قرارداد سوناک NI به نظر یک پیروزی برگزیت است، اما مراحل بعدی او دشوار است | برگزیت

چند هفته آخر تلاش های ریشی سوناک برای انجام نهایی برگزیت با احتیاط شدید مشخص شد. بر خلاف بسیاری از تلاش‌های قبلی برای دستیابی به معامله با بروکسل از طریق خط، کسانی که می‌دانستند لب‌هایشان را محکم نگه داشتند.

مقامات و وزرا فقط می گویند که مذاکرات بین دو طرف در مورد پروتکل ایرلند شمالی هنوز یک “تمرین محدوده” است. آنها حتی نمی پذیرفتند که آیا «تونل»، مذاکرات بسیار محرمانه ای که درست قبل از توافق صورت می گیرد، وجود داشته است یا خیر.

ریسک سوناک نمی توانست بیشتر از این باشد. در اینجا فرصتی برای شروع احیای روابط با اتحادیه اروپا بود تا نشان دهد که می تواند بر یک حزب محافظه کار به ظاهر غیرقابل حکومت تسلط پیدا کند و از شرکت در انتخابات بعدی که هنوز به دلیل اختلافات در مورد برگزیت ادامه دارد، اجتناب کند.

اما، همانطور که چندین نخست‌وزیر محافظه‌کار متوجه شده‌اند، برگزیت و محافظه‌کاران ترکیبی قابل اشتعال هستند و تاریخ طولانی و پرتلاطم بریتانیا با بروکسل عادت دارد رهبران را زیر پا بگذارد. علیرغم همه پیشرفت‌هایی که در هفته‌های اخیر انجام شده است، جای تعجب نیست که در خیابان داونینگ بسیاری از گیج‌ها وجود داشته باشد که هنوز همگی ممکن است به اشتباه بروند.

این امر بیش از پیش قابل توجه است که – سه سال پس از موافقت بوریس جانسون با “موافقت برگزیت آماده” با بروکسل که باعث ایجاد تمام مشکلات در ایرلند شمالی شد – به نظر می رسد سوناک آنچه را که بسیاری غیرممکن می دانستند، به پایان رسانده است. در نهایت رفع آن

اما به دست آوردن چارچوب ویندزور او با کمیسیون اروپا تنها نیمی از نبرد بود. با رویکرد تکنوکراتیک و مبتنی بر شواهد او به مذاکرات که منعکس کننده روش معمول انجام کارها در بروکسل است، مهر و موم کردن توافق پروتکل بخش آسان بود.

اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون، واضح بود که سوناک کسی است که می‌تواند با او تجارت کند – در تضاد کامل با جانسون، که رویکرد ستیزه‌جویانه‌تری در پیش گرفت. او به خبرنگاران گفت: «از همان ابتدا نگرش بسیار سازنده ای برای حل مشکلات و یافتن راه حل وجود داشت.

اما جایی که قراردادهای قبلی برگزیت با مشکل مواجه شد، زمانی بود که به حزب محافظه کار رسیدند. سوناک تصمیم گرفت که با گروه تحقیقاتی اروپایی محافظه‌کاران اروپا شک‌گرا روبه‌رو شود و امیدوار است که بقیه نمایندگان مجلس متوجه شوند که مردم از جنگ داخلی محافظه‌کاران خسته شده‌اند.

او از همان ابتدا با طرفداران کلیدی برگزیت همراه بود و کریس هیتون هریس، وزیر ایرلند شمالی لیز تراس را در سمت خود نگه داشت تا به او سهمی در مذاکرات بدهد. معاون او، استیو بیکر – مرد سخت برگزیت که خود را سرسخت برگزیت معرفی می‌کند، اعتراف کرد که به خاطر این توافق مایل به کناره‌گیری بوده است، اما سپس اسناد را مطالعه کرد. او گفت که اکنون زمان آن فرا رسیده است که پروتکل را «ورق بزنیم» و «به فصل بعدی برویم».

