روبرتو فیرمینو به عنوان قهرمان خندان لیورپول کلوپ می رود | لیورپول

تیاو آخرین روز آگوست 2019 است و لیورپول به تازگی برنلی را 3-0 در تورف مور با نمایشی که به همان اندازه مسلط و ویرانگر است شکست داده است. اما با توجه به واکنش خشم آلود سادیو مانه به تعویض دیرهنگام پس از ناامیدی فزاینده ای از عدم ارسال محمد صلاح به او، همه چیز در رده های میهمان خوب نیست. در نتیجه همه نگاه‌ها به این زوج دوخته می‌شود که آنها به رختکن برمی‌گردند، اما در نهایت این یکی دیگر از اعضای خط مقدم لیورپول است که هنگام راه رفتن بین آنها توجهات را به خود جلب می‌کند. روبرتو فیرمینو که مستقیماً به دوربین نگاه می کند، می ایستد، گونه هایش را بیرون می زند، پوزخند می زند، سپس دوباره پوزخند می زند.

یک بود لحظه فوق العاده و یکی از طرفداران لیورپول بدون شک در حال هضم خبر تصمیم فیرمینو برای ترک باشگاه در تابستان است. زیرا برای آنها او نه تنها بخش تأثیرگذاری درخشان دوران یورگن کلوپ بوده است، بلکه بیش از هر بازیکن دیگری، شادی مطلق آن را نیز در بر گرفته است. پوزخندها، لبخندها، گل‌های بی‌نگاه و جشن‌های کونگ فوکی. “بابی” بارها و بارها از بسیاری جهات کوپیتس را خوشحال کرد.

بنابراین، یک غم و اندوه بسیار واقعی در میان هواداران در رابطه با جدایی قریب الوقوع فیرمینو وجود دارد، حتی اگر با توجه به اتمام قرارداد او در پایان فصل قابل درک باشد و احتمالاً تشخیص دهد که پس از هشت سال حضور در مرسی ساید و با باشگاه در وضعیتی. با تمدید قابل توجه و مورد نیاز، زمان مناسبی برای حرکت است. اینکه این بازیکن 31 ساله کجا می رود مشخص نیست، اما آنچه مطمئن است این است که او با کوله باری پر از خاطره به مقصد بعدی خود سفر خواهد کرد تا در کنار مدال های آن برندگان قرار بگیرد.

بازیکنی باشکوه برای دوره ای باشکوه در تاریخ لیورپول و به این ترتیب، تا حدودی گیج کننده است که به یاد بیاوریم که پس از ورود فیرمینو از هوفنهایم به قیمت 29 میلیون پوند در ژوئن 2015، چه بد شروع شد. او در تیمی گمشده به نظر می رسید. تحت هدایت برندان راجرز و حتی پس از اخراج ایرلندی شمالی در اکتبر 2015 و جایگزینی کلوپ، اوضاع برای او بهتر نشد. سرمربی جدید دو بار فیرمینو را به عنوان شماره 10 و یک بار در پیروزی در استمفورد بریج به عنوان یک مهاجم تنها آغاز کرد و در حالی که او خوب بود، کمک هایش نه درخشان و نه قدرتمند بود. هیچ هدفی وجود نداشت و چیزی برای نوشتن در خانه وجود نداشت.

اما پس از آن سفر لیورپول به منچسترسیتی در اواخر نوامبر 2015 بود. فیرمینو دوباره در مرکز قرار گرفت، اما این بار به عنوان یک 9 نفر کاذب در خط مقدم سه نفره، مجوز حرکت به موقعیت های خطرناک در داخل منطقه و همچنین دریفت در عرض و دور را دریافت کرد. از خط حمله، در تمام مدت حمایت و حمایت از مهاجمان هر دو طرف او. او در پیروزی 4-1 برای تیم کلوپ عالی بود، یک گل به ثمر رساند، برای دو نفر دیگر پاس گل داد و به طور کلی میزبان را تا تعویض خود در دقیقه 77 عذاب داد.

