استارباکس یک سازمان دهنده اتحادیه را اخراج کرد. شهر نیویورک دوباره او را استخدام کرد | استارباکس

آاوستین لاک در نیمه راه شیفت خود در استارباکس شهر نیویورک، جایی که سه سال در آنجا کار می کرد، بود که سرپرستش به او دستور داد وارد اتاق پشتی شود. مدیر فروشگاه و مدیر منطقه هم آنجا بودند و یک تکه کاغذ برای او داشتند: اخراج شد.

“آیا مطمئن هستید که می خواهید این کار را انجام دهید؟” لاک بارها از آنها پرسید. او می دانست که کاری که می خواهند انجام دهند غیرقانونی است.

تصادفی به نظر نمی رسید که فقط پنج روز قبل، لاک به سازماندهی رای گیری موفقیت آمیز برای اتحادیه کمک کرده بود. کافی شاپ، با پیوستن به صدها فروشگاه دیگر در یک جنبش ملی رو به رشد به نام Starbucks Workers United. و استارباکس به انتقام گرفتن از دست اندرکاران مشهور است.

اما شرکت قهوه مستقر در سیاتل گفت که لاک به دلیل فراموشی امضای گزارش پس از بررسی دمای بدنش برای کووید – چیزی که بسیاری از کارگران دیگر نیز مرتباً آن را فراموش می کردند، اخراج شد. این شرکت همچنین این مرد 28 ساله را متهم کرد که گزارشی نادرست در مورد یک ناظر تحت فشار بدنی برای جلوگیری از شرکت در جلسه ارائه کرده است – اتفاقی که در فیلم‌های امنیتی ثبت شده است که استارباکس از دیدن آن خودداری می‌کند.

لاک در ژوئیه گذشته اخراج شد و اگر این اتفاق در یکی دیگر از شهرهای آمریکا رخ می داد، این احتمال وجود داشت که پایان آن باشد. اکثر مشاغل در ایالات متحده بر اساس یک دکترین حقوقی کابوس وار به نام “در اراده” عمل می کنند، به این معنی که شرکت ها می توانند تقریباً برای هر چیزی شما را اخراج کنند. در حالی که اخراج شخصی به دلیل سازماندهی اتحادیه یا به دلیل ویژگی هایی مانند نژاد، جنسیت یا ناتوانی غیرقانونی است، یک رئیس می تواند به طور قانونی تبراز شما را به هر دلیل دیگری توجیه کند – شاید آنها مدل مو یا سلیقه موسیقی شما را دوست نداشته باشند، یا آنها فکر می کنند شما خیلی بلند می خندید. و اگر فکر می کنید که اخراج شما ممکن است قانون را نقض کرده باشد، مسئولیت ارائه مدارک بر عهده شماست – اغلب چیزی که به آن دسترسی ندارید.

اگر وحشیانه به نظر می رسد، به این دلیل است که اینطور است. ایالات متحده یکی از معدود مکان‌هایی است که در آن اراده امری عادی است. تقریباً هر کشور دیگری از کارفرمایان می‌خواهد که دلایلی را برای اخراج شخصی پس از یک دوره آزمایشی ارائه کنند. چیزی که تعداد کمی از آمریکایی‌ها می‌دانند این است که اشتغال به میل ریشه در برده‌داری دارد: پس از رهایی، روسای راه‌آهن که از کار اجباری سود برده‌اند، استدلال می‌کردند که اگر کارگران اکنون «حق ترک کار» دارند، پس کارفرمایان باید «حق اخراج» داشته باشند. راهی برای ترساندن و در صف نگه داشتن کارگران. متأسفانه، قضات موافقت کردند و یک قرن و نیم بعد، این دکترین شکل پیش فرض استخدام در اینجا باقی مانده است. این به این معنی نیست که محبوب است: یک نظرسنجی در سال 2020 نشان داد که 68٪ از آمریکایی ها موافق نبودند که کارفرما بتواند شما را به هر دلیلی اخراج کند.

ایرنه تونگ، تحلیلگر سیاست در پروژه ملی قانون استخدام (NELP)، می‌گوید که تحقیقات او نشان داده است که «سیستم اراده‌ای فشاری را برای کارگران ایالات متحده ایجاد می‌کند تا شرایط کاری بد را بپذیرند تا اخراج نشوند و تعادل قدرت را به نفع خود حفظ کنند. کارفرما. کیفیت زندگی همه کارگران را کاهش می‌دهد، حتی آن‌هایی که اخراج نمی‌شوند.» در اوج همه گیری، جنبشی جدی برای زیر سوال بردن آن پدیدار شد. «بسیاری از کارگران به دلیل ابراز نگرانی در مورد کووید در محل کارشان تلافی می‌کردند، و سپس متوجه شدند که حمایت‌ها برای صحبت کردن در محل کار بسیار بسیار ضعیف است.»

