به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
زندگینامه راک معمولاً یک ژانر مردانه است و داستانهای بیش از حد رقابتی را روایت میکند که خوانندگان میتوانند به خاطر آرزوی اینکه کیت ریچاردز، نیل یانگ، راجر دالتری و دیگران با گرفتن چوبسوزی این یکنواختی را بشکنند، بخشیده شوند.
اما اکنون مارتا وین رایت می آید که زندگی نامه اش که این هفته منتشر شد، شرحی است زنانه از آنچه که برای دستکاری روابط، شرایط خانوادگی و خانگی با زندگی زیر نور صحنه نیاز است.
صحبت کردن با نظاره گر هفته گذشته، وین رایت به یاد آورد که در حین بررسی بیوگرافی یانگ، برقراری صلح سنگین، او احساس می کرد که هیچ یک از داستان ها بدون ثروت حاصل از چندین دهه موفقیت راک اتفاق نمی افتد.
او با تعبیر همکار خواننده و ترانه سرای کانادایی-آمریکایی خود می گوید: «با ماشین باورنکردنی خود پایین رفتم، به هونولولو رفتم، به اینجا رفتم، از کف اتاق آلگونکوین مقداری چوب برداشتم و آن را در کنار اتاقم گذاشتم. قایق بادبانی زیبا.”
“این جذاب است، اما [mine] او گفت که یک بیوگرافی راک نیست. «این داستان یک زن درباره یک خانواده مدرن است و این چیزهایی است که مردم از سر گذراندهاند – ختم بارداری، جدایی و طلاق، روابط با خواهر و برادر، برخورد با بچهها، و تلاش برای یافتن چگونگی زندگی و به عنوان یک هنرمند، جایی که من گچ در برج ترانه ها.»
وین رایت، مادر دو فرزند، وقتی تنش ایجاد تعادل بین کار و خانه را توصیف می کند، به جای هزاران مادر شاغل صحبت می کند. دختر خوانندگان فولک لودون واینرایت سوم و کیت مک گاریگل، او به یاد می آورد که پدرش به مادرش که در سال 2010 در سن 63 سالگی درگذشت، می گفت: “کودک یا من، یا در غیر این صورت کودک و شغل، اما نه هر سه”. واین رایت گفت: «واقعاً با مادرش لعنت کردم». گفتن آن برای من مهم بود، زیرا او در مورد آن صحبت کرد. او، مانند من، به اندازه کافی احساس بدی داشت که بچههای ما را برای هفتهها رها کرد و به مکانهایی رفت – جایی که مردم به نوعی میروند، «آره؟ شما می خواهید این کار را انجام دهید؟ “خب، بله، من باید به آنها غذا بدهم.” ما اهداف آسانی هستیم.»
وین رایت در حالی که در آشپزخانه کبکی خود روی نان تست مارمیت پخش می کرد صحبت می کرد. او اجازه داد: «قبلاً کمی می پوشیدم، حالا زیاد می پوشم. مانند خیلی چیزها، این عادتی است که قوی تر می شود. می توان گفت که در صداقت او صدق می کند.
به گفته او، انبوهی از صورتحسابها و مطالبات مالیاتی پس از همهگیری در اطراف او پخش شد. من شروع به دیدن و احساس آسیب های وارد شده در چند سال اخیر کرده ام. من چین و چروک های بیشتری روی صورتم دارم، خانه به هم ریخته ای باورنکردنی است، چیزی در حساب بانکی نیست، تصمیمات بد زیادی گرفته شده است، و من می گویم چه اتفاقی افتاده است؟
نوشتن واین رایت، 45، هفت سال طول کشید داستان هایی که ممکن است از گفتن آنها پشیمان شومو ما از این نظرسنجی شخصی حساس می آموزیم که بره ولگرد یک سلسله فولک پاپ بودن چیست. در طول چهار دهه، Wainwrights و McGarrigles – Loudon، Kate، دو فرزندشان، Rufus و Martha، و عمه آنا – به طور مجزا یا با هم برای طرفداران، و همچنین با همسفرهایی از لیندا Ronstadt تا Nick Cave، که از مادرش خواسته اند آواز خوانده اند. و عمه برای پیوستن به دانه های بد.
وین رایت گفت، اما کووید به او زمان داد تا خود را از داستانش رها کند. با یک تک آهنگ ویرانگر به نام Bloody Mother Fucking Asshole درباره پدرش شروع شد. او گفت: “از همیشه در مورد خانواده ام صحبت کرده ام، و خانواده ها جالب هستند، اما با گذاشتن آن در صفحه، شاید خودم را از شر آن خلاص کرده ام.” من اجازه می دهم برخی چیزها در گذشته بماند و به دنبال خلق یک داستان جدید با عشق جدید و خانواده ای جدید با فرزندانم هستم.
پاک کردن عرشه ها با یک مشت در صفحه اول همراه است: پدرش به مادرش فشار می آورد تا سقط جنین کند. او مینویسد: «همیشه احساس میکردم در دنیا کمی بیموقع بودهام، و اینکه میدانستم به سختی این برش را انجام دادهام، کمکی نکرد.
میراث موسیقایی او آنقدرها که می تواند برای برخی از راک ها دلهره آور باشد، نبود. «راک اغلب با عظمت همراه است. من اهل مردم هستم، هنوز هم با برادرم آواز می خوانم و حسن نیت در خانواده ام وجود دارد. ما همیشه مجبور بودیم با هم آواز بخوانیم و برای هم ظاهر شویم، بنابراین در میان دلخوریها قدردانی متقابل وجود دارد.»
هفته آینده، واین رایت در نیویورک خواهد بود تا زندگی هال ویلنر، تهیه کننده موسیقی، را که در روزهای اولیه همه گیری درگذشت، جشن بگیرد. این گرد هم آمدن افرادی خواهد بود که او آنها را لمس کرد. احتمالاً نه، صدای هماهنگ صداها پیوندی است که رویداد را با هم برگزار می کند.
زمانی که همه افراد متمدن و مهربان هستند و این انگیزه خلاقانه است و با هماهنگی در صدا پشتیبانی می شود. این احتمالاً به آواز خواندن با جامعه، رفتن به کلیسا یا آواز خواندن با همسایهتان مربوط میشود. بعد از آن به آنها روی نمی آورید و به صورت آنها مشت نمی زنید.
واینرایت در این فکر بود: «این یکی از دلایلی است که ما آواز می خوانیم. “مطمئنا، این چسب است که این خانواده را در کنار هم نگه داشته است.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.