پازل پروتکل NI سوناک را به پیچ و خم سیاسی تاریک 2019 می کشاند | برگزیت

برای یک نماینده پارلمان که به برگزیت فکر می کند، شباهت ها ممکن است چشمگیر به نظر برسد: نخست وزیری که از نظر انتخاباتی درگیر شده است که تلاش می کند در مواجهه با بدبینی حزب محافظه کار و اتحادیه دموکراتیک (DUP) توافق بحث برانگیز ایرلند شمالی را پیش ببرد. اما یک چیز تغییر کرده است: این سال 2023 است، نه 2019.

مبارزات ترزا می با برگزیت و کاهش محبوبیت او در بین رای دهندگان، منجر به اخراج او از سمت نخست وزیری توسط طرفداران محافظه کار شد. در حالی که هیچ کس نمی تواند مخالفت کند که ریشی سوناک شاید با سخت ترین آزمون سیاسی خود روبرو شود، خطرات برای او، اگر نه لزوما کمتر، شاید متفاوت است.

نخست وزیر، که به طور گسترده انتظار می رود این هفته از طرح تجدید نظر شده خود برای ترتیبات تجاری ایرلند شمالی پس از برگزیت رونمایی کند، این کار را در دنیایی انجام می دهد که در آن بسیاری از رای دهندگان به ندرت به روابط با اتحادیه اروپا فکر می کنند، حتی کمتر به مسیرهای تجاری قرمز و سبز یا خطوط تجاری قرمز و سبز فکر می کنند. محدوده دادگاه عدالت اروپا (ECJ).

زمانی که می با آرای محکوم به شکست برگزیت خود دست و پنجه نرم می کرد، دو سوم رای دهندگان بریتانیایی خروج از اتحادیه اروپا را مهم ترین مسئله پیش روی این کشور می دانستند. این رقم اکنون بین 15 تا 20 درصد است.

این لزوماً ایجاد یک فاج به اندازه کافی عمیق و ضخیم برای سوناک آسان‌تر نمی‌کند تا تضاد ذاتی برگزیت در اجتناب از مرزهای تجاری در جزیره ایرلند و دریای ایرلند را زیر آب ببرد.

با این حال، این یک چشم‌انداز سیاسی متفاوت برای دو مانع اصلی سوناک برای نهایی کردن قراردادش ایجاد می‌کند: DUP و گروه تحقیقات اروپایی (ERG).

مارک فرانسوا، که ریاست ERG را بر عهده دارد، مجموعه‌ای از پشتیبان‌های محافظه‌کار برگزیت، روز یکشنبه قاطعانه گفت که طرحی که شامل هر نقشی در ECJ باشد غیرقابل قبول است. اما سایرین در این سازمان یا کوتاهی کرده اند یا گفته اند که نمی توانند قبل از مشاهده متن قانونی نظر بدهند.

به طور گسترده‌تر در حزب پارلمانی محافظه‌کار، خالص‌گرایی برگزیت نه تنها به‌عنوان یک هدف خاص در نظر گرفته می‌شود، بلکه می‌تواند یک پیروزی سیاسی نادر و قابل توجه برای سوناک را از مسیر خارج کند، چیزی که آنها مشتاقانه امیدوارند که بتواند نظرسنجی‌هایی را که در حال حاضر به بیکاری قریب‌الوقوع آنها اشاره دارد، تغییر دهد.

تیم بیل، استاد سیاست در دانشگاه کوئین مری لندن، گفت: سیاست بریتانیا به ظاهر فراتر از نقطه “اوج ERG” است. او گفت: «آنها به هیچ وجه یک نیروی کاملاً خرج شده نیستند، بلکه یک نیروی کاهش یافته هستند. عدم تسلیم در موضوع ایرلند شمالی خوب خواهد بود. اما تعداد نسبتا کمی از اولتراهای برگزیت وجود دارند که آن را وجودی می‌دانند، به گونه‌ای که هم خروج و هم توافق‌های تجاری و همکاری را وجودی می‌دانستند.»

بیل افزود، برخی از کسانی که قصد دارند موضع بگیرند، عمدتا امیدوارند به سوناک آسیب برسانند و بوریس جانسون را بازگردانند، به این امید که او بتواند محاسبات انتخاباتی را تغییر دهد.

او افزود: «اما به نظر می‌رسد که اکثر همکارانشان به این نتیجه رسیده‌اند که احتمالاً اکنون ریشی یا باست است و رای‌دهندگان، حتی رای‌دهندگان را ترک می‌کنند، واقعاً ایرلند شمالی را درک نمی‌کنند یا به آن اهمیت نمی‌دهند».

با این حال، اگر DUP صراحتاً معامله سوناک را رد کرد، بسیاری از نمایندگان محافظه‌کار احساس می‌کردند که موظف به پیروی از آن هستند. حزب اتحادیه‌گرا رسماً بلاتکلیف است، اما به وضوح از آنچه به عنوان فقدان مشورت شماره 10 می‌بیند، آزرده خاطر است.

تصویر انتخابات در ایرلند شمالی پیچیده تر است. نظرسنجی در آنجا نشان می‌دهد که تقریباً نیمی از رأی‌دهندگان، پروتکل را بسیار پایین‌تر از فهرست اولویت‌های خود می‌دانند – اما برای هسته‌ای حدود 20 درصد، این پروتکل همچنان اولویت اصلی است.

این گروه عمدتاً اتحادیه‌گرا هستند، بنابراین برای دورنمای انتخاباتی DUP ضروری است. بیل گفت که DUP “احتمالاً کمتر نگران این هستند که به عنوان دایناسور دیده شوند تا فروشندگان – آنها بیشتر در معرض از دست دادن حمایت از اتحادیه های تندرو هستند تا رای دهندگان شناور”.

مانند همیشه در مورد برگزیت، این یک مسئله بسیار پیچیده با بسیاری از قطعات متحرک است. و همانطور که در ماه می اتفاق افتاد، شاید بهترین توصیه برای سوناک بی فایده ترین مانتراهای سیاسی باشد: شاید از اینجا شروع نکنید.