شرکت‌های انرژی آمریکا از جنگ اوکراین برای بستن قراردادهای بلندمدت گاز استفاده می‌کنند | سوخت های فسیلی

یک گزارش جدید نشان می‌دهد که شرکت‌های نفت و گاز آمریکایی برای حل مشکل کوتاه‌مدت عرضه گاز محدود اروپا که ناشی از حمله روسیه به اوکراین است، با قراردادهای بلندمدت گاز طبیعی مایع (LNG) تلاش می‌کنند.

بر اساس تحقیقات Friends of the Earth، Public Citizen و BailoutWatch، صنعت سوخت های فسیلی ایالات متحده از زمان شروع جنگ تاکنون 45 قرارداد بلندمدت و توسعه قرارداد بسته است. این افزایش قابل توجهی نسبت به 14 قرارداد امضا شده در سال 2021 است.

در حالی که نوسانات قیمت گاز در اروپا در حال کاهش است، اکثر قراردادهای جدید تا سال 2026 یا بعد از آن گاز تحویل نمی دهند و پس از آن به مدت 20 سال یا بیشتر خرید گاز را قطع می کنند.

لوکاس راس، یکی از نویسندگان گزارش و مدیر برنامه دوستان زمین، گفت: پایانه های LNG سرمایه گذاری های چند دهه ای بسیار گران قیمت هستند. برای اینکه یک بانک یا سرمایه گذار دیگر احساس راحتی کند که چکی برای چیزی شبیه به این بنویسد، به اطمینان بازار نیاز دارد. و راه این اطمینان از طریق قراردادهای بلند مدت است. اما بحران کوتاه مدت عرضه را نباید با زیرساخت های بلندمدت حل کرد.»

و سپس سوال آب و هوا وجود دارد. در مجموع، قراردادهای 2022 LNG در مجموع 58.1 میلیون تن در سال LNG در هر سال (mtpa) منعقد می شود – این بیش از نیمی از گاز سوزانده شده برای پخت و پز و گرمایش در خانه های ایالات متحده در سال 2021 است. این قراردادها نشان دهنده 351 میلیون تن انتشار دی اکسید کربن در هر سال است. سال، معادل انتشار سالانه 94 کارخانه زغال سنگ یا یک سوم کل خانوارهای ایالات متحده است.

راس گفت: «چه تعداد از این پروژه‌ها ساخته شده‌اند – و چند سال استخراج و انتشار گازهای گلخانه‌ای در آن قفل شده است – شاید فوری‌ترین سؤال سیاست آب و هوایی در ایالات متحده امروز باشد.

دولت ایالات متحده روند صدور مجوز را برای چندین پایانه LNG پیشنهادی، که بسیاری از آنها سال ها قبل از حمله به اوکراین متوقف شده بودند، به سرعت پیگیری کرده است. به عنوان مثال، یکی از پایانه‌هایی که Sempra Energy از سال 2019 در پورت آرتور، تگزاس تلاش می‌کند بسازد، در ژانویه 2023 اعلام کرد که قراردادهایی را تضمین کرده است که 80 درصد از تولید خود را برای 20 سال آینده پوشش می‌دهد و مسیر ساخت و ساز را هموار می‌کند.

با توجه به کاهش تقاضای اروپا و تردید رهبران اتحادیه اروپا برای امضای قراردادهای بلندمدت گازی که با تعهدات آب و هوایی کشورهایشان در تضاد است، برخی از شرکت ها اکنون به دنبال افزایش صادرات به بازارهای آسیایی هستند. آلن زیبل، مدیر تحقیقات Public Citizen، گفت: «اینجا تا حدودی طعمه و تغییر در جریان است. به مردم گفته شده است که این پایانه ها و این صادرات برای کمک به اروپا است، اما در واقع، بخش عمده ای از حجم قرارداد هنوز به آسیا می رود.

شرکت‌های نفت و گاز که سال‌ها در تلاش برای ساخت پایانه‌های صادراتی در سواحل اقیانوس آرام برای دسترسی آسان‌تر به مشتریان در آسیا بودند، خانه‌ای در مکزیک پیدا کردند. پروژه‌های متعددی در آنجا ساخته می‌شوند که بیشتر آنها همچنان از طریق پروسه‌های مجوز ایالات متحده خواهند گذشت، زیرا گازی که آنها صادر خواهند کرد منحصراً از ایالات متحده جریان خواهد داشت.

در همین حال، نرخ‌دهندگان آمریکایی در حال افزایش قیمت‌ها در داخل کشور هستند.

زیبل گفت: «نقطه آب و هوا، البته، بسیار مهم و مهم است، اما این نیز مستقیماً با منافع مصرف کنندگان آمریکایی مخالف است.

همکار او تایسون اسلوکام اخیراً در این مورد به کنگره شهادت داد. اسلوکام گفت: “صادرات گاز طبیعی مستقیما مسئول پرداخت هزینه های بالاتر آمریکایی ها برای گرم کردن و خنک کردن خانه های خود است.” خانواده‌های آمریکایی، تولیدکنندگان برق و سایر مصرف‌کنندگان اکنون مجبور به رقابت مستقیم با همتایان خود در برلین و پکن هستند که قیمت‌های معیار داخلی را جهانی کرده و آمریکایی‌ها را در معرض قیمت‌های بالاتر و افزایش نوسانات قرار داده است. قیمت بنچمارک نقطه ای گاز طبیعی در سواحل غربی و شرقی ایالات متحده بالاتر از قیمت در اوکراین بوده است.