پازل پاتر: آرتتا فضیلت های صبر را نشان می دهد اما چلسی چقدر صبر می کند؟ | چلسی

میکل آرتتا سر الکس فرگوسن جدید است. در دوره‌های قبل، مشکلات اولیه فرگوسن در منچستریونایتد زمانی ذکر می‌شد که مردم درخواست می‌کردند یک باشگاه یک سرمربی در حال تلاش را اخراج نکند. اما بحث ادامه پیدا کرده است. این روزها اشاره به حمایت آرتتا توسط آرسنال که در دسامبر 2020 در معرض خطر از دست دادن شغلش قرار داشت، شبیه یک چهره انقلابی به نظر نمی رسید، مهم تر به نظر می رسد.

این یک یادآوری است که به ندرت در فوتبال قطعیت وجود دارد. می‌توانیم آرسنال را ستایش کنیم که از سال 2004 به اولین قهرمانی لیگ برتر نزدیک می‌شود، چرا که شهامت نگه داشتن بازیکن خود را دارد. اما ما همچنین می‌توانیم اذعان کنیم که اگر آنها اعصاب خود را با آرتتا از دست می‌دادند، غوغا نمی‌شد و همانطور که چلسی تلاش می‌کند به گراهام پاتر فرصت دهد تا به نقش خود برسد، زمانی فرا می‌رسد که باشگاه‌ها باید آینده باشکوه خود را بپذیرند. در انتظار رسیدن خیلی طول می کشد.

این تصمیم ناخوشایندی است که چلسی قبل از میزبانی لیدز در روز شنبه و تلاش برای حفظ بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا مقابل بوروسیا دورتموند در روز سه شنبه با آن روبرو می شود. نتایج در حال حاضر وحشتناک هستند و احساس می‌شود که اگر هر دو بازی شکست بخورند، ممکن است تغییر لازم باشد. اگر چلسی به حمایت از پاتر ادامه دهد، آیا صبر آنها پاداش خواهد گرفت؟ آیا این تکرار دیوید مویس در یونایتد است؟ یا پاتر، که همیشه تیم ها را در طول زمان بهبود بخشیده است، آرتتا در انتظار است؟

مالکان چلسی، تاد بوهلی و کلیرلیک کپیتال، می خواهند این موضوع را پیدا کنند. آنها نحوه برخورد آرسنال با آرتتا را تحسین می کنند و به راحتی می توان فهمید که پاتر پس از شکست 2-0 یکشنبه گذشته تیمش مقابل تاتنهام از کجا آمده است. بحث در نگاه اول منطقی بود. پاتر با مستند “همه یا هیچ” آمازون در مورد آرسنال تشابهاتی را ترسیم کرد و اشاره کرد که همه فکر می کردند آرتتا دو سال پیش یک “فاجعه” است، و او همچنین یورگن کلوپ را وارد ترکیب کرد و مدعی شد که برخی از مردم خواهان اخراج آلمانی به دلیل مشکلات لیورپول هستند. فصل

پس اگر چلسی مقابل لیدز و دورتموند شکست بخورد، چیزی قابل تامل است. اما یک مشکل وجود دارد. پاتر حتی به همین میزان اعتراف کرد و اذعان داشت که اعتبار کمی در بانک دارد. او از زمانی که در سپتامبر جانشین توماس توخل شد، پنج بار قهرمان لیگ شده است. چلسی که با وجود صرف بیش از 500 میلیون پوند از تابستان گذشته در رده دهم قرار دارد، در سال 2023 چهار گل به ثمر رسانده است، از هر دو جام داخلی خارج است و بعید است که فصل آینده فوتبال اروپایی داشته باشد.

موفق باشید که یک چرخش مثبت در آن ایجاد کنید. پاتر قبل از ورودش در مورد یک پیش فصل “نابهینه” صحبت کرده است که درست است. او به مصدومیت‌ها، جام جهانی که برنامه تمرینی او را مختل کرده و تعداد زیادی از خریدهای جوان که نیاز به زمان دارند، اشاره کرده است. مالکان به پاتر یک تیم بزرگ و متورم داده اند و او مجبور است هر هفته تصمیمات دشواری برای انتخاب بگیرد. همه چیز منطقی است. اما این بدان معنا نیست که چلسی باید تا این حد آرام و بی جهت در زمین باشد.

اینجاست که مقایسه با آرتتا و کلوپ پایین می آید. آرسنال در دسامبر 2019 وقتی آرتتا را جایگزین اونای امری کرد، در رده دهم قرار گرفت. آنها استعداد کمتری نسبت به چلسی پاتر داشتند و ولگردی نکردند. اما بعد از چند هفته می شد دید که آرتتا به کجا می خواهد برود. آرسنال در حال توسعه یک سبک بود. آنها یونایتد و لیورپول را در لیگ شکست دادند، منچسترسیتی پپ گواردیولا را از جام حذفی حذف کردند و اولین دوره آرتتا را با شکست دادن چلسی در فینال به پایان رساندند.

