دوران ترک بی سر و صدا به پایان رسیده است. عصر شلیک بلند آغاز شده است | عروه مهدوی

‘دیاستر کرافورد، انجام چیزهای سخت نیازمند فداکاری است توییت کرد در نوامبر زمانی که یک عکس او خوابیدن روی زمین در دفتر کارش ویروسی شد. ایلان ماسک به تازگی سکان هدایت توییتر را به دست گرفته بود و به کارمندان جدیدش گفته بود که باید آماده باشند یا به “بسیار سخت گیر” بروند یا به خانه برگردند. کرافورد، رئیس توییتر بلو در آن زمان، به وضوح می خواست خود را به همان اندازه که می خواهد ثابت کند.

افسوس، او خطر کمردرد را برای هیچ چیز به خطر انداخت. توییتر در آخر هفته حدود 200 نفر را اخراج کرد که حدود 10 درصد از نیروی کار فعلی خود از جمله کرافورد بود. شلیک او موج ایجاد کرد: اگر شخصی به اندازه کرافورد به توییتر وفادار نبود، پس کی بود؟ و اینطور نیست که کرافورد و دیگران با دلسوزی اخراج شده باشند. آنها در یک شنبه شب به طور ناگهانی اخراج شدند. Martijn de Kuijper، یک مدیر ارشد محصول که او نیز قربانی آخرین کشتار ماسک بود، توییت کرد وقتی یکشنبه از خواب بیدار شد و متوجه شد که ایمیلش قفل شده است، متوجه شد که او را رها کرده اند. یکی از پوسترها در Blind، پلتفرمی برای کارمندان تایید شده برای برقراری ارتباط ناشناس، می‌گوید: «افراد ساعت 2 صبح روز شنبه ایمیل دریافت می‌کنند و دسترسی آنها بلافاصله قطع می‌شود. “این به عنوان یکی از شدیدترین اخراج ها در کل تاریخ شرکت ثبت خواهد شد.” با شمشیر هاردکور زندگی کن، با شمشیر هاردکور بمیر. و اتفاقاً آن شمشیر خیلی ها را به زمین انداخته است. قبل از ماسک، توییتر 7500 کارمند داشت. الان کمتر از 2000 هست

آیا کرافورد از همه چیزهایی که برای توییتر فدا کرده پشیمان است؟ اگر این کار را انجام دهد، آنها را ساکت نگه می دارد. کرافورد: «بدترین برداشتی که می‌توانید از تماشای من در توییتر 2.0 داشته باشید این است که خوش‌بینی یا سخت‌کوشی من یک اشتباه بوده است». یکشنبه توییت کرد، در پاسخ به اخراج او. “کسانی که تمسخر و تمسخر می کنند لزوماً در حاشیه هستند و نه در عرصه.”

من به شدت در حاشیه هستم – من در مورد آن بحث نمی کنم. اما من برای تمسخر یا تمسخر اینجا نیستم. من از اخراج کسی راضی نیستم. برعکس، من فکر می‌کنم که این همه مردم ماسک کول اید را نوشیده‌اند، مایوس‌کننده است. فدا کردن زندگی شخصی خود در خدمت یک مرد بزرگ که بدون فکر کردن شما را خشک می کند بسیار غم انگیز است. سخت کوشی و خوش بینی عالی است! اما ما آموخته‌ایم که فکر کردن به خودشیفته‌ای عمیقاً نابالغ مانند ماسک، به غیر از خودش لعنت می‌زند، عالی نیست.

همچنین عالی نیست؟ این واقعیت که به نظر می رسد بسیاری از مدیران عامل فناوری با علاقه زیادی به کارهایی که ماسک در توییتر انجام می دهد نگاه می کنند. به تعبیر اسکات گالووی از پادکست فناوری پرمخاطب Pivot، اگر ماسک بتواند یک شرکت فناوری بزرگ را با حدود 25 درصد از کارکنانی که قبلاً داشت، اداره کند، احتمال اینکه هر مدیر فنی دیگری بی‌درنگ از این کار پیروی کند. از حاشیه، شیطنت های ماسک آشفته به نظر می رسد. با این حال، آنها ممکن است به زودی به یک کتاب بازی تبدیل شوند.

نه اینکه ما اینجا همه اعتبار را به ماسک بدهیم. اخراج‌های کم‌هزینه و بی‌رحمانه او در خلأ اتفاق نمی‌افتد: آنها بخشی از روند گسترده‌تری از کارفرمایان هستند که به شدت بر تسلط خود تأکید می‌کنند. چندی پیش، اخبار مملو از تفکرات درباره استعفای بزرگ و استعفای بی سر و صدا بود. ایالات متحده در حال تجربه یک افزایش چشمگیر در فعالیت‌های کارگری و اتحادیه‌ها بود. انگار کارگران بالاخره دست بالا را گرفتند.

اکنون کارفرمایان در حال مبارزه هستند و ترک بی سر و صدا با شلیک بلند جایگزین شده است. موجی از اخراج‌های فناوری بزرگ در سال 2023 وجود داشته است. در حالی که آنها تا حدی به اقتصاد مربوط می‌شوند، به نظر می‌رسد که پیامی برای کارگران ارسال می‌کنند. به طور همزمان، بسیاری از شرکت های بزرگ ایالات متحده درگیر درگیری های اتحادیه های قدیمی مدرسه هستند. و، شاید نگران‌کننده‌تر از همه، این است که دادگاه عالی محافظه‌کار ایالات متحده در حال بررسی پرونده‌ای است، Glacier Northwest Inc علیه برادران بین‌المللی تیم‌سترها، که پیامدهای بزرگی بر حقوق کارگران و حق اعتصاب دارد.

در مجموع؟ چیزها برای کارگران عالی به نظر نمی رسند. به قول کرافورد برگردیم: “انجام کارهای سخت نیازمند فداکاری است.” اما اگر جان خود را فدای کارفرمای خود کنید، شانس بسیار خوبی وجود دارد که به سختی کار خود را انجام دهید.