همبستگی در برابر زلزله نشان داد که یونان و ترکیه دوباره نزدیک‌ترین خویشاوندان هستند

بیش از دو هفته از زلزله‌های ویرانگر ترکیه و سوریه می‌گذرد، اما درخواست‌های دلخراش برای کمک همچنان ادامه دارد.

ده ها هزار نفر فاقد محل اقامت کافی هستند و همچنان به دنبال عزیزان خود هستند که زیر آوار گیر افتاده اند یا به مراقبت های پزشکی نیاز دارند.

با در نظر گرفتن این که حداقل 13 میلیون انسان تحت تأثیر قرار گرفته اند، ویرانی کابوسی است که نمی توان از آن فرار کرد.

اگرچه قطعاً در سراسر جهان پیام‌های همبستگی قلبی کم نبود، شاید به همین دلیل است که بسیاری از انسان‌ها برای بیان احساسات خود عمل را به کلمات ترجیح دادند.

حمایت از بالکان، که کشورهای آن دارای روابط تاریخی قوی با ترکیه هستند، منجر به مجموعه‌ای از لحظات عمیقاً تأثیرگذار، هم در سطح دیپلماتیک و هم در سطح بین‌فردی شد.

در حالی که کمک‌های همه کشورها به نیازمندان شدید کمک می‌کرد و دولت و مردم با قدردانی از آنها استقبال کردند، یک تعامل برجسته بود: بین یونانی‌ها و ترک‌ها.

گذشته آشفته به این معنا نیست که یونان و ترکیه چشم به هم نمی بینند

کشورهای ما در گذشته ای پرآشوب، با نارضایتی های فراوان و مسائل حل نشده مشترکند.

متأسفانه، آنها هنوز هم در زمان‌های “عادی” دوز ناسالم سمیت را به روابط سیاسی – و البته بسیار به ندرت شخصی – تزریق می‌کنند.

برای دنیای خارج، اغلب به نظر می رسد که این سمی بودن باعث می شود بیشتر مردم از همسایه خود متنفر باشند، در حالی که مقامات دولتی آرزوی چیزی جز ویرانی برای همتایان خود ندارند.

این نمی تواند دور از واقعیت باشد. اکثریت ما که با یونان، ترکیه – یا هر دو پیوند داریم – همیشه این را می دانستیم.

در پاسخ به زلزله نشان دادیم که واقعاً چقدر به کسانی نزدیک هستیم که تا به حال این را نمی دانستند.

به همین دلیل جای تعجب نداشت که تیم نجات یونانی، EMAK، جزو اولین کسانی بود که به ترکیه رسید و به نجات افراد گرفتار در زیر آوار کمک کرد.

ویدئوها و تصاویر تلاش‌های آن‌ها هنگامی که تیم در 7 فوریه یک کودک 7 ساله به نام فاطما را از ساختمانی فروریخته در منطقه اسکندرون نجات داد، در فضای مجازی پخش شد.

“دوست نیازمند واقعاً دوست است”

نیکوس دندیاس، وزیر امور خارجه یونان، اولین وزیر اتحادیه اروپا بود که به ترکیه سفر کرد و در آنجا با همتای ترک خود مولود چاووش اوغلو دیدار کرد و بر فراز مناطق آسیب دیده پرواز کرد تا از وضعیت آگاه شود.

کیریاکوس میتسوتاکیس، نخست وزیر این کشور در بروکسل اعلام کرد که “یونان در خط مقدم سازماندهی اجلاس کمک کنندگان اتحادیه اروپا برای جستجوی بودجه اضافی به منظور کمک به بازسازی و امداد رسانی به زلزله زدگان خواهد بود.”

این تلاش‌ها با قدردانی فراوان هم از سوی مردم و هم از سوی مقامات ترکیه مواجه شد، همانطور که در یکی از توییت‌های سفارت ترکیه در آتن مشاهده می‌شود: «دوست نیازمند واقعاً یک دوست است. مردم یونان به کمک زلزله زدگان ترکیه ادامه می دهند.

