به گزارش دپارتمان اخبار جهان پایگاه خبری آبان نیوز ،
چگونه زمان را در فضا تشخیص می دهید؟ ESA می خواهد زمان قمری را تنظیم کند
“یک قدم کوچک برای انسان، یک جهش بزرگ برای بشر.”
زمانی که فضانورد آمریکایی نیل آرمسترانگ اولین فردی بود که در 21 ژوئیه 1969 روی سطح ماه قدم گذاشت، ساعت 22:56 در هیوستون بود. 05:56 در پاریس. 07:56 در مسکو. 13:56 در توکیو.
اما ساعت چند روی ماه بود؟
بیش از پنج دهه بعد، آژانس فضایی اروپا (ESA) به دنبال پاسخ به این سوال است. این هفته گزارش شد که سازمانهای فضایی در سراسر جهان در حال مطالعه بهترین راه برای ایجاد «زمان مرجع مشترک قمری» هستند، ایدهای که قبلاً در نوامبر 2023 در نشستی در هلند مطرح شد.
پیترو جیوردانو، مهندس سیستم های ناوبری در آژانس فضایی گفت: اکنون یک تلاش مشترک بین المللی برای دستیابی به این هدف آغاز شده است.
اما زمان تعیین شده توسط ساعت های روی زمین را نمی توان در خارج از سیاره اعمال کرد.
یورونیوز با فرانسیسکو دیگو، ستاره شناس دانشگاه کالج لندن، مصاحبه کرد تا بهتر بفهمد چگونه می توان زمان را در فضا اندازه گیری کرد.
معادل یک ساعت روی ماه چقدر است؟
در زمین، زمان در رابطه با چرخش در محور خود اندازه گیری می شود. آنها چیزی را که ما شب و روز می شناسیم تعریف می کنند. یک دور کامل 24 ساعت است و یک مدار به دور خورشید (365 روز) یک سال را تعریف می کند.
اما چرخه ماه به این شکل کار نمی کند.
فرانسیسکو دیگو توضیح داد که نحوه چرخش ماه به این معنی است که “روز قمری 29 و نیم روز زمینی طول می کشد. بنابراین، در ماه می توانیم طلوع و غروب خورشید را در طول 14 روز ببینیم.”
وی افزود: «بنابراین تعیین زمان نیز مهم خواهد بود، زیرا با توجه به ارتفاع خورشید در بالای افق انجام خواهد شد.
و این فقط طول روزها نیست. ساعت چالش دیگری است.
طبق گفته ESA، ساعتها در ماه سریعتر تیک میزنند: آنها حدود 56 میکروثانیه یا میلیونیم ثانیه در روز افزایش میدهند. این به این دلیل است که آنها در میدان های گرانشی قوی تر، مانند زمین، کندتر می روند.
چگونه می توان زمان را در ماه اندازه گیری کرد؟
ESA یک توافق بینالمللی را در مورد چارچوب مرجع پیشنهاد میکند “مشابه نقشی که چارچوب مرجع بینالمللی زمینی روی زمین بازی میکند، که امکان اندازهگیری مداوم فواصل دقیق بین نقاط در سراسر سیاره ما را فراهم میکند.”
دیگو موافق است که یک نوع اندازه گیری، مشابه اندازه گیری نصف النهارها یا مناطق زمانی زمین، باید دنبال شود.
“این باید بر اساس نصف النهار مرکزی ماه باشد، که به نظر من عرض جغرافیایی صفر است، که عرض جغرافیایی است که مطابق با خط عمودی است که زمانی که ماه در فاز نزولی یا افزایشی ظاهر می شود، ظاهر می شود. [which side of the Moon the shadow is on]ستاره شناس توضیح داد: “و از آنجا منطقه زمانی بر حسب درجه اندازه گیری می شود، اما بر اساس ارتفاع خورشید، بنابراین مردم می توانند بفهمند که زمان خورشیدی در آن زمان چقدر است.”
در ایستگاه فضایی بین المللی ساعت چند است؟
یک گروه از افرادی که از قبل می دانند نگاه کردن به ساعت و سازماندهی زمان خود در فضا چگونه است، فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) هستند.
با این حال، با وجود گردش در مدار 354 کیلومتری از سطح زمین، آنها از یک منطقه زمانی زمین، یعنی هماهنگ کننده زمان جهانی (UTC) یا نصف النهار اولیه گرینویچ، در نیمه راه بین هیوستون و مسکو پیروی می کنند.
این ایراداتی دارد. دیگو خاطرنشان می کند: «ایستگاه فضایی بین المللی یک روز به مدت 90 دقیقه دارد. آنها طلوع و غروب خورشید را 16 بار در روز و در 24 ساعت می بینند.
اما این عملی ترین اقدامی است که تاکنون یافت شده است، برای حفظ ارتباطات با زمین.
چه کسی زمان قمری را تعیین می کند؟
در سال 1884، به اصرار ایالات متحده، یک کنفرانس بین المللی در واشنگتن برگزار شد تا تصمیم گیری شود “یک نصف النهار به عنوان صفر مشترک طول جغرافیایی و استاندارد محاسبه زمان در سراسر جهان استفاده شود.”
نتیجه، نصف النهار گرینویچ بود که از رصدخانه سلطنتی در لندن، انگلستان می گذرد. این استاندارد بین المللی برای طول جغرافیایی صفر درجه شد.
ESA همچنین خواهان یک توافق بین المللی برای تعیین روش اندازه گیری زمان قمری است.
دیگو گفت: “اینها ماموریت های بسیار خطرناکی هستند که نیاز به کمک زیادی از همه کشورها دارند و ما باید به عنوان یک بشریت متحد به کاوش در فضا با قوانین مشابه برویم.”
این ستاره شناس فکر می کند که این نوع توافق باید در پیمان فضایی سال 1967 که توسط کشورهای سازمان ملل متحد امضا شد، تنظیم شود. این شامل چگونگی اکتشاف و استفاده از ماه می شود.
چرا تعیین زمان روی ماه در حال حاضر ضروری است؟
ماه بار دیگر در مرکز تلاشهای اکتشاف فضایی ESA قرار دارد زیرا دهها مأموریت ماه را در دهه آینده برنامهریزی میکند، از جمله ساخت پایگاههایی در سطح آن.
“نیاز به حفظ ارتباط بین ماه و زمین از تمام این ماموریت ها وجود دارد […] دیگو توضیح می دهد که نیاز به توافق بر سر زمان گرینویچ وجود دارد.
اما از سوی دیگر، زمانی که ما در حال حاضر ماموریتهای زیادی از چندین کشور در مدار ماه داشته باشیم، ارتباط با زمین در جایگاه دوم قرار میگیرد و سپس مستقلتر میشود و اینجاست که زمان قمری بسیار مهم خواهد بود.
آژانس فضایی اروپا اعلام کرد: هنگامی که یک سیستم زمانی عملیاتی برای ماه ایجاد کردیم، میتوانیم همین کار را برای سایر مقاصد سیارهای ادامه دهیم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.