زلنسکی قول داد در اولین سالگرد حمله به اوکراین برای پیروزی تلاش کند | اوکراین

ولودیمیر زلنسکی متعهد شده است که برای پیروزی در سال جاری تلاش کند زیرا اوکراین اولین سالگرد تهاجم روسیه را جشن می گیرد، رویدادی که رئیس جمهور آن را “طولانی ترین روز زندگی ما” نامید.

مراسم تشییع جنازه کشته شدگان اخیراً در سراسر کشور صبح روز جمعه در کنار مراسم کلیسا برای بزرگداشت کشته شدگان برگزار شد و یادآوری تلخ از فرسایش بی امان ادامه جنگ بود.

وقتی صبح روز بزرگداشت و تأمل آغاز شد، زلنسکی با لحنی ناخوشایند به اوکراینی‌ها به خاطر استقامتشان در برابر بزرگترین و مرگبارترین جنگ اروپا از زمان جنگ جهانی دوم تبریک گفت. او گفت که آنها در «یک سال پر درد، اندوه، ایمان و اتحاد» ثابت کرده اند که شکست ناپذیر هستند.

زلنسکی که پشت میز نشسته بود، با لباس آبی با نشان سه‌گانه اوکراین، ادای احترام به شهرهایی کرد که به عنوان واژه‌ای برای جنایات جنگی ادعایی روسیه تبدیل شده‌اند، مانند بوچا، ایرپین و ماریوپول و آنها را «پایتخت‌های شکست ناپذیر» توصیف کرد.

ما از روز اول جنگ تمام عیار جان سالم به در بردیم. ما نمی‌دانستیم فردا چه خواهد شد، اما به وضوح فهمیدیم که برای هر فردایی، باید بجنگی. و ما جنگیدیم،» او در یک سخنرانی ویدیویی صبح زود گفت.

“طولانی ترین روز زندگی ما. سخت ترین روز تاریخ معاصر ما. ما زود از خواب بیدار شدیم و از آن زمان دیگر نخوابیدیم.»

فیلارت پدرسالار سابق در مراسمی در کلیسای سنت ولادیمیر در کیف، «چالش‌ها و رنج‌هایی» را که کشورش با آن مواجه بود، توصیف کرد. “چرا [Ukrainians] داوطلب مبارزه؟» او درخواست کرد. «آیا برای پول است؟ نه. این برای دفاع از سرزمین و مردمشان است.»

گروهی از سربازان تیپ 112 و همکاران سابق خود در بیرون منتظر بودند تا یوری استورازف، یک حسابرس دولتی 50 ساله را که اخیراً در جنگ در شرق کشته شد، به خاک بسپارند.

یک گروهبان جوان که خود را فقط با علامت تماسش «ترانزیت» معرفی کرد به آبان نیوز گفت: «او برادر من بود. یک ساعت قبل او با پانسمان کردن زخم‌های سرباز دیگر جان او را نجات داد. سپس او کشته شد. او از زمان شروع جنگ با ما بوده است. اکنون دنیا احساس پوچی می کند.»

در شبکه‌های اجتماعی بسیاری از اوکراینی‌ها خاطراتی از روز آغازین جنگ منتشر کردند، زمانی که تانک‌های روسی بر فراز مرزها سرازیر شدند و هواپیماها و موشک‌ها شهرهای اوکراین را کوبیدند.

تتیانا کلیمکووا که در کیف برای خرید تمبرهای پستی یادبود منتشر شده برای این سالگرد صف می‌کشد، گفت که نتوانسته است “این احساس را که قلب شما دائماً در حال سقوط است، می‌افتد و درد می‌کشد” از بین ببرد.

اما او افزود: «این روز برای من تبدیل به نمادی شده است که ما یک سال تمام زنده مانده ایم و به زندگی ادامه خواهیم داد. در این روز، فرزندان و نوه‌های ما به یاد خواهند آورد که اوکراینی‌ها چقدر از نظر ذهنی، جسمی و روحی قوی هستند.»

