بازار لندن نیاز به برنامه ای برای جلوگیری از بی ربطی دارد، نه مشاوره های بی پایان | نیلز پراتلی

آیا آخرین شرکتی که بورس لندن را ترک می کند، لطفا چراغ ها را خاموش می کند؟

در واقع، موقعیت – هنوز – به آن بد نیست. گروه مصالح ساختمانی CRH، که با 31.7 میلیارد پوند، نوزدهمین شرکت بزرگ در شاخص FTSE 100 است، گفت که به سمت خروج خواهد رفت، اما دلایل آن برای برنامه ریزی برای تغییر فهرست اولیه خود به ایالات متحده احمقانه نیست.

سه چهارم درآمدهای CRH این روزها در ایالات متحده است و احتمالاً زمانی معقول است که سعی کنیم آمریکایی‌تر به نظر برسیم، زمانی که ایالات متحده برای ارتقاء زیرساخت‌های خود هزینه‌های زیادی می‌کند. در هر صورت، پیوندهای CRH با بازار بریتانیا عمیق نیستند. این یک شرکت ایرلندی است که در سال 2011 فهرست اولیه خود را به لندن منتقل کرد.

به روشی مشابه، دیگر طرح‌های فرار از روی هوس ایجاد نشده‌اند. زمانی که غول ماینینگ BHP در سال 2021 از ساختار شرکتی دوگانه انگلیسی-استرالیایی خود خسته شد، یکپارچگی زیر آن منطقی بود: این شرکت از نظر تاریخ، فرهنگ و عملیات استرالیایی است.

فرگوسن، شرکتی که در بیشتر عمرش ولسلی نامیده می‌شد، ریشه‌های عمیق‌تری در بریتانیا داشت، اما مانند CRH، کسب‌وکار ایالات متحده آن غالب شده بود. در مورد فلاتر، شرکت قمار FTSE 100 که در نظر دارد یک لیست ثانویه در ایالات متحده – و شاید یک لیست اولیه پس از آن – را بررسی کند – منطق آن مشابه است: رونق شرط بندی ایالات متحده در نوسان کامل است و ممکن است در نهایت برنده ها از Paddy Power و Betfair خود خارج شود. عملیات (این واقعیت که مدیران فرگوسن و فلاتتر باید راحت‌تر به خود دستمزدهای آمریکایی پرداخت کنند، ممکن است تصادفی باشد یا نباشد.)

هر آمار منصفانه باید شامل کسانی باشد که به رفتن فکر می کردند اما ماندند. هیئت مدیره یونیلور می خواست کاملا هلندی شود اما در نهایت با شورش سهامداران بریتانیایی در لندن متحد شد. این هفته، FT گزارش داد که شل به فکر آمریکایی شدن در سال 2021 بود، اما در لندن تثبیت شد – و در واقع، در طول راه، بیت «رویال داچ» را به نام خود کنار گذاشت.

با این حال، احساس افول برای موقعیت و نفوذ لندن غیرقابل انکار است. این تنها در صورتی تشدید می‌شود که، همانطور که انتظار می‌رفت، گروه ژاپنی SoftBank تصمیم بگیرد که Arm Holdings – ستاره قدیمی فناوری لندن – را مجدداً در نیویورک فهرست کند.

دو علت عمیق آشکار است. اولاً، صندوق‌های بازنشستگی بریتانیا مانند گذشته مالک بازار بریتانیا نیستند. مجمع سرمایه‌گذاران، که سهامدارانی با حدود 700 میلیارد پوند در سهام بریتانیا را نمایندگی می‌کند، چند ماه پیش آمارهای خیره‌کننده‌ای را برای نشان دادن تغییر مشخصات مالکیت سهام ارائه کرد. مالکیت بین المللی شرکت های FTSE 100 از 12% به 56% بین سال های 1990 و 2020 افزایش یافته است. مالکیت صندوق‌های بازنشستگی بریتانیا و شرکت‌های بیمه، که اوراق قرضه ایمنی اول را شارژ کردند، از 52 درصد به کمی بیش از 4 درصد کاهش یافت. جای تعجب نیست که اگر مالکان نهایی آنها به بریتانیا وابسته نباشند، شرکت های پذیرفته شده در فهرست بریتانیا ممکن است احساس سستی بیشتری کنند.

اگر عامل دوم نبود – فقدان محصولات جدید جالب در بازار – این مشکل کمتری بود. سهم بازار جهانی لندن از فلوتاسیون ها یا IPOها سال هاست که در حال کاهش است.

با این حال، ناامیدی واقعی در اینجا، ناتوانی ظاهری در تولید استراتژی برای مقابله است. قوانین به منظور تشویق بخش فناوری بهینه‌سازی شدند، اما زمانی که محصول Covid از IPOها، فلاپ‌هایی مانند THG، Deliveroo و Made.com را تولید کردند، جایزه فرضی کمتر از درخشان بود.

ایده های بهتری در راه است. جولیا هاگت، رئیس جدید بورس اوراق بهادار که در مورد لزوم تبدیل لندن به “جوان، ضایعات و گرسنه” صحبت کرده است، ایده جالب ایجاد یک بازار تنظیم شده در بریتانیا را مطرح کرده است تا به شرکت های خصوصی اجازه دهد تا سهام را راحت تر معامله کنند. نوعی خانه نیمه راه قبل از لیست کامل. بله، این ممکن است چند شرکت را از غرق شدن توسط پول سرمایه گذاری ایالات متحده قبل از جهش نجات دهد.

به طور مشابه، دوری از ادغام میان طرح‌های بازنشستگی با مزایای معین ممکن است جلوی تهی شدن مالکیت را بگیرد و مؤسساتی را ایجاد کند که میل به مالکیت سهام بریتانیا دارند. این یکی از پیشنهادات دولت به اصطلاح “اصلاحات ادینبورگ” است. این به نظر امیدوارکننده‌تر از یک بحث عقیم دیگر در مورد اینکه آیا لندن باید استانداردهای حکومتی خود را پایین بیاورد، به نظر می‌رسد.

اما لندن باید با آن ادامه دهد. مرجع رفتار مالی در حال بازبینی قوانین فهرست‌بندی با هدف از بین بردن بخش‌های «استاندارد» و «حق بیمه» است. صرافی «گروه ویژه بازار سرمایه» خود را دارد. و دولت دستور کار ادینبورگ خود را دارد. این رژه تسلیت ها و جریان های کاری بسیار خوب است، اما زندگی به سرعت پیش می رود. مشاوران شهری هشدار می‌دهند که خروجی‌های بعدی ممکن است شرکت‌هایی نباشند که قبلاً نیمه جدا شده‌اند. فریب دلار آمریکا قوی است.

دیوید شویمر، مدیر اجرایی گروه بورس لندن، در مورد CRH گفت: «همین چیزی است که هست». بله، ما می‌دانیم منظور او چیست: ممکن است برخی از شرکت‌هایی که عمدتاً تجارتی در ایالات متحده دارند، دور شوند. اما، بیا، این لحظه ای نیست که بلغمی به نظر برسد. بازار لندن به یک استراتژی نیاز دارد قبل از اینکه یک قطره به سیل تبدیل شود.