در نظر گرفته شده است که رمزنگاری به سختی قابل تنظیم است، اما حداقل وزارت خزانه داری می‌خواهد این کار را انجام دهد | جان ناتون

افیا گناهانم، رژیم نظارتی خدمات مالی آینده برای دارایی‌های رمزنگاری شده را می‌خواندم، 82 صفحه از واژه‌های اصلی Whitehall که اخیراً منتشر شده است و برنامه‌های وزارت خزانه‌داری HM برای اداره ابرها و جلوگیری از جزر و مد را نشان می‌دهد.

این با تایید زنگ قانونی توسط اندرو گریفیث، وزیر اقتصاد خزانه داری آغاز می شود. او به خوانندگان یادآوری می کند که “جاه طلبی محکم دولت این است که بریتانیا خانه بازترین، منظم ترین و پیشرفته ترین بازارهای سرمایه در جهان باشد” – که “به معنای برداشتن گام های پیشگیرانه برای استفاده از فرصت های فناوری های مالی جدید است”. او همچنین معتقد است که «فناوری‌های رمزنگاری» می‌توانند تأثیر عمیقی در خدمات مالی داشته باشند و «با سرمایه‌گذاری بر مزایای بالقوه ارائه شده توسط کریپتو، می‌توانیم موقعیت خود را به عنوان یک رهبر جهانی در فین‌تک تقویت کنیم، رشد را باز کنیم و نوآوری را تقویت کنیم». ادامه p94، همانطور که در می گویند چشم خصوصی.

این سند که به عنوان “مشاوره و درخواست برای شواهد” نامگذاری شده است، نظرات ما را در مورد این موارد مهم دعوت می کند. به عنوان یک ستون نویس با روحیه عمومی، رد کردن دعوت کار سختی است. بنابراین اینجا می رود.

با این حال، ابتدا، یک مشاهده کلی در مورد لحن سند، که گاهی اوقات به نظر می رسد که توسط علاقه مندان به رمزنگاری نوشته شده است که سعی می کنند بزرگ به نظر برسند. بنابراین همه جا صحبت از «منافع» (بالفعل یا بالقوه) و «فرصت‌های» ناشی از فناوری کریپتو است. با این حال، هیچ کجا این موارد مثبت فرضی به صراحت ذکر نشده است. و در حالی که ارجاعات زیادی به “خطرات” وجود دارد، آنها همیشه در چارچوب جنبه های منفی نسبت به “مدیریت” دیده می شوند.

از آنجایی که بعید به نظر می‌رسد که گروه‌های انبوه فارغ‌التحصیلان فلسفه، سیاست و اقتصاد در خزانه‌داری آنقدر بی‌رحمانه باشند که دست به چنین تقویتی بزنند، من شروع به کندوکاو کردم تا منبع آن را پیدا کنم. این در ضمیمه B یک سند قبلی وزارت خزانه داری، “گزارش نهایی” گروه ویژه دارایی های رمزنگاری شده است. نویسندگان آن گزارش «از مشارکت سهامداران در سراسر DLT سود برده بودند [distributed ledger technology] و بخش دارایی های رمزنگاری شده” – یعنی بیش از “60 شرکت و سایر سهامداران”. که ترجمه شدن به معنای 60 منافع است.

در قلب سند مشاوره دو مشکل سخت وجود دارد. اولین مورد این است که در مورد تجارت دارایی های رمزنگاری شده چه باید کرد. مورد دیگر این است که در مورد فناوری DLT (AKA blockchain) که زیربنای بسیاری از فعالیت های رمزنگاری است، چه باید کرد.

بنابراین دارایی رمزنگاری شده چیست؟ وزارت خزانه داری آن را اینگونه تعریف می کند: «نمایندگی دیجیتالی ایمن شده از نظر ارزش یا حقوق قراردادی که از نوعی DLT استفاده می کند و می تواند به صورت الکترونیکی منتقل، ذخیره یا معامله شود». بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده نمونه هایی هستند. NFT ها (توکن های غیر قابل تعویض) نیز همینطور هستند. خزانه داری تخمین می زند که حداقل 2000 مورد از این موجودات وجود دارد و تجارت با آنها به نوعی غرب وحشی تبدیل شده است که در آن افراد آزادیخواه، کلاهبرداران، علاقه مندان به فناوری و اپراتورهای سریع پولدار می شوند که در بسته ها جمع می شوند تا مکنده ها را از زندگی خود جدا کنند. پس انداز.

