برداشت تلخ برای برخی در اقتصاد جهانی که با جنگ روسیه تغییر کرده است | اقتصاد جهانی

تهاجم روسیه به اوکراین موجی از شوک به اقتصاد جهانی وارد کرد و اکنون که یک سال از آغاز حمله می گذرد، جهان اساساً تغییر کرده است.

روندهایی که قبلاً در حال حرکت بودند، شتاب بیشتری گرفته اند، زیرا نیاز به دور شدن از سوخت های فسیلی به سمت منابع انرژی های تجدیدپذیر سبزتر و ضروری تر شد. قیمت مواد غذایی افزایش یافته است، گرسنگی را در کشورهای در حال توسعه افزایش داده و دولت ها، مشاغل و مردم را مجبور کرده تا خود را با تغییرات پایدار وفق دهند. در اینجا ما به پنج روش تغییر اقتصاد جهانی نگاه می کنیم:

تورم

افزایش قیمت جهانی انرژی از زمان تهاجم، تورم را در اقتصادهای پیشرفته به بالاترین سطح خود در دهه‌های اخیر رسانده و درآمد خانوارها را کاهش داده و رشد اقتصادی را تحت تأثیر قرار داده است. در بریتانیا، افزایش قبوض گاز و برق، تورم را در اکتبر به بالاترین حد خود یعنی 11.1 درصد رساند که بالاترین سطح از سال 1981 است.

افزایش تورم بانک‌های مرکزی را به سمت افزایش نرخ بهره سوق داد که هزینه‌های استقراض برای خانوارها و مشاغل را افزایش داد. هزینه های وام مسکن در بریتانیا و چندین کشور دیگر به شدت افزایش یافته است و ترس از سقوط ملک را برانگیخته است.

اقتصاددانان انتظار دارند که تورم در ماه های آینده به سرعت کاهش یابد، زیرا افزایش اولیه قیمت انرژی از محاسبه افزایش سالانه افزایش هزینه های زندگی خارج می شود. با این حال، قیمت گاز و برق بسیار بالاتر از قبل از تهاجم باقی مانده است.

جیم واتسون، مدیر مؤسسه UCL برای منابع پایدار، گفت: «تا آوریل، صورت‌حساب‌های خانوار بریتانیا در عرض دو سال سه برابر می‌شود و میلیون‌ها خانوار دیگر را به فقر سوخت سوق می‌دهد».

انتقال سبز

کشورهای غربی برای کاهش اتکای خود به نفت و گاز روسیه با افزایش منابع داخلی تلاش کرده اند. می نویسد دامیان کارینگتون. در حالی که این امر مستلزم سرمایه گذاری مجدد در سوخت های فسیلی و بازگشایی بحث ها در مورد فرکینگ، مالیات های بادآورده و اصلاحات در صنعت است، پوتین نیز ناخواسته انتقال به انرژی های تجدیدپذیر را تسریع کرده است.

تحلیل جدید Zero Carbon Analytics نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا تاکنون جایگزین‌هایی برای نزدیک به 75 درصد واردات گاز فسیلی روسیه پیدا کرده است و تقاضای جهانی گاز برای اولین بار افزایش یافته است. در این بیانیه آمده است: «قبل از حمله به اوکراین، روسیه بزرگترین صادرکننده نفت و گاز طبیعی در جهان بود. از زمان جنگ، جایگاه آن به شدت کاهش یافته است. جریان خط لوله گاز روسیه به اروپا تنها در یک سال 80 درصد کاهش یافته است. در همان زمان، جایگزین‌های پاک‌تر برای سوخت‌های فسیلی روسیه به سرعت در حال رشد هستند – ظرفیت انرژی تجدیدپذیر در سراسر جهان حدود یک چهارم در سال 2022 افزایش یافت.

