انگلستان، آمریکا یا هیبریدی؟ گمانه زنی های شدید به دلیل انتخاب زیردریایی هسته ای 170 میلیارد دلاری استرالیا | ارتش استرالیا

استرالیا قرار است ظرف چند هفته جزئیات اولیه برنامه ای را بیاموزد که ممکن است بیش از 170 میلیارد دلار هزینه داشته باشد و برای چندین دهه اجرا شود.

رهبر مخالفان، پیتر داتون، این هفته نسبت به انتخاب طرح جدید بریتانیا هشدار داد. تام کوربن، پژوهشگر سیاست خارجی و دفاعی در مرکز مطالعات ایالات متحده دانشگاه سیدنی می‌گوید در حال حاضر، برنامه زیردریایی Aukus یک “جعبه سیاه” است.

او می‌گوید: «تا زمانی که اعلامیه را دریافت نکنیم، فقط در حال حدس و گمان هستیم.» وی افزود که با توجه به اینکه نخست‌وزیر آنتونی آلبانیز قرار است در ماه مارس به ایالات متحده برود تا آن را اعلام کند، این راز به خوبی حفظ شده است.

و این حدس و گمان تقریباً مانند سال 2016 که فرانسه، آلمان و ژاپن برای ساختن جایگزینی برای ناوگان قدیمی کلاس Collins استرالیا با هم رقابت می کردند، داغ است.

فرانسه برنده شد، سپس در سال 2021 زمانی که نخست وزیر وقت، اسکات موریسون، طرح خرید 12 زیردریایی معمولی کلاس Attack خود را به نفع طرح Aukus برای «حداقل» هشت زیردریایی هسته‌ای لغو کرد، شکست خورد.

گفتگو، زمانی که شروع شد، درباره این بود که آیا استرالیا یک قایق آمریکایی یا بریتانیایی می خرد. هر دو پیشنهاد موجود آنها بزرگتر از کلاس کالینز هستند و به خدمه بزرگتری نیاز دارند. هر دو راکتور هسته‌ای آن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که عمر قایق را دوام می‌آورند، که می‌تواند تا زمانی که غذا یا صبر خدمه تمام شود در زیر آب بماند.

اما هر دو کشور در حال حاضر روی زیردریایی های نسل بعدی خود کار می کنند.

ایالات متحده در حال حاضر در حال ساخت 19 زیردریایی کلاس ویرجینیا (معروف به SSN ها، کد طبقه بندی ایالات متحده برای زیردریایی های تهاجمی با موتور هسته ای – در مقابل SSBN ها، که زیردریایی های موشک بالستیک با موتور هسته ای هستند).

اینها بیش از 140 متر طول دارند و به 132 خدمه نیاز دارند. آنها بیش از 10000 تن را جابجا می کنند (یا وزن دارند) و موشک های کروز تاماهاوک را حمل می کنند.

از اواسط دهه 2030، کلاس ویرجینیا با نسل بعدی SSN(X) جایگزین خواهد شد. این “X” به این معنی است که طراحی هنوز نهایی نشده است. نیروی دریایی ایالات متحده آن را به عنوان یک “شکارچی اوج” توصیف کرده است که سریع تر، مخفیانه تر و با سلاح های بیشتر قوی تر خواهد بود.

کلاس Astute بریتانیا نیز موشک‌های کروز Tomahawk را حمل می‌کند که به زیردریایی اجازه می‌دهد تا اهدافی را در فاصله 1000 کیلومتری هدف قرار دهد و تصاویری از میدان جنگ ارسال کند. همچنین دارای اژدر Spearfish است که برای از بین بردن زیردریایی های دشمن طراحی شده است.

این هواپیما حدود 100 خدمه دارد، طول آن تقریباً 100 متر است و جابجایی آن 16000 تن است.

بریتانیا نیز به فکر نسل بعدی است. SSN(R) که هنوز در حال طراحی است، جایگزین Astutes خواهد شد.

در زمان افزایش عدم اطمینان، کشورهای Aukus به دنبال توانایی بیشتر هستند. اما مشخصات فنی تنها بخشی از فرآیند تصمیم‌گیری برای استرالیا است که با شکاف توانایی مواجه است زیرا کالینز قرار است قبل از اینکه زیردریایی جدیدی در دسترس باشد بازنشسته شود.

این‌ها زیردریایی‌هایی نیستند که بتوان آن‌ها را از برخی سوپرمارکت‌های جهانی «از قفسه» بیرون آورد. نمونه های جدیدتر که هنوز در مرحله طراحی هستند، سال ها تا شروع آزمایش فاصله دارند. بزرگترها به شدت مورد نیاز نیروی دریایی خودشان هستند.

و جدول زمانی تا دهه 2040 کشیده می شود و کارشناسان را نگران می کند که چگونه استرالیا شکاف توانایی خود را پر می کند.

