پاپوآ گینه نو گروگان گرفتن “تصمیم لحظه ای” | پاپوآ گینه نو

تصمیم به گروگان گرفتن پروفسور برایس بارکر باستان شناس استرالیایی نیوزلندی و تیم تحقیقاتی او در نزدیکی کوه بوساوی در پاپوآ گینه نو، تصمیمی “محرک لحظه ای” توسط ربوده کنندگان آنها بود که دو نفر از آنها در یک برخورد قبلی به ضرب گلوله کشته شده بودند. با نگهبانان امنیتی در یک سایت چوب.

فرماندار استان هلا، فیلیپ اوندیالو، گفت که تیمش تنها زمانی توانسته است با ربوده‌کنندگان – یک باند جنایتکار متشکل از 20 “دونده” که اسلحه و مواد مخدر را در سراسر گینه نو در حال حرکت دادن اسلحه و مواد مخدر در گینه نو هستند، مذاکره کند – زمانی که گروگان‌ها را به منطقه‌ای منتقل کردند. پوشش تلفن همراه

او گفت: «این یک حادثه برنامه ریزی نشده بود. زمانی که گروه از کوماسی بیرون رانده شدند، دو نفر از مردانشان به شدت مجروح شدند. آنها به پروفسور و گروهش برخورد کردند و در همان لحظه تصمیم گرفتند آنها را گروگان بگیرند تا توجه مقامات را جلب کنند تا بتوانند برای دو نفر از افراد مجروح خود غرامت بخواهند.

گروه بارکر در حال انجام کار میدانی – تحقیق در مورد تاریخچه مهاجرت انسان به استرالیا – در ارتفاعات در مرز استان های هلا و جنوبی هالندز بودند.

در روزهای قبل از آدم ربایی، ربوده‌کنندگان با یک تیم امنیتی در یک سایت چوب‌برداری در کوماسی مواجه شدند. پس از ربوده شدن کارکنان خارج‌شده از جنگل‌ها در سال گذشته، امنیت در محل تقویت شده بود و مردان مسلح هنگام نزدیک شدن به منطقه با آنها مواجه شدند. دو نفر از این گروه مورد اصابت گلوله قرار گرفتند و به شدت مجروح شدند.

گریزان در اوایل صبح روز 19 فوریه پس از فرار، با استاد، محققان و راهنماها روبرو شدند و آنها را گروگان گرفتند و در ازای جراحات وارده، 3.5 میلیون کینا (1.5 میلیون دلار استرالیا) باج خواستند. آزادی گروگان

چهار نفر از راهنماهای گروگان گرفته شده در 20 فوریه آزاد شدند، در حالی که کتی الکس، نماینده شبکه رهبران زنان که همراه با گروه تحقیقاتی بود، بعد از ظهر روز 22 فوریه آزاد شد.

الکس که به دلیل کمبود آب و غذا به روستای فوگامائیو نزدیک کوه بوساوی رسیده بود، ضعیف شده بود و پس از ساعت‌ها پیاده‌روی در زمین‌های ناهموار و کوهستانی، آزاد شد تا پیامی مبنی بر اصرار ربوده‌کنندگان به پرداخت باج بدهد.

بارکر، یک شهروند نیوزیلندی مستقر در دانشگاه کوئینزلند جنوبی، در ابتدا خواسته‌های ربوده‌شدگان را از طریق تلفن ماهواره‌ای خود، از جمله باج‌خواهی آنها و اصرار ربوده‌شدگان برای گروگان گرفتن محققان تا پرداخت پول، ارسال کرده بود.

با توجه به اینکه نمی توان به راحتی به مبلغی به این بزرگی در استان دسترسی داشت – باید از پورت مورسبی با هلیکوپتر وارد شود – از اسیرکنندگان خواسته شد که مبلغ کمتری را که می تواند در محل به دست آورد بپذیرند. اما مذاکرات با شکست باتری تلفن ماهواره ای متوقف شد.

یوندیالو گفت: به دلیل عدم پوشش شبکه تلفن در منطقه، برقراری ارتباط سخت بود، استاد تلفن ماهواره ای داشت اما باتری آن خالی بود، بنابراین تمام ارتباطات از طریق شخص ثالث انجام می شد.

با تشدید مشکلات ارتباطی، ربوده‌کنندگان گروگان‌های خود را برای فرار از رهگیری توسط مقامات حرکت می‌دادند.

ما بالاخره موفق شدیم با هم تماس بگیریم [Saturday] و [Sunday]تیم مذاکره… با خیال راحت آنها را از بوساوی به کوتوبو آورد.»

یک کارگروه امنیتی مشترک از نیروی دفاعی PNG، پلیس و پرسنل آمبولانس سنت جان در اوایل هفته گذشته به منطقه اعزام شدند، اما آنها نتوانستند به گروه دسترسی پیدا کنند، زیرا آدم ربایان تهدید کردند که در صورت نزدیک شدن به گروگان ها توسط فردی با لباس فرم، آنها را خواهند کشت.

دولت استان هلا همچنین سعی کرد یک هلیکوپتر را برای ورود به منطقه اجاره کند، اما نتوانست خلبانی را پیدا کند که مایل به پرواز باشد زیرا منطقه بسیار خطرناک “با پرچم قرمز” شده بود.

یوندیالو یک تیم مذاکره کننده لباس شخصی را به منطقه دورافتاده فرستاد، با مبلغی ناچیز – به میزان قابل توجهی کمتر از تقاضای اسیرکنندگان – که مردان مسلح پذیرفتند. بارکر و گروگان های باقی مانده آزاد شدند و از جنگل خارج شدند.

«گروه هر سه نفر را آزاد کرد [Sunday] بعد از ظهر در ساعت 2 بعدازظهر، آنها با هلی کوپتر از منطقه بوساوی به کوتوبو منتقل شدند و در آنجا با یک هواپیمای کوچک به بندر مورسبی بازگردانده شدند.

او گفت که تعقیب بالقوه دستگیرشدگان موضوعی است که به دولت و پلیس ملی بستگی دارد.

وی گفت: از طرف مردم هلا از کشور و مردم استرالیا بابت این حادثه ناگوار عذرخواهی می کنم.

من از نیروهای امنیتی، هم پلیس و هم دفاع و به ویژه از رهبران جامعه و جوامع اطراف منطقه بوساوی، به ویژه مردمم در کومو تشکر می کنم که اطلاعات بسیار مورد نیاز را فراهم کردند تا این نجات ممکن شود.»

جیمز ماراپ، نخست وزیر PNG، تاکید کرد که “هیچ 3.5 میلیون کینا پرداخت نشده” و هشدار داد “به جنایتکاران، هیچ سودی در جنایت وجود ندارد”. او از اسیر شدگان و خانواده هایشان عذرخواهی کرد.

وزارت امور خارجه و تجارت نیوزلند گفت: از حل شدن وضعیت گروگانگیری و آسودگی خاطر گروگان‌ها و حمله آنها بسیار خرسندیم. Whānau یک کلمه مائوری te reo به معنای خانواده گسترده یا گروه قبیله ای است.

ما از دولت پاپوآ گینه نو به خاطر رهبری آن در تامین آزادی گروگان ها تشکر می کنیم. در روحیه همکاری میان اقیانوس آرام، ما با دولت‌های پاپوآ گینه نو و استرالیا در این زمینه همکاری نزدیک داشته‌ایم.»