تنها راه برای اعمال دستور نظارتی بر این رایگان برای همه، تنظیم صرافی‌هایی است که امکان معامله توکن‌های رمزنگاری و تبدیل آن‌ها به ارز فیات (یعنی پول واقعی) را فراهم می‌کنند. مشکل HM Treasury این است که فقط می‌تواند صرافی‌هایی را تنظیم کند که در حوزه قضایی آن قرار دارند و اکثر آنها، مانند FTX که به طرز شگفت‌انگیزی ورشکسته است، در جای دیگری مستقر خواهند شد.

دومین مشکلی که تنظیم کننده های بالقوه بخش کریپتو با آن مواجه هستند – اینکه در مورد DLT چه باید کرد – اصولاً حل شدنی آسان تر به نظر می رسد. این فناوری به اشتراک گذاری و به روز رسانی سوابق را به روشی توزیع شده و غیرمتمرکز امکان پذیر می کند. شرکت‌کنندگان می‌توانند به‌طور ایمن به‌روزرسانی‌ها را برای یک دفتر کل همگام (شکلی از پایگاه داده) که در بین شرکت‌کنندگان توزیع می‌شود، پیشنهاد، تأیید و ثبت کنند. بلاک چین نوع خاصی از دفتر کل توزیع شده است که در آن رمزنگاری برای شناسایی و احراز هویت شرکت‌کنندگان تأیید شده، تأیید سوابق داده‌ها و تسهیل اجماع در مورد معتبر بودن یک ورودی خاص در دفتر استفاده می‌شود.

اساساً دو نوع بلاک چین وجود دارد – بدون مجوز و مجاز. زیربنای بیت کوین نوع قبلی است: هر کسی می تواند در شکل گیری اجماع شرکت کند، مشروط بر اینکه قدرت محاسباتی برای حل پازل های پیچیده ریاضی را داشته باشد. آنها از این طریق به عنوان وسیله ای برای تحقق رویای آزادی خواهانه ساخته شده اند که نیازی به اعتماد به هیچ موسسه دنیوی برای اعتبار بخشیدن به معاملات نیست. اما این نیز به این معنی است که آنها توسط طراحی تنظیم نشده اند. و البته آنها سیاره را گرم می کنند.

در مقابل، بلاک‌چین‌های مجاز، دسترسی به دفتر کل را برای اشخاص شناخته شده (مثلاً بانک‌ها) که می‌توانند آن را به‌روزرسانی کنند، محدود می‌کنند. آنها از نظر محاسباتی کارآمدتر هستند و به نوعی فقط نوع متفاوتی از پایگاه داده هستند. به این ترتیب، تنظیم آنها نسبتاً آسان است.

دو نتیجه برای سؤالات مطرح شده توسط مقاله مشاوره از این نتیجه حاصل می شود. اولین مورد این است که تنظیم تجارت در دارایی های رمزنگاری شده تنها با تنظیم صرافی هایی که در آن خرید و فروش می شوند انجام می شود. بریتانیا فقط بر آن صرافی هایی که در اینجا مستقر هستند صلاحیت قضایی خواهد داشت. بنابراین، در نهایت، مقررات توسط مناطقی انجام می شود که حتی وزارت خزانه داری HM نیز هیچ کنترلی بر آنها ندارد. این ممکن است برای معتقدان معتقد به استثناگرایی بریتانیا، “بریتانیای جهانی” و غیره ناخوشایند باشد، اما این واقعیت است.

درس دوم این است که بلاک چین های بدون مجوز می توانند هرگز در بخش خدمات مالی مجاز باشد. و این خوب است زیرا افراد دارای مجوز کار را با کارایی بیشتر و در چارچوب حاکمیت قانون انجام خواهند داد.

چیزی که من خوانده ام

از نظر فلسفی
چه می شد اگر درس های من در اگزیستانسیالیسم بد ایمان بود؟ یک مقاله انعکاسی دوست داشتنی – و بازتابی – توسط رابرت زارتسکی در پلتفرم روان است.

نقطه صحبت
یک پست وبلاگ زیبا و بی‌نظیر کوری دکترو در سایت Pluralistic او Chatbot Panic Google است.

اقدام لازم
نامه سرگشاده 1500 دانشمند کامپیوتر، مهندسان نرم افزار و کارشناسان فناوری در مورد نیاز به تنظیم رمزنگاری در سایت concerned.tech منتشر شده است.