدت خنده‌دار می‌شود.»

در 5 سپتامبر 1916، چند روز پس از نجات این افراد، او نوشت: «به تازگی خبری دریافت کردیم که شاکلتون مهمانی خود را در جزیره فیل به خوبی برگزار کرده است، و شنیدن آن خوب است. او بسیار تلاش کرده است و هر کاری که ممکن است انجام داده است، اگرچه از همان ابتدا ناامید کننده به نظر می رسید. من بسیار خوشحالم که او بالاخره این کار را انجام داده است.

“فکر نمی کنم او دیگر به اینجا برگردد. من دوست داشتم نخ دیگری با او داشته باشم. او بسیار آموسین است [sic] شخص و شرکت بسیار خوب; اما من دوست دارم آموسین و سرگرم کننده باشم [sic] بخشی از کسب و کار او است و اینکه او کاملاً آماده است که از پشت سر شما غافلگیر شود، اگر فکر می کند مردمی را که با او هستند خوشحال می کند تا صدای فرار شما را بشنوند. من ممکن است به این فرد بی عدالتی کنم.»

گزارش باند از سفر خود توسط مک میلان در کتاب تحسین‌شده‌اش منتشر شد کشتی زیر یخ: کشف استقامت شاکلتون. او به طور تصادفی نامه ها را در میان برگه های والدین فالکلندری خود پیدا کرد. پدرش کلکسیونر یادگاری های فالکلند بود و آنها در یک پوشه در نبرد فالکلند در سال 1914 بودند.