در رسانه‌های اجتماعی، هزاران نظر قدردانی رد و بدل شد و گفتگوها به جای اینکه ما را از هم جدا می‌کند، حول وجوه مشترک ما چرخید.

این مبادلات، مملو از پیام‌های صلح، همبستگی و قدردانی، مردم را در سطحی متحد کرد که از زمان زمین‌لرزه‌های وحشتناک سال 1999 مشاهده نشده بود – زمان دیگری که ترکیه و یونان بر سر فاجعه‌ای که هر دو را تحت تأثیر قرار داده بود متحد شدند.

به دنیا گفتم دوستت دارم

در سطح جامعه مدنی، اهدای خون در سراسر یونان سازماندهی شد و کامیون های پر از کمک های بشردوستانه از بیش از 330 شهرداری یونان به ترکیه فرستاده شد.

دانش‌آموزان، کسب‌وکارها، سازمان‌های غیردولتی و همچنین مردم عادی این وظیفه را بر عهده گرفتند که برای کالاهای مختلف مانند غذا، دارو، پوشاک و سایر اقلام مورد نیاز، مراکز جمع‌آوری ایجاد کنند.

دیگران کمپین‌های دیجیتالی را برای جمع‌آوری پول در پلتفرم‌های خود و انتشار اخبار در مورد آنچه اتفاق می‌افتد آغاز کردند.

موج همبستگی می تواند در سراسر کشور احساس شود.

روزنامه یونانی Kathimerini تصویری را با شعار “ما همه ترک هستیم” منتشر کرد.

پخش عمومی یونان ERT اخبار صبح خود را با آهنگ ترکی “Ben seni sevdiğumi, dünyalara bildirdum” – “به دنیا گفتم دوستت دارم” – همزمان با نمایش فیلم هایی از تاثیر زلزله آغاز کرد.

به جرات می توان گفت که هیچ کس در یونان بی تکان نماند.

تنها خونی است که برای نجات جان انسان ها استفاده می شود

و این نشان می‌دهد که کمک ترکیه و یونان به یکدیگر در مواقع ضروری چیز جدیدی نیست: در زمان‌های بد، بدون توجه به شرایط سیاسی، ما همیشه در کنار هم مانده‌ایم.

چه یونانی ها به ترک ها کمک کنند و چه ترک ها به یونانی ها، وقتی اوضاع سخت می شود، هر دو می توانیم روی یکدیگر حساب کنیم.

بیایید از این موضوع درس بگیریم و همین روحیه دوستی را در اوقات خوب به کار بگیریم. به ویژه، امید من این است که جوانان هر دو کشور با دیدن همسایگان خود به عنوان خواهر و برادر بزرگ شوند که اتفاقاً به زبانی متفاوت از زبان خودشان صحبت می کنند.

و دفعه بعد که می شنویم سیاستمداران در مورد جنگ بین مردم خود صحبت می کنند، به یاد بیاوریم: تنها خونی که اهمیت دارد خونی است که برای نجات جان ها استفاده می شود، نه خونی که برای گرفتن آنها ریخته شده است.

هنوز از 6 فوریه در حال افزایش است، تعداد رسمی قربانیان نزدیک به 50000 نفر (حداقل 42000 در ترکیه و 7000 در سوریه) است، اگرچه بسیاری از کارشناسان تخمین می زنند که تعداد نهایی می تواند از 150000 نفر نیز فراتر رود.

کمک ما همچنان حیاتی است. اگر می توانید، لطفاً به سازمان های قابل اعتماد کمک مالی کنید. می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

مارکوس موسکوویدیس موسس و سردبیر پروژه آموزش جوانان اتحادیه اروپا برای شما است. ارتباط جامعه مدنی در سراسر مرزها یکی از محورهای اصلی کار اوست.

در یورونیوز، ما معتقدیم که همه دیدگاه ها مهم هستند. با ما در view@euronews.com تماس بگیرید تا پیشنهادات یا موارد ارسالی را ارسال کنید و بخشی از گفتگو باشید.