پایگاه صنعتی ایالات متحده تقریباً در ساخت ناوگان زیردریایی خود غرق شده است و هشدارهایی وجود دارد که نمی تواند به استرالیا نیز کمک کند.

کوربن می‌گوید: «نکته اصلی این است که ایالات متحده به تنهایی زیرساخت‌ها را نمی‌سازد.

این ایده را تقویت می کند که تلاش بین سه کشور تقسیم خواهد شد.

او می‌گوید: «من انتظار داشتم یک سیستم جنگی ایالات متحده بخشی از این زیردریایی جدید به عنوان یک فرض اساسی باشد. “سوال واقعی این است که ساخت قاب اولیه در کجا انجام می شود. اگر توانایی‌های کشتی‌سازی ما به سرعت و ظرفیت بالا برود، ممکن است برخی از آن‌ها در استرالیا اتفاق بیفتد.»

سام روگیوین، مدیر برنامه امنیت بین‌المللی مؤسسه لوی، می‌گوید وزرای بریتانیا و استرالیا به طور فزاینده‌ای به طرحی سه جانبه اشاره کرده‌اند.

او می‌گوید: «سوالی که در ذهن من وجود دارد این است که آیا این نسخه‌ای از SSN(X) یا SSN(R) است یا کلاً چیز جدیدی است.

او می‌گوید که یک طرح کاملاً جدید چراغ‌های هشدار را روشن می‌کند و به مشکلاتی که استرالیا با هلیکوپترهای Sea Sprite، کلاس Collins و Attack داشته است، اشاره می‌کند.

ما قبلاً در مسیر خرید قابلیت‌های بسیار سفارشی برای نیروهایمان بوده‌ایم، که هیچ‌کس آن را ندارد و به فاجعه ختم شد.»

“این یک چیز قیمت است … همچنین ریسک بیشتری دارد زیرا شما کاری را انجام می دهید که قبلاً انجام نشده است.”

داتون، وزیر دفاع سابق ائتلاف، این هفته از یک سری کنفرانس‌ها و مصاحبه‌های رسانه‌ای برای شلیک یک تیر هشدار پیشگیرانه در مورد طرح جدید بریتانیا استفاده کرد. او گفت که معتقد است کلاس ویرجینیا ایالات متحده بهترین انتخاب برای استرالیا است زیرا کمترین خطر را دارد و می تواند زودتر آماده شود.

داتون روز چهارشنبه گفت: «نگرانم که اگر دولت تصمیمی برای طراحی ارزان‌تر گرفته باشد، تحویل این زیردریایی‌ها را به تعویق بیاندازد».

دولت کارگر داتون را به دلیل مداخلات عمومی «غیر مسئولانه» او سرزنش کرد – گفت که او نظرات خود را بر اساس توصیه های قدیمی استوار می کند – و گفت که مهم است که Aukus یک تلاش دو حزبی باقی بماند. علیرغم پخش این تردیدها، داتون قول داد از تصمیم نهایی دولت حمایت کند.

پیتر بریگز، تحلیلگر زیردریایی و رئیس سابق مؤسسه زیردریایی استرالیا، دریاسالار عقب (بازنشسته) پیتر بریگز، می گوید SSN(R) پیشتاز است.

او می گوید SSN(X) خیلی بزرگ خواهد بود. “هرچه بزرگتر باشد، خدمه بیشتری را حمل می کند و هزینه خرید آن بیشتر است.”

بریگز به تاکید دولت بر «حداقل» هشت قایق اشاره می کند.

او می گوید: «ما کشوری دو اقیانوسی هستیم و در هر ساحل به شش نفر نیاز داریم.

“از شش، شما دو نفر آماده برای رفتن در هر زمان دارید.” او می گوید: این قانون سه است. در هر نقطه‌ای که می‌خواهید یکی بیرون باشد، یکی برای بیرون رفتن آماده می‌شود، و یکی بعد از بیرون رفتن در حال سرویس است.

او می‌گوید ساخت 12 قایق، ما را به مشتری مهمی تبدیل می‌کند که می‌توانیم طراحی را تحت تأثیر قرار دهیم و شاید اندازه آن را محدود کنیم – کلاس Collins دارای جابجایی کمتر از 3500 تن و خدمه حدود 50 نفر است.

پس از اینکه آلبانیز اعلام کرد که زیردریایی جدید از کجا می آید، باید به برخی از سوالات دشوارتر پاسخ داده شود – در مورد اینکه نیروی کار از کجا می آیند، آیا همه با رغبت و به راحتی فناوری خود را به اشتراک می گذارند، آیا ساخت هیبریدی کنترل مستقل استرالیا را به خطر می اندازد و یا خیر. – مهمتر از همه – چه زمانی زیردریایی ها واقعاً آماده می شوند.