پسر شاه سابق می گوید اعتراضات ایران در لحظه یا بمیر است ایران

رضا پهلوی، پسر ارشد شاه سابق ایران که در سال 1979 برکنار شد، گفت: انقلاب ایران در لحظه‌ای است که باید بمیرد و دولت‌های غربی را ملزم می‌کند تا حمایت کامل و فعال خود را انجام دهند یا خطر کاهش تأثیر جنبش را داشته باشند. مصاحبه با آبان نیوز

پهلوی گفت نشانه هایی وجود دارد که اگر غرب فشار حداکثری را اعمال کند، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و برخی از سیاستمداران اصلاح طلب رژیم را ترک خواهند کرد.

پهلوی که از 17 سالگی تبعید شده و گاه به عنوان “ولیعهد” خوانده می شود، با فعالان جوان برجسته در داخل و خارج از ایران به نیروها پیوسته تا ائتلافی ایجاد کند. آنها در تلاشند تا منشوری را بر اساس مجموعه ای از اصول سکولار دموکراتیک تهیه کنند، که مجلس مؤسسان آن را به عنوان اساس قانون اساسی مورد استفاده قرار دهد تا به همه پرسی گذاشته شود.

این منشور که قرار بود در پایان فوریه منتشر شود، موقتاً به تعویق افتاده است تا گروه‌های کردی بتوانند درباره پیشنهادات مشورت کنند.

پهلوی که در یک سفر اروپایی به سر می برد، دو خواسته کلیدی از غرب دارد: کمک به ایرانیان برای جلوگیری از سرکوب اینترنت توسط رژیم، و ممنوع کردن سپاه پاسداران، به جای اعمال تحریم.

او گفت: «دلیل تداوم انقلاب این است که همه می‌دانند این کار یا بمیر است. ایرانیان ندای مرگ بر دیکتاتور هستند. آنها به چشمانشان گلوله می خورند و اگر نه زندانی می شوند یا شکنجه می شوند یا اعدام می شوند و هنوز آنجا ایستاده اند. جهان باید پاسخ دهد و در کنار آنها باشد.»

تاکنون، این کمپین که در کنفرانس امنیتی مونیخ به جای وزارت امور خارجه ایران جایگاهی را در اختیار داشت، نتوانسته اتحادیه اروپا یا انگلیس را متقاعد کند که سپاه پاسداران را ممنوع کند. گمان این است که دیپلمات‌ها می‌ترسند تحریم احتمال کمی برای احیای توافق هسته‌ای ایران را از بین ببرد. ویلیام برنز، مدیر سیا، روز یکشنبه گفت که ایران اکنون به سطح غنی‌سازی اورانیوم یک کشور هسته‌ای نزدیک شده است، اما تسلیحات را از سر نگرفته است.

پهلوی گفت: «مصلحت سیاسی اغلب با جنبش های آزادی خواهانه مشکل دارد. این واقعیت که برخی از دولت‌ها پیشنهاد می‌کنند که اعتراضات در حال کاهش است، شاید به این دلیل است که می‌خواهند برخی از تعامل‌ها و مذاکرات را توجیه کنند. کمی شبیه آفریقای جنوبی در پایان آپارتاید است. دولت‌ها سعی کردند این موضوع را نادیده بگیرند تا زمانی که انجام آن غیرممکن شد.»

به موازات حمایت از اعتصابات کارگری در ایران، او گفت که ممنوعیت سپاه پاسداران، عملیات آن را در سراسر جهان فلج می کند. وی گفت: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، جدا از ارتش عادی، «یک مافیای شبه نظامی مسلح است که همه جنبه های کشور را کنترل می کند، اما تنها رده های بالای سپاه از این امر سود می برند. رده های پایین باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند به عنوان ابزار سرکوب مورد استفاده قرار گیرند یا اینکه این رژیم را در آخرین پاهای خود بدانند و باید استراتژی خروجی را که به آنها پیشنهاد می شود از طریق حقیقت و آشتی اتخاذ کنند و به آغوش بازگردند. از ملت در دیدگاه من از تغییر رژیم، رده های پایین شبه نظامی از رژیم جدا می شوند، اما این مستلزم حداکثر فشار از سوی غرب است.»

او گفت نشانه هایی وجود دارد که برخی از سیاستمداران اصلاح طلب – آنهایی که به گفته او در “منطقه خاکستری” هستند – مانند میرحسین موسوی، نخست وزیر سابق، متوجه شده اند که رژیم قادر به اصلاحات نیست. گفتمان اصلاح طلبان روز به روز بیشتر می شود: اصلاحات را فراموش کنید. این کار نمی کند، و ما باید به گذشته این رژیم فکر کنیم. با آنچه ما می گوییم همگرایی وجود دارد.»