فیرمینو با استفاده از استعدادهای فنی، میزان کار خستگی ناپذیر، نگرش فداکارانه و هوش خود، در داخل و خارج از توپ، نقش جدیدی را در یک تیم جدید لیورپول به خود اختصاص داد تا بهترین ها را از خود و دیگران به ارمغان بیاورد. این تأثیر به طور مداوم چشمگیر بود و به ویژه پس از ورود مانه و صلاح در تابستان های متوالی. به سادگی این سه نفر برای یکدیگر ساخته شدند و در طول پنج سال خود را به عنوان یکی از تهاجمی ترین، هیجان انگیزترین و قاطع ترین واحدهای تهاجمی فوتبال اروپا معرفی کردند.

و در حالی که فیرمینو ممکن است کمترین چشم نوازترین عضو این سه نفر در آن زمان بوده باشد، اما به طور غیرقابل انکاری، به معنای واقعی کلمه و همچنین به صورت مجازی، در ویرانی هایی که آنها ایجاد کردند، نقش اصلی را داشت. همانطور که اندرو رابرتسون پس از پیروزی مقابل برنلی در آگوست 2019 بیان کرد: “مردم می گویند مهاجمان بهتری وجود دارند، اما کاری که او انجام می دهد برای تیم ما بسیار مهم است. او خط اول دفاع ما است، او در خط میانی توپ را می زند و سپس از پارک بالا می رود و گل می زند و پاس گل می دهد. ما بدون او گم می شدیم او در کلاس جهانی است.»

با باریدن گل‌ها و انباشتن جام‌ها، همیشه این سوال مطرح بود که کدام یک از سه بازیکن اول اول بازی را ترک خواهند کرد. معلوم شد که مانه است و با گذشت این فصل، این حس بیشتر شده است که لیورپول بدون سنگالی‌ها قدرت کمتری دارد. از دست دادن فیرمینو بعید است با توجه به وضعیت وی به عنوان یکی از اعضای حاشیه ای تیم، قابل توجه باشد، تا حدی به دلیل افت بهره وری و اثربخشی کلی او که اساساً پس از قهرمانی لیورپول در لیگ برتر در سال 2020 آغاز شد.

این امر به دلیل آمدن دیوگو جوتا، لوئیس دیاز، داروین نونیز و کودی گاکپو در پنجره‌های نقل و انتقالات بعدی، فیرمینو را تا حد زیادی به گزینه ششم خط مقدم لیورپول تبدیل کرده است. با این حال، همانطور که او با فرم عالی خود قبل از مصدومیت ساق پا که در ماه نوامبر متحمل شد، نشان داد، با زدن 9 گل و ارائه 4 پاس گل در 25 بازی، او هنوز هم سهم زیادی دارد، چیزی که کلوپ متوجه شد و می خواست با قراردادی جدید پاداش دهد. سرمربی هم به اندازه هواداران از آرزوی جدایی این بازیکن تا چند ماه دیگر آزرده خواهد شد.

روی مجسمه بیل شنکلی که بیرون کپ قرار دارد، می‌گوید: «او مردم را خوشحال کرد». فیرمینو به روش منحصر به فرد خود همین کار را کرده است. آنها دلتنگ استعدادهای او در آنفیلد خواهند شد، اما بیش از هر چیز، دلشان برای شخصیت او تنگ خواهد شد، راهی که او فوتبال را نه تنها هیجان انگیز بلکه سرگرم کننده می کرد، چیزی که باید بسیار جدی گرفته شود و اصلاً جدی گرفته نشود. یک لبخند برای همه موارد، و یک پوزخند حتی برای بی دست و پاترین آنها. او به زودی خواهد رفت اما منصفانه است که بگوییم لیورپول هرگز بابی را فراموش نخواهد کرد.