آیا دیوکسین ها پس از خروج قطار اوهایو از ریل پخش شدند؟

پس از خروج فاجعه‌بار 38 قطار از ریل در فلسطین شرقی، اوهایو، برخی از مقامات نگرانی‌های خود را در مورد نوعی ماده سمی که تمایل به ماندن در محیط را دارد، مطرح می‌کنند.

هفته گذشته، شرود براون و جی. آنها به ساکنان شهر کوچک غرب میانه و محیط بانان از سراسر ایالات متحده پیوستند و از آژانس های زیست محیطی ایالتی و فدرال خواستند تا خاک اطراف محل واژگونی خودروهای نفتکش را آزمایش کنند.

نگاهی به دیوکسین ها، مضرات احتمالی آنها و اینکه آیا ممکن است با سوزاندن کلرید وینیل در قطار نورفولک جنوبی ایجاد شده باشد یا خیر:

ترکیبات بسیار سمی و پایدار

به گفته سازمان بهداشت جهانی، دیوکسین ها به گروهی از ترکیبات شیمیایی سمی گفته می شود که می توانند برای مدت طولانی در محیط باقی بمانند.

آنها از طریق احتراق ایجاد می شوند و به ذرات غبار متصل می شوند، به این ترتیب آنها شروع به گردش در یک اکوسیستم می کنند.

فردریک گنگریچ، سم شناس دانشگاه واندربیلت، گفت: ساکنان نزدیک محل سوختگی ممکن است در معرض دیوکسین های موجود در هوا قرار داشته باشند که روی پوست آنها فرود آمده یا در ریه های آنها تنفس می شود.

گنگریچ گفت: قرار گرفتن در معرض غلظت های بالای پوست می تواند باعث ایجاد چیزی شود که به عنوان کلراکن شناخته می شود – التهاب شدید پوست.

اما مسیر اصلی ورود دیوکسین به بدن انسان مستقیماً از طریق چیزی در حال سوختن مانند محتویات خودروهای نفتکش فلسطین شرقی نیست. از طریق مصرف گوشت، لبنیات، ماهی و صدف که آلوده شده اند. این آلودگی زمان می برد.

تد شتلر، پزشک با مدرک بهداشت عمومی که مدیریت شبکه بهداشت علم و محیط زیست، ائتلافی از سازمان‌های محیط‌زیست، را بر عهده دارد، گفت: «به همین دلیل برای مقامات مهم است که اکنون این سایت را بررسی کنند. زیرا تعیین میزان وجود دیوکسین در خاک و نواحی اطراف آن بسیار مهم است.

آیا سوزاندن وینیل کلرید باعث ایجاد دیوکسین می شود؟

لیندا بیرنباوم، محقق برجسته دیوکسین، سم شناس و مدیر سابق موسسه ملی علوم بهداشت محیطی، گفت که سوزاندن وینیل کلرید باعث ایجاد دیوکسین می شود. کارشناسان دیگر موافق بودند که این حادثه می توانست آنها را ایجاد کند.

موری مک براید، دانشمند خاک و محصولات زراعی دانشگاه کرنل، گفت که “توده سیاه عظیم” که در شرق فلسطین مشاهده می شود، نشان می دهد که فرآیند احتراق ترکیبات کربنی پیچیده زیادی را پشت سر گذاشته است.

مک براید گفت تا زمانی که آزمایشی در محل خروج واگن های قطار از ریل انجام نشود، به طور قطعی نمی توان گفت که آیا این ترکیبات آزاد شده اند یا خیر.

احتمالاً به همین دلیل است که ساکنان، سیاستمداران، محیط‌بانان و متخصصان بهداشت عمومی همگی از آژانس‌های زیست‌محیطی ایالتی و فدرال می‌خواهند آزمایش‌هایی را در محل خروج از ریل انجام دهند.

مسیرهای رسیدن به محیط زیست

مک براید گفت: در حال حاضر سطحی از دیوکسین ها در محیط وجود دارد – آنها می توانند توسط فرآیندهای صنعتی خاص یا حتی توسط افرادی که زباله ها را در حیاط خلوت خود می سوزانند ایجاد شوند.

