آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در حالی که بوریس جانسون در حال آماده سازی یک فشار جدید برای انرژی هسته ای است، مشکل 131 میلیارد پوندی چگونگی دفع ایمن حجم عظیمی از زباله های رادیواکتیو ایجاد شده توسط آخرین برنامه انرژی اتمی بریتانیا حل نشده باقی مانده است.
میراث بسیار پرهزینه و خطرناک انقلاب هسته‌ای قرن بیستم بریتانیا بالغ بر 700000 متر مکعب زباله سمی است – تقریباً حجم 6000 اتوبوس دو طبقه. بخش عمده ای از آن در سلافیلد در کامبریا ذخیره می شود، که دفتر مقررات هسته ای می گوید یکی از پیچیده ترین و خطرناک ترین سایت های هسته ای در جهان است.
هنوز جایی برای ذخیره ایمن و دائمی این زباله ها وجود ندارد. تقریباً 50 سال پیش راه‌حل یک تأسیسات دفع زمین‌شناسی عمیق (GDF) ارائه شد، اما چندین دهه بعد بریتانیا به ساخت آن نزدیک‌تر نیست.
کارشناسان می‌گویند تأسیسات هسته‌ای جدید فقط به این مشکل می‌افزایند که با پسماندهای رادیواکتیو ناشی از انرژی هسته‌ای چه باید کرد و اینکه موضوع «پس‌پایه» زباله‌های سمی خطرناک این فناوری نباید پنهان بماند. یک ارزیابی توسط سازمان انحلال هسته‌ای (NDA) می‌گوید سوخت مصرف‌شده از راکتورهای هسته‌ای جدید چنان دمای بالایی خواهد داشت که اگر در بریتانیا ساخته شود، باید 140 سال در محل بماند تا بتوان آن را به GDF منتقل کرد. .
بلندپروازی هسته‌ای نخست‌وزیر به رآکتورهای هسته‌ای مدرن‌تر، معروف به راکتورهای مدولار پیشرفته، بستگی دارد. اما کارشناسان زباله های هسته ای می گویند که هیچ کس نمی داند چگونه با زباله های چنین رآکتورهایی برخورد کند، زیرا آنها فناوری جدیدی هستند.
کلر کورکیل، استاد تخریب مواد هسته‌ای در دانشگاه شفیلد و عضو کمیته زباله‌های رادیواکتیو، می‌گوید: «زمانی که در نظر دارید نیروگاه‌های هسته‌ای جدید بسازید، صحبت در مورد پایان چرخه سوخت هسته‌ای ضروری است. مدیریت، یک نهاد مستقل که به دولت مشاوره می دهد. وی افزود: «در حالی که ما برنامه‌ای برای مقابله نهایی و ایمن با زباله‌ها داریم، مطمئن نیستیم که چگونه این امر در مورد رآکتورهای هسته‌ای مدرنی که دولت قصد دارد راه‌اندازی کند، اعمال شود.
اینها کاملاً با راکتورهای قبلی متفاوت است و ما در مراحل اولیه درک نحوه برخورد با زباله هستیم. به نظر شخصی من، فکر نمی‌کنم تا زمانی که تأسیسات دفع زمین‌شناسی در دسترس نباشد، نباید رآکتور هسته‌ای جدیدی بسازیم.»
بر اساس آخرین گزارش سالانه NDA، هزینه از بین بردن و دفع زباله های رادیواکتیو نیروگاه های هسته ای ساخته شده در دهه های 1950، 1970 و 1990 به 131 میلیارد پوند افزایش یافته است.
با افزایش هزینه‌های ساخت یک سایت دفع زمین‌شناسی عمیق به 53 میلیارد پوند، این احتمالاً بیشتر افزایش خواهد یافت. تلاش‌ها برای ایجاد یک زباله‌دان زیرزمینی برای زباله‌های هسته‌ای تاکنون شکست خورده است. نه سال پیش، تلاش برای ایجاد یک سایت در کامبریا رد شد.
تلاش جدیدی برای یافتن سایت در مراحل اولیه است. سه سایت در کامبریا و یک سایت در لینکلن شایر در حال بررسی هستند. اگر این کار ادامه پیدا کند، ممکن است سال‌ها قبل از شروع ساخت‌وساز طول بکشد و GDF تنها از اواخر دهه 2040 برای دریافت زباله‌ها در دسترس خواهد بود.
کورکیل گفت: «میزان زباله های قدیمی از نظر زباله های هسته ای کم نیست. «مقابله با آن گران است. این مواد خطرناک هستند و ما به دنبال ردپای زیرزمینی حدود 20 کیلومتری در عمق 200 متری تا 1000 متری هستیم. بنابراین در مورد سایت‌های هسته‌ای جدید، باید به این فکر کنیم که آیا می‌توان یک GDF به اندازه کافی بزرگ برای تمام زباله‌های قدیمی و زباله‌های هسته‌ای جدید ساخت.
نیروگاه هایی که نیاز به از کار انداختن دارند عبارتند از 11 نیروگاه Magnox که بین دهه 1950 و 1970 ساخته شده اند، از جمله Dungeness A در کنت، Hinkley Point A در Somerset و Trawsfynydd در شمال ولز، و هفت راکتور پیشرفته با گاز خنک کننده ساخته شده در دهه 1990، از جمله Dungeness B. ، که سال گذشته بسته شد، Hinkley Point B و Heysham 1 و 2 در لنکاوی.
زباله‌های تاسیسات هسته‌ای جدیدتر از جمله Sizewell B، یک راکتور آب تحت فشار در سافولک، و دو راکتور جدید آب تحت فشار EDF – Hinkley C که در سامرست در حال ساخت است و Sizewell C که برای ساخت در سافولک برنامه‌ریزی شده است – نیز نیاز دارند. در یک GDF سپرده شود.
به احتمال زیاد تا سال 2150 طول می کشد تا ضایعات قدیمی را در یک GDF، در صورتی که ساخته شود، ذخیره کنید. تنها در این صورت است که GDF قادر به برداشت زباله از راکتورهای هسته ای جدید خواهد بود.
استیو توماس، استاد سیاست انرژی در دانشگاه گرینویچ، می‌گوید: «علی‌رغم ۶۵ سال استفاده از انرژی هسته‌ای در بریتانیا، ما هنوز در بهترین حالت، ده‌ها سال از داشتن امکاناتی برای دفع ایمن زباله‌ها فاصله داریم. تا زمانی که ندانیم که می توان این کار را انجام داد، شروع یک برنامه بزرگ جدید نیروگاه های هسته ای زود است.
اسناد NDA نشان می دهد که تا سال 2019، حجم زباله های هسته ای که باید به طور دائم در یک GDF عمیق دفع شوند، 773000 متر مکعب است. از این ضایعات، 10 درصد مربوط به تأسیسات هسته ای جدید است، در حالی که مابقی زباله های قدیمی هستند.
یک سخنگوی دولت گفت: «این یک وضعیت یا/یا نیست. همانطور که نخست وزیر گفته است، هسته ای یک بخش کلیدی از استراتژی امنیت انرژی آینده ما در کنار انرژی های تجدیدپذیر خواهد بود. ما متعهد هستیم که ظرفیت تولید برق هسته‌ای خود را افزایش دهیم و نیروی هسته‌ای بیشتری در اینجا در بریتانیا بسازیم، همانطور که از طریق ساخت نقطه سی هینکلی – اولین نیروگاه هسته‌ای جدید در یک نسل دیده می‌شود.
در کنار این، ما در حال توسعه یک GDF برای حمایت از انحلال تاسیسات هسته‌ای قدیمی‌تر بریتانیا هستیم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