سب کندی از شرکت مشاوره TransitionZero گفت که اروپا اکنون در حال ساخت منابع انرژی تجدیدپذیر با سرعت بیشتری است: «سال گذشته شاهد تغییر اساسی از انرژی زغال‌سنگ و گاز بوده است، با حمایت از انرژی‌های تجدیدپذیر که فوریت جدیدی به خود گرفته است که نشانه‌ای از کاهش نشان نمی‌دهد.»

توسعه جهانی

روسیه و اوکراین به ترتیب بزرگترین و پنجمین صادرکنندگان بزرگ گندم در جهان هستند که تقریباً یک سوم صادرات جهانی را به خود اختصاص می دهند. آنها همچنین تولیدکنندگان مهم کود و سایر کالاهای ضروری هستند. از آنجایی که جنگ این منابع را مختل می کند، قیمت مواد غذایی به سطوح بی سابقه ای افزایش یافته است.

در حالی که این امر چالش هایی را در سطح جهانی ایجاد کرده است، کشورهای در حال توسعه که واردکننده خالص مواد غذایی هستند، به ویژه در معرض خطر قرار دارند. کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه از بزرگترین خریداران گندم روسیه و اوکراین هستند.

اما این کشورهای فقیرتر با یک ضربه مضاعف روبرو هستند. اقدامات فدرال رزرو ایالات متحده برای افزایش نرخ بهره در پاسخ به تورم فزاینده، ارزش دلار را بالا برده و واردات کالاها و استقراض پول در بازارهای جهانی را برای کشورهای در حال توسعه گرانتر کرده است.

تجارت

تجارت بین‌الملل پیش از حمله روسیه از هم پاشیده بود، اما این روند در سال گذشته در بحبوحه افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی و نگرانی در مورد امنیت زنجیره تامین تسریع شده است. پس از اختلال ناشی از کووید، و با توجه به درگیری و تغییر روابط جهانی، شرکت‌ها به تولید مجدد یا «فرندشور» فشار آوردند و آن را به خانه نزدیک‌تر کردند.

روسیه خود ارتباط صادراتی نسبتا کمی با سایر نقاط جهان داشت – این کشور عمدتاً در زمینه کالاها معامله می‌کند – اما در نتیجه تحریم‌ها خود را منزوی‌تر دید. با این حال، این موارد عمدتاً توسط کشورهای غربی اعمال شد. تجارت روسیه با آسیا، خاورمیانه، آفریقا و آمریکای لاتین رشد کرده است.

ایان استوارت، اقتصاددان ارشد در بریتانیا در شرکت حسابداری دیلویت، گفت: «طلب مواد خام ارزان قیمت از روسیه، اجتناب از تحریم‌ها را در مقیاسی که قبلا دیده نشده بود، تحریک می‌کند. نفت روسیه که اتحادیه اروپا از آن دوری می‌کند، مشتریانی آماده در چین، هند و ترکیه پیدا کرده است.

پایان الیگارشی؟

الیگارش های روسیه در سال گذشته تقریباً 95 میلیارد دلار در نتیجه تحریم ها از دست دادند: از زمانی که کرملین حمله خود را آغاز کرد، آنها روزانه 330 میلیون دلار از دست داده اند. این پرسش مطرح شده است که آیا پس از سال‌ها انباشت املاک مجلل لندن، سوپرقایق‌ها و باشگاه‌های فوتبال، تأثیر نخبگان تجاری مرتبط با سیاسی کشور برای همیشه کاهش یافته است.

بر اساس شاخص میلیاردرهای بلومبرگ، رومن آبراموویچ، مالک سابق باشگاه چلسی، با کاهش 57 درصدی ثروتش به 7.8 میلیارد دلار، بزرگترین بازنده بود.

با این حال، نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد سرکوب آن طور که انتظار می رفت کارساز نبوده است. اجرای تحریم ها ناهموار بوده و مقررات بین کشورها بسیار متفاوت است. پیشرفت در بریتانیا برای بستن منافذ در قوانین شفافیت کند بوده است. در همین حال، الیگارشی ها توسط حوزه های قضایی خارج از منطقه تحریم مانند ترکیه و امارات متحده عربی پناه گرفته اند.