ترنس ها با لفاظی های “وحشتناک” در ادارات دولتی مواجه می شوند

صخره کوچک، کشتی. این اولین باری بود که داروساز گوندولین هرزیگ در برابر یک کمیته قانونگذاری شهادت می داد، هنگامی که با چندین قانونگذار آرکانزاس در اتاقی مملو از جلسه استماع این ماه در مورد لایحه ای صحبت کرد که مراقبت های تایید کننده جنسیت را برای خردسالان محدود می کند.

هرزیگ که تراجنسیتی است، علیه این قانون صحبت کرد و به هیئت گفت که یکی از بزرگترین موانعی که ترنس ها با آن روبرو هستند، عدم همدلی است. تنها چند دقیقه بعد، یک قانونگذار جمهوری خواه از او سوالی نامناسب درباره اندام تناسلی اش پرسید.

او گفت: “این وحشتناک بود.”

این تبادل که به صورت زنده در وب سایت قانونگذار پخش شد و از آن زمان به طور گسترده در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است، نمونه ای از نوع سوالات تحقیرآمیز و لفاظی هایی است که افراد تراجنسیتی هنگام حضور در ساختمان های دولتی برای شهادت علیه لوایح جدید که حقوق آنها را هدف قرار می دهد با آنها روبرو می شوند.

در داکوتای جنوبی، یک قانونگذار هنگام صحبت در مورد مراقبت های تایید کننده جنسیت، از “خزهای خزدار” – افرادی که مانند حیوانات لباس می پوشند – استفاده کرد. در مونتانا، یک قانونگذار والدینی را که از فرزندانشان در یافتن درمان حمایت می کنند با درخواست از پزشکان برای انجام خودکشی با کمک پزشکی مقایسه کرد.

مدافعان نگرانند که لفاظی‌های خصمانه فزاینده در مورد افراد ترنس می‌تواند تأثیری دلخراش بر کسانی داشته باشد که می‌خواهند علیه محدودیت‌های جدید صحبت کنند و می‌تواند به جامعه‌ای از جوانان ترنس که در حال حاضر به حاشیه رانده شده‌اند، آسیب‌های پایدار وارد کند.

رومبا یامبو، مدیر اجرایی Intransitive، یک گروه حمایتی و حمایتی از تراجنسیتی ها در آرکانزاس، گفت: “من احساس می کنم این همان کاری است که آنها سعی می کنند انجام دهند، تا ما را از آمدن و استفاده از این حق که داریم باز دارند.” می‌خواهد برود و در مقابل یک سری غریبه‌ها از او درباره آلت تناسلی‌شان بپرسند؟ مخصوصاً غریبه‌های صاحب قدرت».

طبق گزارش کمپین حقوق بشر، در سال جاری تاکنون حداقل 150 لایحه با هدف هدف قرار دادن افراد تراجنسیتی ارائه شده است که بالاترین میزان در یک سال است.

ممنوعیت مراقبت جنسیتی برای افراد زیر سن قانونی در سال جاری در داکوتای جنوبی و یوتا وضع شده است و انتظار می رود فرمانداران جمهوری خواه در تنسی و می سی سی پی ممنوعیت های مشابهی را امضا کنند. آرکانزاس و آلاباما ممنوعیت هایی دارند که به طور موقت توسط قضات فدرال مسدود شد.

این فشار شامل تلاش‌هایی در برخی از ایالت‌ها برای محدود کردن مراقبت‌های تاییدکننده جنسیت برای بزرگسالان و ممنوعیت‌های پیشنهادی درگ است که مخالفان هشدار داده‌اند که علیه افراد تراجنسیتی نیز تبعیض قائل می‌شوند.

هرزیگ به کاپیتول ایالت آمد تا علیه لایحه‌ای که در آن تلاش می‌کرد تا ممنوعیت آرکانزاس در مورد مراقبت‌های تأییدکننده جنسیت از خردسالان را با آسان‌تر کردن طرح دعوای تخلف علیه ارائه‌دهندگان، بازگرداند. هرزیگ در شهادت خود از کار با بیماران ترنس که تحت درمان جایگزینی هورمون هستند صحبت کرد.

او گفت: «لایحه‌هایی مانند SB199 با ایجاد موانعی در برابر مراقبت‌های بهداشتی مبتنی بر شواهد که به بهانه کمک به جوانان و بی‌گناهان سزاوار آن هستند، مانع می‌شوند، نه کمک به آرکانکس‌ها. موسسات بهداشتی و تحقیقاتی خودمان را که در زمینه‌های مراقبت‌های بهداشتی برای بهبود زندگی آمریکایی‌ها تلاش کرده‌اند، تردید ایجاد می‌کند.»

در طول سؤالات بعدی، سناتور جمهوری خواه مت مک کی از هرزیگ پرسید که آیا او تراجنسیتی است یا خیر.