نخست‌وزیر برای متقاعد کردن دیگر برگزیت‌های بانفوذ محافظه‌کار برای انجام این کار، یک حمله افسون‌آمیز به راه انداخت و از کسانی مانند دیوید دیویس که به دلیل توافق سازش ترزا می از سمت وزیر برگزیت استعفا داد، برای مذاکره دعوت کرد. دیویس بعداً گفت که غریزه او حمایت از توافق بود و انتظار داشت هرگونه شورشی محدود شود.

به نظر می رسد آنچه آنها و دیگر محافظه کاران برکسیتر به این نتیجه رسیده اند این است که کشور می خواهد به جلو برود. در طول جنگ‌های برگزیت در سال 2019، که در نهایت باعث سقوط ترزا می شد، دو سوم رأی‌دهندگان بریتانیا احساس کردند که خروج از اتحادیه اروپا مهم‌ترین مسئله پیش روی این کشور است. این رقم اکنون بین 15 تا 20 درصد است.

سوناک با تعداد زیادی از نمایندگان محافظه کار قمار کرده است که تشخیص داده اند ادامه مشاجره بر سر برگزیت در آستانه انتخابات بعدی، خودکشی انتخاباتی خواهد بود – و اینکه معامله او بهتر از گزینه های جایگزین است.

به نظر می رسد که او دست کم جلوی یک شورش بزرگ را گرفته است، تغییری بزرگ نسبت به هفته گذشته که هشدارها مبنی بر اینکه 100 نماینده حزب محافظه کار می توانند علیه توافق رای دهند، وجود داشت. انتظار می رود که مجلس رای گیری شود – اما نه در این هفته، تا نمایندگان وقت داشته باشند که متن قانونی را مرور کنند.

تازیانه‌های محافظه‌کاران امیدوارند که شورش را می‌توان به دوجین مورد آشتی‌ناپذیر محدود کرد، به این معنی که این توافق می‌تواند بدون اتکای دولت به آرای حزب کارگر به تصویب برسد. برخی در دولت ادعا می‌کنند که حتی ممکن است مزایای انتخاباتی برای سوناک وجود داشته باشد که گویی از مقابله با برگزیت‌کنندگان تندرو در حزبش نمی‌ترسد.

همچنین به نظر می رسد سوناک جانسون را به عنوان یک نیروی بی ثبات کننده برای دولتش بر سر برگزیت خنثی کرده است – با کنار گذاشتن لایحه پروتکل ایرلند شمالی نخست وزیر سابق، اکنون دیگر به عنوان یک ابزار چانه زنی مورد نیاز نیست. وی خطاب به نمایندگان مجلس گفت: ما نه به لایحه نیاز داریم و نه مبنای معتبری برای پیگیری آن داریم. جانسون – تا کنون – به طرز عجیبی سکوت کرده است.

اما سوناک هنوز با حزب اتحاد دموکراتیک مشکل دارد. او نیازی ندارد که آنها از معامله‌اش حمایت کنند، اما به آنها نیاز دارد که در را به روی آن نکوبند. اگر هدف اصلی این معامله بازگرداندن اشتراک قدرت در ایرلند شمالی باشد، شکست در راه اندازی مجدد و اجرای مجدد استورمونت به زودی ضربه بزرگی خواهد بود.

با وجود برخی نارضایتی ها از سوی عنصر تندروتر در DUP، نشانه های اولیه خوش بینانه ای وجود دارد. رهبر DUP، جفری دونالدسون، پذیرفت که “پیشرفت قابل توجهی” حاصل شده است – علیرغم برخی نگرانی های مداوم در مورد نقش مداوم قوانین اتحادیه اروپا.

همچنین در مورد دخالت پادشاه – که به توصیه دولت دعوت برای ملاقات با فون در لاین را پس از اعلام توافق او و سوناک پذیرفت – با شخصیت های ارشد DUP که دولت را به “کشن بودن لحن” متهم می کردند، انتقاداتی وجود داشت. .

به طور غیرعادی، توافق دولت مورد حمایت احزاب اصلی اپوزیسیون بریتانیا قرار گرفت – اگرچه آنها اشاره می کنند که اگر اسلاف سوناک روش متفاوتی را اتخاذ می کردند، می شد از بسیاری از دردهای اقتصادی و سیاسی جلوگیری کرد. آنها اکنون می روند و جزئیات معامله را مطالعه می کنند. نخست وزیر باید برنده شود.