تام پیدکاک در Strade Bianche | برد دور برد فوق العاده ای را به ارمغان می آورد دوچرخه سواري

تام پیدکاک به خواسته خود اعتماد کرد و اجرای ویژه‌ای در جاده‌های توسکانی تولید کرد تا اولین مرد بریتانیایی شود که برنده استراد بیانش شد، با فاصله حدود 50 کیلومتری از پلوتون و عبور از خط به تنهایی در سیه‌نا.

یورکشایرمن با احساس فرصتی در هنگام فرود از مونتالچینو، در تعقیب اولین جدایی‌طلبی رفت تا مسابقه را منفجر کند و متیو ون درپول بی‌رنگ را در پی خود باقی گذاشت. پیدکاک با جبران کسری بیش از دو دقیقه، از بالای سه رهبر اولیه عبور کرد و سپس پاهای باورنکردنی نشان داد تا گروهی از تعقیب‌کنندگان، از جمله Tiesj Benoot از Jumbo-Visma را در مراحل پایانی مهار کند.

پیدکاک گفت: «وقتی رفتم، این برنامه نبود، فقط به سختی سوار می‌شدم، در سراشیبی فاصله گرفتم و فقط ادامه دادم.» “راستش این هفته احساس خوبی داشتم، می دانستم که امروز قرار است اتفاق خوبی بیفتد. به نوعی می دانستم که امروز روز من است و این که واقعاً نتیجه داد بسیار باورنکردنی است.

از گروه جدا شده اصلی، الساندرو دی مارکی از Jayco-AlUla با سوار گرنادیرز Ineos تا حدود 23 کیلومتر مانده به پایان، زمانی که Pidcock دوباره از قدرت خود بر روی شن برای حمله استفاده کرد، آویزان بود.

پشت سر او گروهی قوی برای تعقیب رهبر انفرادی تشکیل شده بود، اما ترکیبی از تاکتیک‌های ضعیف – به ویژه از سوی بنوت و هم تیمی‌اش آتیلا والتر – و شکست در همکاری با هم باعث شد تا در 10 کیلومتری گذشته نزدیک‌ترین چیزی که آنها به پیدکاک داشتند، 7 باشد. ثانیه در نهایت، آن دعوا، و توانایی بریتانیایی 23 ساله در فرودها، به این معنی بود که او در میدان معروف سیهنا، پیاتزا دل کامپو، با برتری 30 ثانیه ای از خط عبور کرد.

“چند بار آنها نزدیک شدند و من فکر کردم: “اوه، من این کار را به هم زدم، خیلی زود رفتم، ضربه ام را هدر دادم” اما موضوع این است که در مسابقاتی مانند این، همه چیز خیلی سریع بود. روز، من فکر کردم: “اگر شکافی پیدا کنم و ادامه دهم، بازگرداندن آن سخت است.”

در مسابقه زنان، دمی ولرینگ بود که با هم تیمی خود در SD Worx، Lotte Kopecky مبارزه کرد تا در خط در یک عکس پایانی پیروز شود و نتیجه ای دراماتیک برای مسابقه ای ارائه دهد که واقعاً در 11 کیلومتر پایانی زنده شد.

کریستن فاکنر (Jayco-AlUla) یک پیشنهاد انفرادی شجاعانه برای پیروزی انجام داده بود، در حالی که 45 کیلومتر مانده به پایان مسابقه بود، اما در آخرین کیلومتری که هم تیمی ها تا خط در خیابان های شیب دار سیه نا می جنگیدند توسط Vollering و Kopecky گرفتار شد.

ولرینگ پس از اینکه فهمید در دوی سرعت پیروز شده است، گفت: “این یک مسابقه دیوانه کننده بود.” “آخرین [stage] با لوته خیلی باحال بود حمله کردم چون احساس کردم این لحظه است – این نقشه بود – سپس ناگهان لوته با من بود. این خوب بود زیرا می توانید با هم کمی عمیق تر بروید. لوته یک قاتل است اما من از اقدام او شگفت زده شدم [in the sprint]. آن را بسیار هیجان انگیز کرد.»

فاکنر با برتری بیش از یک دقیقه از ولرینگ، که در سفر قبلی از آسفالت دور شده بود، از بخش ماقبل آخر فرار کرد. برای لحظه‌ای نگران‌کننده تعقیب سوار SD Worx توسط یک اسب در جاده با مشکل مواجه شد، اما از آنجایی که ولرینگ به نظر می‌رسید که قرار است توسط Annemiek van Vleuten به او بپیچد، Kopecky به سرعت دور شد تا به هم تیمی خود بپیوندد.

این باعث شد که ون ولوتن و همکارش در موویستار، لیان لیپرت، از گارد خارج شوند، و جفت SD Worx به سرعت وارد شیاری شد که در نهایت ولرینگ را به پیروزی رساند. فاکنر سرانجام در فاصله 600 متری به پایان رسید و مسابقه ای پر دردسر را تا خط بین دو سوار برپا کرد که ولرینگ با کمترین اختلاف پیروز شد.