به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دبلیودر اینجا آیا همه چیز برای Rishi Sunak اشتباه پیش رفت؟ محبوبترین صدراعظم در چهار دهه اخیر اکنون به دنبال بیانیهای بهاری است که نتوانست با چالش بدترین ضربه به استانداردهای زندگی از زمان بحران سوئز مقابله کند.
به دلیل وعده کاهش مالیات در حالی که یواشکی بار مالیاتی را به بالاترین سطح از زمان نخست وزیری کلمنت آتلی در اواخر دهه 1940 رسانده بود، مورد حمله قرار گرفت و به دلیل قرار دادن لحظات اینستاگرام بر وظیفه جدی مورد انتقاد قرار گرفت، اینجا یک برج عاج غیر قابل لمس بود. سیاستمداری که اجازه می دهد هزینه های زندگی سریعتر از حقوق بازنشستگی و مزایا افزایش یابد. این بودجه کوچک بود تا کسی راضی نباشد.
در زمان های قبلی داستان بسیار متفاوت بود. صدراعظم محافظه کار که وعده کاهش مالیات را می دهند، معمولاً از حمایت حزب خود برخوردار می شوند. اولویت دادن به امور مالی عمومی بر کمک های مالی باید یک برنده مطمئن برای هر مدعی احتمالی رهبری محافظه کار باشد.
در صحرای خشک حمایت از سوناک، قابل توجه بود که جورج آزبورن از معدود سیاستمدارانی بود که مایل به تمجید از او بودند، و میگفتند که محافظهکاران از او حمایت کردهاند. “برنامه اقتصادی بلندمدت” پس داده شد بر اساس کنترل مخارج، کاهش کسری بودجه و کاهش مالیات.
مشکل اینجاست که زمانه تغییر کرده است. اکنون لحظه ای برای راه اندازی مجدد آزبورن برای “تعمیر سقف در حالی که خورشید می درخشد” نیست. در صورتی که صدراعظم متوجه نشده بود، وضعیت اقتصادی تغییر کرده است – انتظار می رود بیش از یک میلیون نفر به فقر مطلق کشیده شوند.
یک دهه کاهش ریاضت در خدمات عمومی، افکار عمومی را در پشت مداخله بیشتر دولت، نه کمتر، با واکنش به کووید نشان داد که در خلال شوک های شدید اقتصاد چقدر می توان انجام داد.
این که بیانیه بهاری سوناک به شدت بینقص بود، سه چیز را برجسته میکند: چقدر از زمان صدراعظم آزبورن تغییر کرده است، چقدر سوناک در مورد بحران هزینه زندگی قضاوت کرده و جعبه ابزار نئولیبرال برای مقابله با چالشهای بزرگ پیش روی اقتصاد بریتانیا چقدر ضعیف است.
یک دهه قبل از آن، محافظهکاران در حال تمرین برندسازی بودند تا ردای حزب کارگر را به خود اختصاص دهند، و سودجویان را هدف گرفتند تا اشتغال را تقویت کنند و از زندگی با کمک دستمزد جلوگیری کنند.
رویکرد سوناک در همین راستا است – ترویج کار به عنوان بهترین موتور برای رهایی مردم از فقر. او که اکتبر گذشته علیرغم تمام هشدارها هفته ای 20 پوند مزایای دریافتی خود را کاهش داده بود، اکنون به سختی می خواست به عقب برگردد.
با این حال، زمانی که سخت کوشی زندگی را آسان نمی کند در حالی که هزینه های زندگی افزایش می یابد، و پس از یک دهه سوء مدیریت اقتصادی از سوی حزب دولت، مشکلات جدی در این رویکرد وجود دارد.
بنیاد رزولوشن تخمین می زند که سطح متوسط دستمزدها در سال 2027 پس از تعدیل تورم، فقط 18 پوند در هفته بیشتر از سال 2008 باشد. مسیر صعودی دستمزدها در سالهای قبل از بحران مالی در دهه پس از آن متوقف شده است.
پیشبینی میشود که درآمد خانوادهها به دور از افزایش سطح یا بهبود بهتر، 2 درصد بین انتخابات بوریس جانسون در سالهای 2019 تا 2025 کاهش پیدا کند و او را به بدترین پارلمان تاریخ از نظر استانداردهای زندگی تبدیل کند.
تبلیغ محافظهکاران برای دنیای کار به سختی میتواند بدتر باشد. عدم اقدام در مورد حقوق کارگران منجر به رسوایی 800 دریانورد بدون اطلاع قبلی در P&O Ferries شده است. نامطمئن بودن شغل و دستمزد پایین امری رایج است.
امتناع از افزایش مزایا نادیده گرفته میشود که میلیونها کارگر با کمترین دستمزد مجبور به تکیه بر آنها هستند.
ارقام رسمی نشان می دهد که 40 درصد از 5.6 میلیون مدعی اعتبار جهانی مشغول به کار هستند. در حالی که دولت در آوریل امسال حداقل دستمزد را 6.6 درصد به 9.50 پوند در ساعت افزایش می دهد، کاهش مزایا در پاییز گذشته و افزایش مالیات در بهار امسال به این معنی است که بسیاری از افراد کم دستمزد همچنان وضعیت بدتری خواهند داشت.
به گفته بنیاد جوزف راونتری، اکثر افرادی که در فقر زندگی می کنند یا در کار هستند یا در یک خانواده کارگر زندگی می کنند. از هر هشت کارگر یک نفر اکنون در فقر است – حدود 4 میلیون نفر. این افزایش حدود 1.5 میلیونی نسبت به اواخر دهه 1990 است که از هر 11 نفر فقیر یک نفر شغل داشت.
در حالی که تحقیقات نشان میدهد که نرخ فقر به شدت کاهش مییابد زمانی که افراد وارد کار میشوند، واضح است که حتی اشتغال پایدار نیز زندگی زیر خط نان را در بریتانیای قرن بیست و یکم از بین نمیبرد. یک برنامه عملیاتی برای بهبود نتایج اقتصاد برای کارگران مورد نیاز است.
این نیاز به یک رویکرد دوگانه دارد. در مرحله اول، کمک اضافی برای فقیرترین افراد با افزایش قبوض انرژی و افزایش هزینه یک فروشگاه هفتگی. کمتر از 24 ساعت از بیانیه بهار بوریس جانسون طول کشید تا اعتراف کند که این ممکن است ضروری باشد.
ثانیا، اقدامات بلندمدت برای به حرکت درآوردن اقتصاد و فراهم کردن دسترسی به اشتغال با درآمد خوب و مطمئن. این باید با یک لایحه استخدامی برای ممنوع کردن شیوههای استثمارگرانه «آتشکن و استخدام مجدد» از نوع استفاده شده توسط روسای P&O و همچنین پایان دادن به قراردادهای ساعت صفر شروع شود.
یک دهه پیش، وقتی حزب اصرار داشت که بهترین راه برای کاهش کسری بودجه، تقویت اقتصاد با یک انفجار سرمایهگذاری عمومی کینزی است، مردم حزب کارگر را باور نمیکردند. امروزه کفش روی پای دیگر محکم است. استدلال محافظهکاران مبنی بر اینکه دولت باید کنارهگیری کند و به کسبوکارها و کارگران اجازه دهد راه خود را برای عبور از آخرین شوکهای اقتصادی بیابند، کاملاً ثابت است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.