پیشرفت محسوسی داشت. به طور مشابه، کلوپ پس از جانشینی برندان راجرز در لیورپول در اکتبر 2015، تأثیر فوری گذاشت. این بازیکن آلمانی یک تیم متوسط ​​را به ارث برد، اما اولین فصل او با پیروزی در چلسی و سیتی، بازگشت به دورتموند و صعود به فینال لیگ اروپا همراه بود. پاتر، که نمی تواند به هیچ دستاورد قبلی در بالاترین سطح به عنوان یک بازیکن یا مدیر اشاره کند، هنوز از همان قدرت برخوردار نیست. هواداران می توانند آن را ببینند و پشت او هستند.

پاتر برای چلسی مناسب بود. رومن آبراموویچ هرگز این بازیکن 47 ساله را از برایتون نمی گرفت، اما بوهلی و کلیرلیک با هوش مربیگری، آرامش و توانایی او در کار دانشگاهی جذب شدند. اگرچه پاتر بازیکنان را از دست نداده است، مالکان متوجه شده اند که اگر در دو بازی آینده بهبودی در نتایج و عملکردها وجود نداشته باشد، حمایت آنها از او آسان نخواهد بود.

اما هواداران می‌خواهند جذابیت بیشتری از پاتر ببینند، کسی که در صورت شکست مقابل لیدز و دورتموند ممکن است دچار مشکل شود و شواهدی دال بر برنامه‌ریزی در زمین بازی داشته باشد. از پیروزی های مقابل میلان مجروح در لیگ قهرمانان اروپا که بگذریم، چلسی از زمان اخراج توخل در بازی سختی پیروز نشده است. آنها در حمله عقیم بوده اند، فاقد هویت بوده و بیش از حد خرد شده و تغییر کرده اند. کالیدو کولیبالی از بازی خارج شد، سپس وارد شد، سپس در نیمه اول به بازی رفت و سپس دوباره برگشت. دیوید داترو فوفانا شکست 1-0 مقابل ساوتهمپتون را آغاز کرد، در نیمه دوم از بازی بیرون آمد و مقابل تاتنهام روی نیمکت نبود. حکیم زیچ یک ایمیل از پیوستن به پاریس-سن ژرمن در روز ضرب الاجل دور بود، اما اکنون به اندازه کافی برای شروع بازی مقابل اسپرز مهم تلقی می شود.

باید هماهنگی بیشتری وجود داشته باشد. پیر امریک اوبامیانگ با وجود اینکه چلسی نمی تواند گلزنی کند کنار گذاشته شد و برای سه بازی لیگ نیمکت نشین نبود. سپس او مقابل اسپرز بازگشت و با شکست 2-0 چلسی وارد زمین شد.

داستان اوبامیانگ آن را به آرتتا بازمی گرداند. یکی از موضوعات اصلی در همه یا هیچ چیز این بود که آرتتا تصمیم گرفت که اوبامیانگ تأثیر منفی روی جوانان آرسنال داشته باشد و مهاجم را مجبور به خروج کند. وقتی چلسی او را از بارسلونا به خدمت گرفت، این باید به ذهنش می‌رسید. در عوض، آنها این مرد 33 ساله را با توخل که کمتر از یک هفته بعد اخراج شد، دوباره پیوند زدند.

سردرگم؟ جای تعجب نیست که پاتر در طول حضورهای عمومی خود کمی مبهوت به نظر می رسد. با این حال، پیشنهاد او مبنی بر اینکه این سخت ترین کار در فوتبال است، کاملاً بی فایده است. چالش‌هایی وجود دارد، اما بسیاری از مدیران دوست دارند تیاگو سیلوا، ریس جیمز، میسون مانت، کای هاورتز، رحیم استرلینگ، متئو کواچیچ و ژائو فلیکس را داشته باشند. نیمکت او مملو از گزینه هاست و این ایده که فصل را می توان فقط به عنوان یک دوره تمرینی حذف کرد، قانع کننده نیست. چلسی بیش از حد هزینه کرده است تا زیر فولام، برایتون و برنتفورد قرار بگیرد.

پاتر که تاکنون 26 بازی داشته است، باید بازی های بیشتری ارائه دهد. او باید تیمش را اصلاح کند، اما همچنین باید به تیمش در برابر لیدز پست انرژی بدهد. صحبت کردن در مورد فرآیندها و رشد ارگانیک خوب است. با این حال، چلسی به تازگی رکورد نقل و انتقالات بریتانیا را در مورد انزو فرناندز شکسته است و هیچ کس که به طور منظم به استمفوردبریج می رود، هیچ مدرکی دال بر اینکه پاتر از این گروه از بازیکنان بهترین بهره را می برد، ندیده است.

سوال اینجاست که چلسی چقدر آماده است تا منتظر بماند. اخراج دوم در کمتر از یک سال شرم آور خواهد بود و باشگاه همچنان پشت پاتر است. با این حال، هیچ دو موقعیتی یکسان نیست. هرگز امکان نداشت که به هر مربی به اندازه فرگوسن زمان داده شود. زمانی فرا می رسد که شک و تردیدها بسیار زیاد می شود و اگر چلسی به زودی بهبود چشمگیری در نتایج و عملکرد خود نبیند، برای آنها غیرممکن خواهد بود که نپذیرند که پاتر در شرکتی مشابه کلوپ و آرتتا نیست.