مطالعه: شناسایی اطلاعات پوشیدنی ممکن است برای محافظت از حریم خصوصی کافی نباشد

بر اساس بررسی‌های انجام شده، شناسایی داده‌های دستگاه‌های پوشیدنی ممکن است برای محافظت از حریم خصوصی کاربران کافی نباشد منتشر شده در Lancet Digital Health.

این تجزیه و تحلیل بر مطالعاتی متمرکز بود که ارزیابی می‌کردند آیا افراد می‌توانند بر اساس سیگنال‌های بیومتریک از ابزارهای پوشیدنی شناسایی شوند یا خیر. محققان 72 مطالعه را در بررسی نهایی خود وارد کردند. بیشتر بر روی استفاده از داده‌های EEG، ECG و واحد اندازه‌گیری اینرسی (IMU)، مانند استفاده از شتاب‌سنج یا ژیروسکوپ دستگاه برای اندازه‌گیری انواع مختلف حرکت و راه رفتن متمرکز شده‌اند.

به طور کلی، 17 مطالعه توانایی شناسایی یک فرد را بر اساس EEG نشان دادند. پنج مورد از این مطالعات شامل طول ضبط مورد نیاز برای شناسایی کاربران بودند: به طور متوسط ​​21 ثانیه، با میانگین 12.8 ثانیه. هشت مطالعه راهی برای شناسایی مجدد کاربران بر اساس ECG پیدا کردند، در حالی که 13 مطالعه توانستند افراد را بر اساس راه رفتنشان مشخص کنند.

“در نتیجه، زمانی که داده‌های حسگر دستگاه‌های پوشیدنی به اشتراک گذاشته می‌شوند، خطر واقعی شناسایی مجدد وجود دارد. اگرچه این خطر را می‌توان به حداقل رساند، اما نمی‌توان آن را به طور کامل کاهش داد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که شیوه‌های اساسی پنهان کردن شناسه‌ها از مخازن عمومی ممکن است برای اطمینان کافی نباشد. حریم خصوصی،” محققان نوشتند. با توجه به رواج جمع‌آوری و اشتراک‌گذاری داده‌های دستگاه‌های پوشیدنی، تحقیقات بیشتری برای هدایت ایجاد خط‌مشی‌ها و رویه‌هایی لازم است که برای محافظت از حریم خصوصی کافی باشد.»

چرا مهم است

نویسندگان این مطالعه دریافتند بسیاری از مطالعاتی که آنها بررسی کرده‌اند، دارای نرخ شناسایی صحیح بالایی هستند و کاربران را می‌توان با مقادیر نسبتاً کمی از داده‌های حسگر شناسایی کرد. با این حال، آن‌ها خاطرنشان کردند که بسیاری از مطالعاتی که در این بررسی گنجانده شده‌اند، گروه‌های کوچکی از شرکت‌کنندگان داشتند که می‌تواند تعمیم‌پذیری آن را با گروه‌های بزرگ‌تر محدود کند. با این حال، چهار مطالعه با جمعیت بزرگتر نتایج مشابهی با مطالعات کوچکتر داشتند.

همانطور که داده‌های بهداشتی بیشتر در دسترس می‌شوند و سازمان‌هایی مانند FDA و NIH استفاده از آن را تشویق می‌کنند، نویسندگان این مطالعه استدلال می‌کنند که محققان و دانشمندان داده باید راه‌های جدیدی را برای محافظت از حریم خصوصی کاربران در نظر بگیرند.

“یافته‌های اینجا نباید برای توجیه مسدود کردن اشتراک‌گذاری داده‌های بیومتریک از دستگاه‌های پوشیدنی مورد استفاده قرار گیرند. برعکس، این بررسی سیستماتیک نیاز به بررسی دقیق‌تر نحوه اشتراک‌گذاری داده‌ها را نشان می‌دهد، زیرا خطر اشتراک‌گذاری داده‌ها وجود ندارد (به عنوان مثال، سوگیری الگوریتمی و شکست در توسعه ابزارهای الگوریتمی جدید که می تواند جان انسان ها را نجات دهد) ممکن است حتی بیشتر از خطر شناسایی مجدد باشد.” “یافته‌های ما نشان می‌دهد که روش‌های حفظ حریم خصوصی برای شکوفایی علم باز مورد نیاز خواهد بود. به عنوان مثال، فرصتی برای نهادهای نظارتی و آژانس‌های تامین مالی وجود دارد تا پشتیبانی از پلت‌فرم‌های اشتراک‌گذاری داده‌های آگاه به حریم خصوصی را که خطر شناسایی مجدد را کاهش می‌دهند، گسترش دهند.”