آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
منn اکتبر 2014 به کمیته منتخب Defra گفتم که باید شروع به پرداخت بیشتر برای غذایمان کنیم. اگر این کار را نمی‌کردیم، بعداً در معرض خطر پرداخت بسیار بیشتر و کمبود عرضه و در نتیجه خالی شدن قفسه‌ها بودیم. برای دهه‌ها، بخش سوپرمارکت‌ها در زنجیره تامین مواد غذایی ما توسط دولت‌های هر دو جناح اداره می‌شد. پس از آن، تنها 12 شرکت، 95 درصد خرده‌فروشی مواد غذایی در بریتانیا را تحت کنترل داشتند و از این توان اقتصادی برای تحمیل چنین معاملات سختی به تولیدکنندگانی استفاده کردند که بسیاری از آنها از کار افتاده بودند. خودکفایی ما پژمرده شده بود. گفتم ما اکنون در معرض خطر جدی ناشی از شوک های خارجی بودیم که عرضه مواد غذایی ما را مختل می کند، زیرا ما بسیار به واردات وابسته بودیم.
من انتظار نداشتم یکی از آن شوک های خارجی به خود وارد شود، اما پس از آن رای برگزیت آمد. هر کسی که حتی آگاهی گذرا از تغییر شکل سیستم غذایی ما داشته باشد، می‌دانست که تأثیر شدیدی خواهد داشت.
و اکنون در سال 2023 هستیم، با قفسه های خالی از سبزیجات سالاد و جیره بندی در سوپرمارکت ها. آیا این تنها محصول خروج ما از اتحادیه اروپا است؟ نه، البته نه – واقعیتی که برکسی‌کنندگان با چشم‌های نادرست به آن پایبند هستند. بله، مشکلات آب و هوایی وجود داشته است. اما آیا عجیب نیست که مشکلات عرضه ما در اینجا در فرانسه، اسپانیا یا حتی اوکراین تکرار نمی شود. که رسانه های اجتماعی پر از تصاویر فروشگاه هایشان است که با محصولات تازه ناله می کنند؟
ما قادریم سبزیجات سالاد را زیر شیشه در بریتانیا در تمام طول سال پرورش دهیم – نه به اندازه کافی برای تامین عرضه، اما مطمئنا برای مقابله با کمبودها کافی نیست. کسانی هستند که به شدت ادعا می کنند که چیزی ذاتاً ناپسند و اشتباه در خوردن چنین غذاهایی خارج از فصل وجود دارد. همانطور که ترز کافی، وزیر محیط زیست هفته گذشته گفت، ما باید به شلغم بسنده کنیم. این برای درک نادرست تاریخ کشاورزی است. از زمانی که علف های وحشی هزاران سال پیش برای اولین بار در سواحل نیل اهلی شدند، بشریت در چگونگی و زمان رشد محصولات مداخله کرده است. بهش میگن پیشرفت
مشکل این است که کشت سبزیجات سالاد در بریتانیا از نظر اقتصادی غیر قابل دوام شده است، هم توسط آن سوپرمارکت‌های کوته‌بین و هم تا حد زیادی به دلیل برگزیت. پرورش دهندگان دره لی در اطراف لندن، که به عنوان کاسه سالاد بریتانیا در نظر گرفته می شود، شروع به درخواست برای تخریب ده ها هکتار گلخانه کرده اند تا زمین بتواند با سود بیشتری برای خانه ها استفاده شود. همانطور که انجمن پرورش دهندگان دره لیا توضیح داده است، طرح کارگران فصلی پس از برگزیت تنها زمانی که به مدت 9 ماه به آنها ویزای شش ماهه نیاز داشت، اعطا می کرد. این به معنای آوردن دو گروه و دو برابر کردن آموزش بود. این به معنای هزینه های اضافی است که توسط سوپرمارکت ها پرداخت نمی شود.
