آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دور بچه ها
شصت و هشت سال و همچنان. علی‌رغم امیدهای زیاد ده‌ها هزار ژئوردی خوش‌بین که در آخر هفته در لندن گرد هم آمدند، انتظار طولانی نیوکاسل برای کسب یک جام مهم داخلی ادامه دارد. و در حالی که قهرمانی در جام نمایشگاه بین‌شهری در سال 1969 کمک کرد تا در دوره‌ای از کابینه جام‌ها نگاهی بی‌اندازه به دست بیاوریم، بازی برگشت آن فینال خاص در بوداپست در زمانی برگزار شد که حتی فداکارترین مگ‌ها هم برای به دست آوردن تلاش می‌کردند. نگاهی به پشت پرده آهنین برای دیدن و جشن گرفتن جام.
در حالی که سرمایه‌گذاری اربابان عربستان سعودی باید اطمینان حاصل کند که هواداران نیوکاسل مجبور نیستند 24 سال دیگر برای حضور نهایی بعدی خود منتظر بمانند، امیدها برای استفاده از جام رامبلوس این فصل به عنوان سکوی پرشی برای افتخارات بزرگ‌تر، دیروز در ومبلی به طور غیر رسمی از بین رفت. انبوهی از شمال شرق برای یک مهمانی آمده بودند که توسط یک تیم منچستریونایتد که به سختی باید از دنده دوم بیرون بیاید و تیم ادی هاو به ندرت تهدید می کرد که دستکشی به دستش بیاورد، برگزار شد. نیوکاسل برای نهمین بار متوالی ومبلی را با یک تیم شکست خورده ترک کرد.
در حالی که بازیکنان منچستریونایتد چوب پنبه های شامپاین را بیرون می زدند، هاو گفت: “بسیار دردناک است زیرا احساس می کنید شکست خورده اید.” «شما احساس می‌کنید به آنچه می‌خواستید نرسیده‌اید، طبیعتاً دریایی از احساسات منفی به شما برخورد میکند. در آن لحظه باید اینگونه باشد.» هاو با اشاره به اینکه تیم فعلی او حاوی “بازیکنانی است که ممکن است به ومبلی باز نگردند” به یک حرکت دیگر در بازار نقل و انتقالات اشاره کرد. البته اکثر بازیکنان مورد نظر دقیقاً می‌دانند که چه کسانی هستند و هاو اکنون خود را در موقعیت غیرقابل‌غیرت‌انگیز می‌بیند که مجبور است آنها را برای آخرین فشار برای جام بزرگ فصل آینده جمع کند، رقابتی که مورفی‌ها، استف‌های بلند، ریچی‌های شما و ویلوکز و حتی ویلسون های شما بعید به نظر می رسند که حتی اگر تیم فعلی آنها واجد شرایط باشد، در آن بازی کنند.
بازیکنان و کارکنان منچستریونایتد پس از پایان دادن به خشکسالی نسبتاً کوتاه اما نه کم استرس‌زا، بر همین اساس جشن گرفتند، اما به سرعت اصرار کردند که روی گلدسته‌هایی که با روبان‌ها و لوگوی یک نوشیدنی انرژی‌زا مریض‌آلود بسته شده بود، استراحت نکنند. اریک تن هاگ در نامه ای سرگشاده خطاب به هواداران نوشت: “ما بسیار خوشحالیم که جام را به اولدترافورد بازگردانیم، اما به هیچ وجه راضی نیستیم و در اینجا متوقف نخواهیم شد.” به ندرت در منچستر یک آخر هفته خیس و در نهایت با یک مجموعه مدال که آن را مدال خود می نامد، ووت وهورست احساسات سرمربی خود را تکرار کرد و چشمش را به یک جام رامبلوس/لیگ برتر/گلدان یورو و جام حذفی انداخت.