پهلوی حضور خود در ائتلاف جدید اپوزیسیون را انکار می‌کند که به گذشته بازمی‌گردد یا جنبش را از نظر ایدئولوژیک ناهماهنگ می‌کند. من اینجا نیستم تا رئیس جمهور یا پادشاه بعدی باشم. من اینجا هستم تا از سرمایه سیاسی خود و اعتمادی که مردم به من دارند برای کمک به روند گذار استفاده کنم. تنها ماموریت من در زندگی این است که روزی را ببینم که ایرانی ها پای صندوق های رای بروند و سرنوشت خود را رقم بزنند.»

اما، او می افزاید: «اگر بعد از آن بتوانم با کمک به نهادینه کردن کنترل تمرکز قدرت، یا فساد، یا سوء استفاده از قدرت کمک کنم… این جایی است که فکر می کنم می توانم بیشترین تأثیر را داشته باشم».

او گفت که برخی ارزش نهاد سلطنت را به عنوان نیرویی که کشور را به هم نزدیک می کند، می دانند. من می خواهم یک عنصر بی طرف باشم. من نه در اردوگاه سلطنت طلبان و نه جمهوری خواهان هستم.»

وی در مورد سوابق پدرش که متهم به نقض حقوق بشر و فساد است، می‌گوید: من آدم خودم هستم و افکار خودم را دارم. اما او حکومت پدرش را که با انقلاب 1979 به پایان رسید، انکار نمی کند. بدیهی است که اشتباهاتی صورت گرفته است. هیچ کس منکر آن نیست. اما خالص، اگر به تعادل نگاه کنید، اکثر مردم می گویند که کشور رو به جلو بود. ایران در حال پیشرفت بود. اگر این انقلاب نبود، حداقل باید کره جنوبی می بودیم. در عوض، ما کره شمالی هستیم.»

او اضافه می‌کند که شکنجه را نمی‌پذیرد، اما انکار می‌کند که هرگز سیاست دولتی بوده است. مردم به من به عنوان بازگشت به گذشته نگاه نمی کنند. آنها به من نگاه می کنند و کسی را می بینند که به سمت آینده حرکت می کند.

او این پیشنهادها را رد می کند که کمپینی که او بخشی از آن است خریدی در داخل ایران ندارد و فقط مجموعه ای متشکل از فعالان دیاسپورا است. از داخل ایران سرچشمه می گیرد و به همین دلیل مشروعیت دارد. این چیزی نیست که ما برای صادرات به ایران تدبیر کرده باشیم. دقیقا برعکس. ما صدای کسانی هستیم که در داخل ایران به دلایل واضح نمی توانند آشکارا دفاع کنند. این یک گروه متنوع است: چپ، راست، میانه، جمهوری خواه و سلطنت طلب.

او گفت که از ارائه منشورهای سیاسی دیگر مانند روزهای اخیر استقبال می‌کند و می‌گوید که پیشنهاد ائتلافش در صورتی که نشانه‌ای از داخل ایران نباشد، بی‌ارزش خواهد بود. از نظر زمانی، اگر مردم برای مشورت نیاز به زمان داشته باشند، تفنگی در سر نداریم.

او استدلال کرد که احیای توافق هسته ای، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، تنها به نفع چین خواهد بود، نه غرب. «برای من کنجکاو است که دولت بایدن آنقدر به دنبال تجدید حیات برجام است، زمانی که برای اولین بار غرب از نظر اقتصادی سودی نبرد. تا زمانی که این رژیم بر سر کار است، مانع همکاری با غرب خواهد شد. این طرز فکر است».

اما این باعث نمی‌شود که پهلوی از حمله نظامی به سایت‌های هسته‌ای ایران، که اسرائیل آشکارا از آن حمایت می‌کند، حمایت کند. او می‌گوید که درک می‌کند که اسرائیل احساس می‌کند با یک تهدید وجودی مواجه است، اما «ما نمی‌توانیم از دیپلماسی شکست خورده به رویارویی نظامی بپریم. راه سومی هم وجود دارد و آن این است که فشار بیشتری به مردم در خیابان ها داده شود تا به پایان دادن به این رژیم کمک کنند. از نظر تاریخی مجرمانه است که به آن فرآیند قبل از متوسل شدن به گزینه های دیگر فرصت ندهیم.»