بروس لرمن ممکن است در دو هفته دیگر به دلیل زمان بندی پرونده افترا به لیزا ویلکینسون مورد بازجویی قرار گیرد | رسانه های استرالیایی

بروس لهرمان می‌تواند در عرض دو هفته به بازجویی متقابل دعوت شود تا توضیح دهد که چرا او در بازه زمانی 12 ماهه معمول علیه لیزا ویلکینسون و شبکه ده پرونده افترا ارائه نکرده است.

انتظار می رود دادگاه فدرال در 16 مارس برای رسیدگی مقدماتی در مورد هتک حیثیت Lehrmann تشکیل جلسه دهد که بر تأخیر قابل توجه وی در ارائه ادعای افترا علیه ویلکینسون و شبکه ده تمرکز خواهد کرد.

ادعاهای افترا معمولاً باید ظرف 12 ماه پس از انتشار مربوطه ثبت شوند. اما در این مورد، مصاحبه های شبکه ده و لیزا ویلکینسون با بریتنی هیگینز و نشریات مرتبط در فوریه 2021، دو سال قبل از شروع رسیدگی لهرمان منتشر شد.

تیم حقوقی Lehrmann برای تمدید مدت محدودیت تلاش می کند.

اما وکلای ویلکینسون و شبکه ده این قدرت را دارند که به دنبال مرخصی برای تماس با لرمن و بررسی دقیق دلایل او برای تأخیر باشند.

این مسیر – اگر دادگاه اجازه دهد – برای اولین بار شاهد شهادت لهرمان در دادگاه علنی خواهد بود.

یک منبع نزدیک به لهرمان به آبان نیوز تایید کرد که او درخواستی برای حضور دریافت کرده است و او این کار را بدون اعتراض انجام خواهد داد.

اگر پیشنهاد لهرمان برای تمدید زمان شکست بخورد، پرونده او علیه شبکه ده و ویلکینسون بدون رسیدگی دادگاه به اصل ادعای او از بین خواهد رفت.

دادگاه فدرال قبلاً حکم داده بود که متهمان در دعاوی افترا این اختیار را دارند که از شاکیان برای بازجویی متقابل در مورد دلایل آنها برای عدم رعایت مدت محدودیت دعوت کنند.

در یک پرونده کلیدی در سال 2021 نیز علیه شبکه ده، هیئت کامل دادگاه فدرال حکم داد که پخش کننده این اختیار را دارد که “اعتبار اطلاعات” را که شاکی در مورد دلایل تاخیرش ارائه کرده است، صرفاً با درخواست از او به چالش بکشد. برای بازجویی متقابل در دسترس قرار گرفته است.

اگر شبکه ده چنین درخواستی کرده بود و [the plaintiff] دادگاه تصمیم گرفت که از تماس خود بدون دلیل معقول خودداری کند، او می توانست طبق ماده 169 (1) از اختیاری استفاده کند تا او را به عنوان شاهد احضار کند یا هرگونه مدرکی را که موضوع درخواست باشد حذف کند.»

«این کار را نکرد. بر این اساس، مدارک وی باید بدون ایراد تلقی شود، البته مشروط به ارزیابی وزن آن.»

ادعاهای لهرمان علیه ویلکینسون و شبکه ده مربوط به مصاحبه ویلکینسون با هیگینز در پروژه است که در 15 فوریه 2021 پخش شد و انتشارات مرتبط در وب سایت این شبکه و یوتیوب.

لهرمان مدعی است که این برنامه‌ها چهار اتهام افتراآمیز داشتند، از جمله اینکه او «در دفتر وزیر دفاع لیندا رینولدز در سال 2019 به بریتنی هیگینز تجاوز کرده است» و او «به تجاوز به بریتانی هیگینز ادامه داد، بعد از اینکه در اواسط تجاوز از خواب بیدار شد و گریه می‌کرد و به او می‌گفت دست بردارد». حداقل نیم دوجین بار».

ویلکینسون از این ادعا دفاع می کند و در صورت ادامه محاکمه، به دفاع از توجیه و امتیاز واجد شرایط تکیه خواهد کرد. همچنین انتظار می رود که او استدلال کند که Lehrmann در پخش برنامه ها شناسایی نشده است.

نام او در مصاحبه اولیه یا نشریات مرتبط ذکر نشده است، اما می‌گوید که شرکت‌های رسانه‌ای گمانه‌زنی‌هایی درباره هویت او مطرح کرده‌اند و ممکن است برای همکاران، دوستان و خانواده اش شناخته شده باشد.

لهرمان این ادعا را رد کرده است که به هیگینز تجاوز کرده است و در دادگاه سقط شده خود در دادگاه عالی ACT در سال گذشته بی‌گناه است. دادستان ها به دلیل نگرانی در مورد سلامت روان هیگینز به دنبال محاکمه مجدد نبودند.

Lehrmann در محاکمه جنایی، همانطور که حق اوست، مدرکی ارائه نکرد، اما دادگاه ضبط های مصاحبه او با پلیس را تماشا کرد.

صرف نظر از حضورش در 16 مارس، لهرمان در نهایت در محاکمه افترا مدرک ارائه می کرد. کارشناسان می گویند بسیار نادر است که شاکیان در دادرسی تهمت مدرک ارائه نکنند، زیرا آنها باید نشان دهند که از محتوای افتراآمیز متحمل صدمات و آسیب شده اند.

لهرمان همچنین از News Corp و روزنامه‌نگار سامانتا میدن که برای اولین بار داستان ادعاهای هیگینز را منتشر کرد، شکایت کرد.

لهرمان در پرونده خود علیه شبکه ده و ویلکینسون ادعا می‌کند که «پاسخ‌دهندگان به‌طور بی‌ملاحظه‌ای نسبت به درستی یا نادرستی موارد انتساب‌ها بی‌تفاوت بوده‌اند» و ادعا می‌کند که فرصت منطقی برای پاسخ دادن به او داده نشده است.

ویلکینسون این پیشنهاد را رد کرده و گفته است که تیم او فرصت های متعددی را برای پاسخ دادن به او داده است. او همچنین مراقبت‌هایی را که تیم گزارش‌دهنده برای بررسی واقعیت و تأیید آن با منابع دیگر انجام داده است، تشریح کرده است. ویلکینسون همچنین پیشنهادی مبنی بر اینکه او و میدن بر سر انتشار انحصاری داستان «دعوا داشتند» را رد کرد و گفت که او هیچ تماسی با روزنامه‌نگار News Corp درباره زمان انتشار یا انحصار نداشت.