احتمالاً ویدیوی ویروسی از سقوط راننده Deliveroo را دیده اید. این واقعیت برای پیک هایی مثل ماست | کاترین میچان

Yممکن است قبلاً عکس ها و فیلم ها را دیده باشید. هفته گذشته، یک راکب دلیورو در مقابل ساختمانی در لندن که در آن مشغول تحویل غذا بود، سقوط کرد. دربان در ابتدا از دسترسی او به لابی منع کرد، بنابراین راننده در سرما، روی پیاده‌رو رها شد و به داخل و خارج از هوشیاری منتظر آمدن آمبولانس بود.

در این مدت مشتری برای شکایت از گم شدن یک ماده غذایی به طبقه پایین آمد و می خواست از او شکایت کند. در نهایت، راکب اجازه ورود به لابی را گرفت، اما همه چیز بود در دوربین شکار شد توسط جیمز فارار، دبیر کل اتحادیه اپ رانندگان و پیک ها.

به نحوی این صحنه بریتانیا در سال 2023 را خلاصه می کند: برخی از مردم می توانند ظرف چند دقیقه غذای لذیذ را به درب خانه خود احضار کنند، در حالی که برخی دیگر باید به مدت یک ساعت در یک پیاده رو سرد دراز کشیده و برای آمبولانس منتظر بمانند.

من به عنوان راننده تحویل غذا کار می کنم. من چند ماه قبل از همه گیری به آن برخورد کردم. ارائه‌دهنده مهدکودک که مدرسه من را سرویس می‌داد یک شبه تعطیل شد، به این معنی که باید به سرعت کاری پیدا می‌کردم که بتواند ساعات مدرسه را برای رها کردن و تحویل گرفتن و همچنین 13 هفته تعطیلات در نظر بگیرد.

وقتی اولین اعلان را در تلفنم دریافت کردم، هیجانی را به یاد می آورم که می توانم شروع به کار کنم. با چند دستورالعمل اولیه و کیف تحویلم، اولین سفرم را به راه انداختم. به پیتزافروشی محلی رفتم، در آنجا به کارکنان لبخند زدم و هنگام جمع آوری سفارش، یک «سلام» شاد دادم، سپس آن را دو دقیقه در گوشه گوشه به مشتری تحویل دادم. این که اولین اجرای خود را کامل کردم بسیار خوشحال کننده بود و به زودی به صدای بوق برنامه معتاد شدم تا ببینم پیشنهاد بعدی چیست. حداقل برای مدتی از گیمیفیکیشن کار لذت بردم.

در اشتیاق خود برای ارائه خدمات عالی به مشتریان، در ارتباط با آنها از طریق برنامه صادقانه بودم و از اشتباهات مکرر رستوران ها با سفارشات خود عذرخواهی کردم. در ابتدا، اغلب به رستوران‌ها برمی‌گشتم تا اقلام گمشده را جمع‌آوری کنم و به مشتری تحویل دهم به این امید که رتبه خوبی داشته باشم و انعام بگیرم. نمی‌دانستم هزینه‌های زمان اضافی و مسافت پیموده شده توسط شرکت تحویلی که در آن کار می‌کردم جبران نمی‌شود. من عمدتاً بیهوده تلاش کردم تا شکایات مشتریان را از طریق برنامه حل کنم، اما به سرعت از پاسخ های خودکاری که دریافت کردم ناامید شدم.

رستوران های زنجیره ای فست فود سخت ترین رستوران هایی هستند که می توان به آنها تحویل داد. به ندرت مناطق انتظار مناسب وجود دارد و کارکنان اغلب از رانندگان می خواهند که بیرون منتظر بمانند. اغلب وقتی سفارشی را با آنها می‌پذیرید، تا رسیدن به رستوران، یک سفارش دوبار با دو بار تحویل در همان زمان به شما اختصاص داده می‌شود. اغلب اوقات این بدان معنی است که 30-40 دقیقه اضافی برای سفارش دوم منتظر بمانید در حالی که اولین به آرامی سرد می شود.

اگر کار را بپذیرید، ضرر می کنید. اگر آن را قبول نکنید، ممکن است بعداً متوجه شوید که کار کمتری به شما پیشنهاد می شود. وقتی غذا سرد و دیر می رسد مشتریان اغلب از ما، پیک ها عصبانی می شوند و ما هدف آسانی در آستانه منزل هستیم.

برخی از برنامه ها دارای قیمت گذاری پویا یا افزایشی هستند که بر اساس تقاضا تغییر می کند. مقاله اخیر دانشکده بازرگانی هاروارد در مورد خطرات چنین فناوری هشدار داده است – که شامل تبانی احتمالی بین برنامه های رقیب است.

برای رانندگانی مثل من، این به معنای دستمزد دائمی متغیر است – احساس می‌کنم که بیشتر و بیشتر در مورد اینکه در یک شیفت معین چقدر کار خواهم کرد و در پایان آن چقدر ممکن است به خانه بروم.

وقتی به آن راننده‌ای که روی پیاده‌رو منتظر آمبولانس است فکر می‌کنم، بیشتر به ذهنم می‌رسد که در دنیای تحت حاکمیت اپلیکیشن‌ها، ما نه قیمت را می‌دانیم، نه هزینه را می‌دانیم، نه ارزش آن را می‌دانیم. همه ی ما به خاطر تکنولوژی کمرنگ شده ایم.

• کاترین میچان یک پیک تحویل غذا مستقر در منچستر و عضو اتحادیه اپ درایورها و پیک ها است.

• یک گردهمایی و تجمع مردمی در واکنش به حادثه مربوط به سقوط سوار دلیورو در ساعت 14 روز جمعه 3 مارس 2023 در پارک آلتاب علی، جاده Whitechapel، لندن E1 در حال برگزاری است.