در سال 2021، NELP و سازمان‌های کارگری مانند اتحادیه بین‌المللی کارکنان خدمات (SEIU) به تصویب قانونی در شهر نیویورک کمک کردند که به میل خود استخدام کارگران فست‌فود را لغو می‌کند – چیزی که تونگ آن را «تغییر تاریخی» می‌نامد. این ماده «علت عادلانه» نامیده می‌شود و هر رئیسی که کارگر فست‌فود را در شهر نیویورک اخراج می‌کند می‌خواهد تنها پس از دادن هشدارهای متعدد به کارگر و زمان کافی برای اصلاح مشکل، دلیل موجهی – مانند عملکرد ضعیف یا سوء رفتار – ارائه دهد. سیستمی به نام “انضباط مترقی”. هر کارگر فست فود که بدون دلیل موجه اخراج شده است باید با حقوق معوقه به محل کار خود بازگردانده شود.

لاک به تازگی اولین کارگری در شهر نیویورک شد که چنین چیزی را تجربه کرد. یک روز پس از اخراج، او شکایتی را علیه استارباکس به دلیل اخراج او بدون دلیل موجه به شهر ارائه کرد. لاک می‌گوید: «پر کردن این فرم بسیار ساده بود» و تقریباً بلافاصله از بخش حمایت از مصرف‌کنندگان و کارگران نیویورک شنید که می‌گوید این کار او را می‌گیرد. در طی چند ماه آینده، او با وکلای آژانس کار کرد که توانستند استارباکس را برای فیلم امنیتی احضار کنند و ثابت کنند که سرپرست لاک واقعا او را تحت فشار قرار داده است.

هفته گذشته، پس از نزدیک به هفت ماه انتظار، لاک بالاخره خبر خوب را دریافت کرد: استارباکس موافقت کرده بود که تسویه حساب کند. او شغل خود را به همراه حقوق معوقه و خسارت، معادل 17000 دلار قبل از مالیات، پس می گرفت. استارباکس همچنین موافقت کرد که 3500 دلار جریمه مدنی بپردازد و از قانون علت عادلانه تبعیت کند. اما غول قهوه هیچ اشتباهی را در حل و فصل اعتراف نکرد. یکی از سخنگویان استارباکس گفت: «در حالی که ما همچنان با تفسیر شهر در مورد آنچه که طبق قانون Just Cause به منزله سوءرفتار فاحش است، مخالف هستیم، با بازگرداندن آقای لاک و کاهش اقدامات اصلاحی او به یک هشدار کتبی برای نقض پروتکل‌های ایمنی و بهداشتی موافقت کرده‌ایم.» ، اندرو ترول، در بیانیه ای ایمیلی.

لاک همچنین شکایتی را به هیئت ملی روابط کار ارائه کرده بود و مدعی شده بود که استارباکس به طور غیرقانونی از او به خاطر مشارکتش در اتحادیه انتقام گرفته است – او این شکایت را به عنوان بخشی از توافق خود کنار گذاشت. اما روز چهارشنبه، یک قاضی فدرال حکم داد که استارباکس در اخراج سایر کارگران استارباکس در مناطقی در شمال نیویورک مرتکب نقض “فحش” قانون کار فدرال شده است. پس از آن حکم، سناتور برنی سندرز رای گیری برای احضار مدیر عامل استارباکس، هوارد شولتز، برای “مسئول نگه داشتن استارباکس و آقای شولتز” برنامه ریزی کرد.

در شهر نیویورک، پیروزی لاک دیگر کارمندان استارباکس، از جمله رایلی فیل 19 ساله و کریس ماتیو 26 ساله را تقویت کرده است. هر دو با SEIU کار می کنند تا مغازه های خود را در منهتن پایین بیاورند، و هفته گذشته هر یک شکایتی علیه استارباکس به دلیل نقض بخشی دیگر از قانون منصفانه که به کارگران حق ساعات کاری ثابت را می دهد، ثبت کردند. اگر استارباکس علیه آنها تلافی کند، امیدوارند مانند لاک از آنها محافظت شود. DCWP به او دستمزد کامل را داد، چیزی که قبلاً دیده‌ایم نیست. این بسیار عالی است که بدانیم این امکان پذیر است،” Feel می گوید.

هدف بعدی حامیان کارگری تصویب لایحه ای حتی گسترده تر به نام قانون مشاغل ایمن است که تقریباً از تمام کارگران بخش خصوصی در شهر حمایت می کند (و کارفرمایان را از استفاده از نظارت الکترونیکی تهاجمی برای انضباط کارگران منع می کند). تونگ، که در این تلاش مشارکت دارد، امیدوار است که شاهد انتشار چنین قوانینی در سراسر ایالات متحده باشد. او می‌گوید: «خیلی دیر شده است که این کشور به بقیه جهان بپیوندد.

روز دوشنبه، لاک پیش بند سبزش را پوشید و با گام به مغازه برگشت. او از اینکه دوباره همکارانش را می بیند خوشحال است، و با اتحادیه ای پشت سرش، احساس “آرامش و امنیت” می کند. اما او همچنان برای همان مدیران کار می کند. او می‌گوید: «می‌توانم بگویم که برای آنها ناخوشایند است.

او می‌گوید: «خیلی وقت‌ها پیش آمده است که با شماره‌های من در سیستم مشکل داشته‌اند. و من مجبور شدم زبانم را از گفتن این جمله بازدارم: “اوه، حدس می‌زنم اگر مرا اخراج نمی‌کردی این اتفاق نمی‌افتاد.”