گابریل مارتینلی خونسردی خود را حفظ می کند تا آرسنال را مقابل لستر به برتری برساند | لیگ برتر

با نزدیک شدن به زمان تمام وقت، رنگین کمانی درست بالای گوشه ای که توسط گروه مسافر آرسنال پر شده بود ظاهر شد. باشگاه آنها یک قدم به دیگ طلایی نزدیکتر است که 19 سال از آن دور مانده است و جنبه غیرمعمول این برد باریک، روزمرگی محض آن بود. هیچ کس نمی توانست با نتیجه بحث کند، اما نمی توانست انتظار داشته باشد که اگر میکل آرتتا و بازیکنانش در ماه می از خط خارج شوند، این را از لیست بعدازظهرهای به یاد ماندنی خارج کنند.

در حالی که هواداران میهمان رنگارنگ بودند، مدت ها قبل از پایان با جیب هایی از صندلی های خالی آبی احاطه شده بودند. لستر نشان دادن سرسختی اولیه دفاعی داشت، اما کمی بیشتر: آنها عملاً هیچ چیز در حمله ارائه نکردند و در هیچ مرحله‌ای، مکانی که زمانی با موفقیت بیش از حد باشکوه شادی می‌کرد، اعتقادی به بازگشت نداشت. آنها در تمام بازی یک شوت داشتند، تلاشی از راه دور از کیرنان دیوزبری هال که در دقیقه 72 به بیرون پرتاب شد، و آرسنال می توانست با عملکرد خوب خود از زمین خارج شود.

آنها همچنین می‌توانستند از احساس نارضایتی در امان بمانند، زیرا پس از گل نیمه اول لئاندرو تروسارد و عدم دریافت پنالتی بعد از آن که هری سوتار ظاهراً بوکایو ساکا را خطا کرد، عصبانی شدند. برای همه احساس خوش شانسی بود که گابریل مارتینلی در پایانی که 52 ثانیه از زمان دوم شروع شد خم شد. تعهد بیشتر به امتیاز دادن به مشکلات و موارد دیگر VAR، و مقامات به طور کلی، به معنای ارائه آسیب دیگری به خود ورزش است.

به نظر می‌رسید که آرتتا موافق بود و خوشحال بود که برنده، طبق استانداردهای بازی، برش کمیاب را به دست آورد. تروسارد پیش از ادی نکتیا انتخاب شده بود و نقش او به‌عنوان یک شماره 9 کاملاً نامی بسیار مهم بود: حرکت‌های بلژیکی به سمت چپ، به طوری که مارتینلی بتواند به داخل غذا بپردازد، از ویژگی‌های لحظات ابتدایی بود و ترکیب آنها تعیین کننده بود. زمانی که گابریل ماگالهس یک پاس بلند از سمت چپ به سمت چپ هدف قرار داد تا تروسارد به آن بچسبد، مارتینلی یک حرکت زیردریایی انجام داد که هم تیمی‌اش با یک پاس تند تند و زیبا متوجه شد. هنوز کار برای انجام دادن وجود داشت، اما با پیچاندن بدن و پای راست به دور توپ، او گوشه دور دنی وارد را با یک شوت کم ارتفاع پیدا کرد.

مارتینلی یک ضربه ترسناک از ویلفرد ندیدی گرفت، که بیهوده تلاش می کرد از ضربه جلوگیری کند و او را در مسیر بعدی در گلزنی گرفت، اما پس از درمان طولانی هیچ اثر بدی نشان نداد. مکث نگران کننده در حین دریافت کمک از فیزیو، تقریباً به همان اندازه که اوضاع برای آرسنال پیش آمد، پرمویی بود، حتی اگر برندان راجرز در نیم ساعت پایانی از جیمی واردی، که از نظر تاریخی تقریباً یک خار در چشم آنها بود، صحبت کرد.

این آرسنال در شدیدترین یا خلاقانه ترین شرایطش نبود، اما آنها هنوز هم در نیمه دوم احساس می کردند که شایسته برتری هستند. آنها فکر می کردند که آن را دارند زمانی که تروسارد، که توسط گرانیت ژاکا آزرده شده بود، قبل از عبور از یک بخش ثابت از 18 یارد، دو بار لمس کرد. این جشن طولانی بود اما زمانی که داور، کریگ پاوسون، پس از مشورت با مانیتور کنار زمین خود، از VAR استفاده کرد و تصمیم گرفت که بن وایت بازوی راست وارد را گرفته است، در حالی که دست چپ او یک کرنر به سمت ژاکا زد، این جشن طولانی شد. بازپخش‌ها نشان می‌داد که تصمیم درست است، اما در زمان واقعی، تشخیص خطای وایت در یک محوطه شلوغ شش یاردی به بینایی شگفت‌انگیزی نیاز داشت.

حرکت سوتار از ساکا در حالی که این جفت با یک صلیب سفید مسابقه می‌دادند کمی بعد واضح‌تر به نظر می‌رسید، اما هیچ چیزی دریافت نشد یا به صورت گذشته بررسی شد. در آن زمان آرتتا ممکن بود همان نوع از پیش آماده‌شده‌ای را که در نتیجه تساوی بحث‌برانگیز آرسنال مقابل برنتفورد در دو هفته پیش هدف گرفته بود، در نظر بگیرد. تلاش تروسارد ممکن است به درستی مردود باشد، اما، اگر این میله اعمال می شد، مطمئناً یک ضربه نقطه ای در اینجا شایسته بود.

نیمه ابتدایی بعد از آن به پایان رسید، هرچند که به سختی از سکانس‌های متوالی بازی‌های متقابل آرسنال گرم شده بود که با دفاع قوی خنثی شد. لستر با پشت سر گذاشتن چهار اسپرز در آخرین بازی خانگی خود هیجان زده بود و منچستریونایتد را در آخرین بازی قبل از انتخاب شدن به دردسر انداخت، اما در شرایطی که جیمز مدیسون به دلیل یک باگ ضعیف شده بود، آنها کاملا جرقه نداشتند. شمارنده‌های نادری که توسط هاروی بارنز یا تته رهبری می‌شد کم‌کم بود، اولی درست فراتر از دومی پس از کلینچر مارتینلی در یک لحظه زودگذر از نوید عبور کرد.

آرسنال می‌توانست به برتری خود اضافه کند، اما وارد از الکساندر زینچنکو که یک سال پس از حمله روسیه به اوکراین کاپیتان شد، دفاع کرد و توانست ضربه سر آزاد گابریل را دفع کند. شانس. فرصت.

تهدید آنها به پایان رسید، مراحل آخر با توقف و تعویض به یک غیرواقعی مجازی تبدیل شد. این یک موضوع در حال افزایش در سراسر لیگ است. آرسنال و آرتتا نمی‌توانستند اهمیتی بدهند: این موضوع به همان اندازه بدون دردسر بود که همه چیز پیش می‌رفت و پاداش‌های آنها نزدیک‌تر می‌شد.