وقتی او جواب مثبت داد، پرسید: آیا آلت تناسلی داری؟

این سوال با تمسخر و صدای نفس های شنیدنی در اتاق مملو از کمیته روبرو شد.

هرزیگ در پاسخ گفت: «این وحشتناک است.

هرزیگ چند روز بعد در مصاحبه‌ای با آسوشیتدپرس گفت: «در زندگی‌ام هرگز این‌قدر علنا ​​تحقیر نشده بودم.

مک کی به ایمیل یا تماس تلفنی پاسخ نداد، اما در بیانیه ای کتبی از سوال خود دفاع کرد.

در بیانیه مک کی آمده است: “من به عنوان پدر 4 دختر، تمام تلاشم را برای محافظت از فرزندانم و فرزندان آرکانزاس انجام خواهم داد، به ویژه در مقابل اوباش بیدار که قصد دارند دستور کار و اعتقادات خود را به گلوی ما فشار دهند و خانواده های ما را نابود کنند.” .

ایده محافظت از کودکان با خودداری از مراقبت های پزشکی توسط کارشناسان بهداشتی تضعیف می شود، آنها می گویند که افراد زیر سن قانونی مبتلا به نارسایی جنسیتی که مراقبت مناسب دریافت نمی کنند، به طور چشمگیری با خطر خودکشی و افسردگی جدی مواجه هستند.

سئوالات مک کی از نظر لحن مشابه سوالاتی بود که برای اوری نوجوان دبی جکسون، که تراجنسیتی و غیردودویی است، زمانی که آنها در برابر قانونگذاران میسوری در مورد پیشنهادی مبنی بر ممنوعیت شرکت دختران و زنان ترنس از شرکت در تیم های ورزشی مطابق با هویت جنسی خود شهادت دادند، بود.

در طول جلسه، یکی از قانونگذاران از اوری پرسید که آیا آنها “رویات را طی خواهند کرد.”

جکسون گفت: “این همان ایده است که در هر یک از این بحث ها در مورد افراد ترنس که فقط با وقار و احترام اولیه رفتار می شوند، قانونگذاران می خواهند آنها را به یک عضو بدن کاهش دهند.” آنها در حال گفتگو هستند.»

مدافعان می‌گویند که لفاظی‌های پیرامون این ممنوعیت‌های پیشنهادی، محیط خیانت‌آمیز را برای تراجنسیتی‌ها، خانواده‌های آنها و ارائه‌دهندگان پزشکی تشدید می‌کند. بیمارستان‌های کودکان در سراسر کشور با افزایش آزار و اذیت و تهدید به خشونت برای ارائه مراقبت‌های تأییدکننده جنسیت مواجه شده‌اند.

اگرچه او گفت که از زمان شهادتش مورد حمایت قرار گرفته است، اما هرزیگ گفت که او و داروخانه ای که دارد ایمیل ها و تماس های نفرت انگیزی دریافت کرده اند.

افرادی که مخالف مراقبت جنسیتی از کودکان زیر سن قانونی هستند، استدلال می کنند که کودکان برای تصمیم گیری در مورد آینده خود بسیار کوچک هستند و گاهی اوقات چنین درمان هایی را با کودک آزاری مقایسه می کنند. این در حالی است که متخصصان پزشکی می گویند این مراقبت زمانی که به درستی انجام شود ایمن است.

تقریباً همه گروه‌های بزرگ پزشکی، از جمله انجمن پزشکی آمریکا، با ممنوعیت چنین مراقبت‌هایی برای افراد زیر سن قانونی مخالفت کرده‌اند.

فرماندار جمهوری‌خواه تگزاس، گرگ ابوت، سال گذشته به آژانس رفاه کودکان این ایالت دستور داد تا گزارش‌های مربوط به مراقبت جنسیتی از کودکان را به‌عنوان آزار بررسی کند، اما یک قاضی از آن زمان این تحقیقات را مسدود کرده است.

امبر بریگل، مادر یک نوجوان تراجنسیتی در تگزاس که خانواده‌اش پس از دستور ابوت مورد بازجویی قرار گرفتند، گفت که هنگام صحبت در برابر قانون‌گذاران در ایالت خود که فکر می‌کند قبلاً تصمیم خود را در مورد این موضوع تصمیم گرفته‌اند، ناامید می‌شود. اما بریگل گفت که قصد دارد امسال به کاپیتول تگزاس بازگردد و برخورد هرزیگ انگیزه بیشتری به او می‌دهد تا ظاهر شود و صحبت کند.

بریگل در مورد افراد تراجنسیتی که در ادارات دولتی شهادت می دهند، گفت: “آنها نباید مجبور باشند به تنهایی با این موضوع مبارزه کنند.”

هرزیگ گفت که اگر می دانست قرار است در مورد اندام تناسلی اش از او سؤال شود، احتمالاً شهادت نمی داد.

او گفت: «احساس می‌کردم که برای هر سؤال جنگی کاملاً آماده هستم. به جز آن.»