او گفت: “ما در حال حاضر اولین بازی را بردیم و هنوز سه تا باقی مانده است، بله، تشنه چیزهای بیشتری هستیم.” «مطمئناً تشنه چیزهای بیشتری هستم. الان سه تا مونده اول وارد است و اول باید بی حرکت بایستیم و از آن لذت ببریم. اما پس از آن، البته، سه به رفتن. ما همه چیز را در دست خود داریم، پس بیایید برویم.» کازمیرو، تاثیرگذارترین بازیکن منچستریونایتد، که مایل به تعمیم موضوع گرسنگی است، گفت: “هرکسی که من را می شناسد، می داند که من به دنبال توپی می روم که انگار یک بشقاب شام است.” این بازیکن برزیلی از زمان امضای قرارداد با منچستریونایتد بسیار زیاده‌روی کرده است، خریدی که در آگوست گذشته در میان متخصصان حرفه‌ای تردیدهایی ایجاد کرد. برای نیوکاسل قحطی در حال حاضر ادامه دارد.
زنده در وب سایت بزرگ
از ساعت 8 بعد از ظهر به وقت گرینویچ به لوک مک لافلین بپیوندید تا بهترین جوایز فیفا را پوشش دهید.
نقل قول روز
ما قبل از بازی در مورد تماشای آرسنال همه یا هیچ و دو سال بعد از میکل صحبت می کردیم [Arteta’s] او در آستانه گرفتن اخراج است و مردم خواهان اخراج او هستند. به عنوان یک فاجعه دیده می شد، اما همه چیز اکنون کمی تغییر کرده است. اگر به یورگن نگاه کنید [Klopp’s] در شرایطی، آنها به نتیجه نرسیده‌اند و ناگهان مردم می‌خواهند او را ترک کند. این در حال حاضر یک برد و چهار گل زده در 11 بازی است. او افزود: “بدیهی است که من به اندازه کافی برای این باشگاه انجام نداده ام که اعتماد زیادی داشته باشد.”
“کمی دیر اما مجبور شدم خاطره ای از جان موتسون (فوتبال دیلی نامه ها) تعریف کنم. به عنوان پسران جوان در سال 1978، همه ما به باشگاه هرتفورد تاون رفتیم تا بازی یک یازده “مشهور” با تیم اولد بویز اسپرز-آرسنال را تماشا کنیم. موتسون تنها سلبریتی بود که ما می شناختیم. سلبریتی ها در نیمه دوم با نتیجه 2-0 شکست خوردند، اما او بازگشتی غیرمحتمل (و در نهایت موفقیت آمیز) را آغاز کرد و در اوایل نیمه دوم گلزنی کرد. بنابراین، ما که بچه های جوانی بودیم، به زمین حمله کردیم و او را مورد حمله قرار دادیم. وقتی یکی دیگر گل تساوی را برای سلبریتی ها به ثمر رساند، دوباره دویدیم و او را مورد حمله قرار دادیم. وقتی گل سوم سلبریتی به ثمر رسید، قبل از اینکه حتی بتوانیم از محوطه جریمه عبور کنیم، روی انگشتانش بود. با این حال، ما بیرون از رختکن منتظر ماندیم و تونلی را به سمت بار باشگاه تشکیل دادیم. هنگامی که او ظاهر شد، ما دست زدیم، تشویق کردیم، “پشت” او را زدیم و من حتی سعی کردم با او مصاحبه کنم (تلاش برای جعل هویت بسیار ضعیف). وقتی بالاخره یک نفر او را زیر پاره های کاغذ ریخت (جام جهانی آرژانتین هنوز در خاطره ها مانده بود)، او برگشت، به ما نگاه کرد و به سادگی گفت: “اینقدر احمق نباش!” افسانه مطلق” – سایمون هندرسون.
“یک پست فوتبالی دیگر برای شما (نامه های فوتبال روز جمعه). دیوید هاروی، دروازه بان لیدز یونایتد در تیم بزرگ دون ریوی، در اوایل دهه 2000 پستی را به برادرم در جزیره ساندی مجمع الجزایر ارکادیا تحویل داد.» – جین کانر.
نامه های خود را به آدرس the.boss@aban.news.com ارسال کنید. برنده امروز نامه بی‌جایز روز ما… سایمون هندرسون است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