با توجه به اینکه چشم‌انداز صلح در هیچ جایی دیده نمی‌شود، وزارت دفاع بریتانیا گفت که روسیه اخیراً تاکتیک‌های خود را تغییر داده است و مسکو قصد دارد از عرضه بزرگتر سربازان و پایگاه صنعتی خود برای از بین بردن عزم اوکراین از طریق فرسایش استفاده کند.

الکسی رزنیکوف، وزیر دفاع اوکراین، گفت که نیروهای او در حال برنامه ریزی برای بیرون راندن نیروهای روسی از کشور هستند. یک سال پیش، دستیابی به سلاح های جدی برای ما دشوار بود. رزنیکوف روز جمعه به نیروهای مسلح گفت: امروز کشورهای متمدن می بینند که شما سپر اروپا در شرق هستید. “یک ضد حمله وجود خواهد داشت. ما سخت کار می کنیم تا آن را آماده کنیم و ایمن کنیم.»

در جبهه ژئوپلیتیک، متحد روسیه، چین، خواستار آتش‌بس شد، ایده‌ای که قبلاً توسط اوکراین رد شده بود، زیرا می‌ترسید که روسیه پس از شکست‌های میدان نبرد، مجدداً خود را به‌صورت نظامی سازماندهی کند.

یک مقاله 12 ماده ای که صبح روز جمعه توسط وزارت خارجه چین منتشر شد همچنین خواستار پایان تحریم های غرب شد که اقتصاد روسیه را تحت فشار قرار داده است. با توجه به اینکه کشورهای غربی در حال تلاش برای سفت کردن بیشتر حلقه تحریم‌ها هستند، نه شل کردن آن، این پیشنهاد نیز غیر آغاز کننده به نظر می‌رسد.

برج ایفل در پاریس یکی از بناهای یادبودی بود که با رنگ زرد و آبی پرچم اوکراین در حالی که ادای احترام به مقاومت اوکراین از طرف حامیانش در غرب سرازیر شد، روشن شد.

یک سال بعد، ارقام تلفات در هر دو طرف بالاست و برآوردهای غربی حاکی از کشته شدن صدها هزار نفر یا زخمی شدن آنهاست. پیامدهای اقتصادی و دیپلماتیک در سراسر جهان موج زده است. کشورهای غربی از اوکراین حمایت نظامی، مالی و سیاسی می کنند. اما چین، هند و کشورهای جنوب جهانی در مورد این استدلال که اوکراین خط مقدم مبارزه برای آزادی و دموکراسی است، دوگانگی نشان داده اند.

بسیاری پیش بینی می کردند که این روز با حملات هوایی روسیه مشخص شود. دولت توصیه کرد که مدارس کلاس ها را به صورت آنلاین منتقل کنند و از کارمندان ادارات خواسته شد از خانه کار کنند. با این حال، تا ساعت 11 صبح به وقت کیف، آلارم حمله هوایی به صدا درآمده بود، و حس آرامشی که با صحنه‌های این بار یک سال پیش در تضاد بود، وجود داشت.

با این حال، هنگامی که با متروی کیف به محل کار خود می‌رفتند، قهوه می‌خریدند و مشغول بودند، اوکراینی‌ها به‌طور اجتناب‌ناپذیری درگیر افکار از دست دادن بودند.

میخایلو هوربونوف، 68 ساله، که در تلاش برای بازسازی در کیف بود و مجبور به فرار از روستای تحت اشغال روسیه در جنوب شده بود، گفت که این تهاجم نقطه عطفی در زندگی او بوده است. او تجارت کشاورزی خود را از دست داد و نیروهای روسی شش ماه در خانه او زندگی می کردند. او تأثیر جنگ بر او را “یک فروپاشی” توصیف کرد.

آسوشیتدپرس و خبرگزاری فرانسه به این گزارش کمک کردند