سپس بحران انرژی فرا رسید. دولت تصمیم گرفت به هزینه های انرژی کشاورزان یارانه پرداخت نکند. هفته گذشته گروه APS، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گوجه فرنگی در کشور، اعتراف کرد که برای اولین بار پس از 75 سال، برخی از گلخانه های خود را بدون کاشت رها کرده اند.
برخی استدلال خواهند کرد که سوپرمارکت ها از پرداخت بیشتر امتناع می کنند زیرا نمی توانند هزینه ها را به مصرف کنندگانی که از قبل به سختی در حال مبارزه با هزینه هستند منتقل کنند. بحران زندگی؛ این که پیشنهاد کنیم باید برای غذای خود پول بیشتری بپردازیم، در حالی که تعداد زیادی از آنها به استفاده از بانک های مواد غذایی کاهش یافته اند، استدلالی به شدت غیر حساس است که از یک مکان ثروتمند ساخته شده است. اما اگر سیستم غذایی خود را طوری ساختار دهیم که افراد فقیر بتوانند به آن دسترسی داشته باشند، فقط به پایگاه کشاورزی خود آسیب بیشتری وارد خواهیم کرد. ما از یک سو باید با عملکرد سیستم غذایی خود و از سوی دیگر با فقر، با توزیع مزمن نابرابر ثروت مقابله کنیم. ما باید صحبت در مورد فقر غذایی را متوقف کنیم و آن را فقر بنامیم.
روی آوردن به بازارهای خارج از کشور برای عرضه ما در زمانی که اختلالی وجود دارد، البته باعث ارزان‌تر شدن کالا نمی‌شود. آنها را بسیار گران تر می کند. سوپرمارکت‌ها توانسته‌اند مقداری موجودی به دست آورند، اما عمده‌فروشانی که سایر بخش‌های اقتصاد، مانند بخش مهمان‌نوازی و فروشگاه‌های مستقل را تامین می‌کنند، بسیار کوتاه مانده‌اند. سهمیه بندی سوپرمارکت ها تا حدی برای جلوگیری از خرید آن دسته از مشاغل کوچکتر از سوپرمارکت ها معرفی شده است.
و چرا به انگلستان مانند گذشته عرضه نمی شود؟ آیا می‌تواند ربطی به عبور کامیون‌ها از مرزهای گرفتار در مدارک پس از برگزیت داشته باشد؟ رانندگان کامیون هلندی هفته گذشته در رسانه های اجتماعی از بررسی های مرزی که ساعات کاری را به شیفت کاری آنها اضافه می کند، شکایت کردند. بنابراین، دسترسی به انبارها به سوپرمارکت ها در سراسر منطقه بدون مرز شنگن بسیار آسان تر است.
این مشکل با رو به کاهش کشاورزی بریتانیا و وابسته به واردات است. در سال 2006، حزب کارگر مقاله ای در مورد امنیت غذایی منتشر کرد که در محافل غذایی با نام مستعار گزارش “آن را به تسکو بسپارید” منتشر کرد، زیرا استدلال می کرد که در دنیای جهانی شده یک بریتانیای ثروتمند می تواند راه خود را برای خروج از هر گونه مشکل عرضه بخرد. این کشور نتوانست تسلط فزاینده اقتصادهای نوظهور مانند هند و چین را که محصولاتی را که ما می خواستیم می خریدند، تشخیص دهد. اما حداقل اتحادیه اروپا و سهولت عرضه را داشتیم. و سپس آن را ترک کردیم.
در عرض چند هفته، شاید چند ماه، مشکلات کنونی کاهش می یابد. قفسه ها دوباره پر می شوند. کسانی که علاقه مند به انجام این کار هستند، اصرار می کنند که این فقط یک اتفاق بوده است. این فقط یک بلیپ نیست. این نشانه یک سیستم غذایی ناکارآمد است. این نشانه‌ای از این است که یک بخش فوق‌العاده قدرتمند سوپرمارکت نمی‌تواند مانند متولی زنجیره تأمین غذایی که تبدیل شده است رفتار کند. و بله، این نیز یکی از علائم برگزیت است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