هنگامی که دیوکسین ها آزاد می شوند، می توانند برای چندین دهه در خاک بچسبند. آنها می توانند گیاهان از جمله محصولات را آلوده کنند. آنها زنجیره غذایی را در روغن ها و سایر چربی ها جمع می کنند.

مک براید گفت: در شرق فلسطین، ممکن است ذرات دوده از توده دیوکسین ها را به مزارع مجاور منتقل کنند، جایی که می توانند به خاک بچسبند.

او گفت: «اگر حیوانات در حال چرا را در مزرعه دارید، آنها مقداری دیوکسین را از ذرات خاک می گیرند. بنابراین مقداری از آن وارد بدن آنها می شود و سپس در بافت چربی تجمع می یابد.

در نهایت، آن دیوکسین ها می توانند راه خود را در زنجیره غذایی به مصرف کنندگان انسانی باز کنند. تجمع زیستی به این معنی است که دیوکسین بیشتری نسبت به آنچه در محیط پس از تصادف یافت می شود به انسان وارد می شود.

شتلر گفت: «(حیوانات) مانند سایر مواد شیمیایی، دیوکسین ها را متابولیزه نمی کنند و از شر آن خلاص نمی شوند، و در چربی حیواناتی که انسان ها می خورند، مانند ماهی، ذخیره می شود و در طول زمان تشکیل می شود و اثرات سلامتی را بدتر می کند.

آیا ساکنان باید نگران باشند؟

برنباوم و شتلر توافق کردند که ساکنان دلیلی برای نگرانی در مورد دیوکسین های ناشی از این حادثه دارند.

مک براید گفت، اگرچه آنها به مقدار کم از منابع دیگر وجود دارند، اما مقدار زیادی وینیل کلرید سوخته شده از واگن های قطار می تواند بیش از حد معمول ایجاد کند.

او گفت: “این نگرانی من است، که ممکن است تمرکز غیرعادی وجود داشته باشد.” اما باز هم منتظرم ببینم این خاک‌ها تجزیه و تحلیل می‌شوند یا خیر.»

بین 7 تا 11 سال طول می کشد تا این ماده شیمیایی در بدن یک فرد یا حیوان شروع به تجزیه شدن کند. به گفته مؤسسه ملی علوم بهداشت محیط، و دیوکسین ها با سرطان، مشکلات رشدی در کودکان و مشکلات باروری و ناباروری در بزرگسالان مرتبط است.

با این حال، گنگریچ فکر می‌کرد که سایر خطرات بالقوه سلامتی ناشی از خروج از ریل – مانند نگرانی از اینکه قرار گرفتن در معرض وینیل کلرید می‌تواند باعث سرطان شود – ممکن است بیشتر از دیوکسین‌های احتمالی باشد: «من آن را در بالاترین سطح در لیست خود قرار نمی‌دهم. ،” او گفت.

دکتر Maureen Lichtveld، رئیس دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه پیتسبورگ، موافق بود که وینیل کلرید باید بیش از دیوکسین ها برای مردم نگران کننده باشد و گفت که حتی سلامت روان جامعه ای که از سقوط فاجعه آمیز متزلزل شده است، باید جامعه بالاتری باشد. اولویت سلامتی نسبت به قرار گرفتن در معرض دیوکسین

مانند بسیاری از قرار گرفتن در معرض محیطی، اثبات اینکه دیوکسین موجود از ریل خارج شده است دشوار است. او گفت: “من فکر می کنم که تقریبا غیرممکن است …. نسبت دادن وجود دیوکسین به این سوختگی خاص.”

اما اکثر متخصصان فکر می‌کردند که آزمایش خاک برای دیوکسین مهم است – حتی اگر این فرآیند دشوار و پرهزینه باشد.

شتلر گفت: “شرایط برای تشکیل دیوکسین ها کاملاً مناسب است.”

___

مدی بوراکوف و درو کاستلی را در توییتر دنبال کنید: @maddieburakoff و @drewcostley.

___

بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از گروه رسانه های علمی و آموزشی موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.