به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آهفته دیگر، یک شرکت انحصاری دیگر که سودهای کلانی را از پشت میلیون ها نفر که برای پرداخت قبوض، تغذیه خانواده هایشان و روشن نگه داشتن چراغ ها تلاش می کنند، ثبت کرد. این بار نوبت بانکهای بزرگ است که سودهای بیسابقهای را گزارش میکنند که ناشی از افزایش نرخ بهره است که بانک انگلستان همچنان به افزایش آن ادامه داده است، علیرغم اعتراف خود مبنی بر این که این ممکن است کمک چندانی به کاهش تورم نداشته باشد. قیمت بالای سوخت فسیلی
امروز HSBC گزارش داد که سود سه ماهه خود را دو برابر کرده و به 4.3 میلیارد پوند برای پایان سال 2022 رسانده است. این بالاترین رقم از زمان سقوط سال 2008 است و مستقیماً از سوی خانوارها و مشاغل کوچک به شکل پرداخت های وام مسکن بالاتر و افزایش نرخ وام ها به دست می آید. بانکها همچنین قرار است در شش سال آینده 150 میلیارد پوند از بانک انگلستان دریافت کنند که سود ذخایر بدون ریسکی که بانکها نزد بانک مرکزی دارند، پرداخت میکند، یعنی به طور متوسط سالانه 25 میلیارد پوند که اساساً فقط برای پرداخت پول نقد است.
توجیه مقیاس این انتقال از مردم به بانک ها به ویژه در زمانی که اکثر کارگران به سختی قادر به تامین نیازهای ضروری هستند و خدمات عمومی با کاهش بیشتر مواجه هستند، دشوار است. و این طور نیست که بانک ها این افزایش نرخ بهره را به پس انداز کنندگان منتقل کنند. آنها آنها را احتکار می کنند و پس از برداشتن سقف پاداش توسط دولت، پاداش های هنگفتی را پرداخت می کنند. هفته گذشته بارکلیز گزارش داد که 1.8 میلیارد پوند به عنوان پاداش از مجموع 7 میلیارد پوند سود پرداخت شده است و سود NatWest با یک سوم افزایش به 5.1 میلیارد پوند رسیده است.
افزایش نرخ بهره که بانکها از آن سود میبرند اجتنابناپذیر یا ضروری نیستند، بلکه نشانهای از ساختار نهادی ناکارآمد سیاستهای اقتصاد کلان و تفکر اقتصادی هستند. ایده این است که با افزایش هزینه اعتبار، کسبوکارها تعداد کارکنان خود را کاهش داده، بیکاری را افزایش میدهند و بنابراین توانایی کارگران برای دریافت دستمزدهای بالاتر را کاهش میدهند. اما دستمزدها باعث تورم نمی شوند – بیش از یک دهه است که در بریتانیا دستمزدها نتوانسته اند با تورم هماهنگی داشته باشند. مقصر اصلی قیمت سوخت های فسیلی و سودجویی شرکت ها هستند.
جدای از واقعیتی که باعث تورم می شود، مطمئناً سیاست اقتصادی هرگز نباید هدفمند بیکاری، کاهش دستمزدها و سوق دادن مردم به فقر باشد؟ و اگر چنین است، آیا نباید بپرسیم که در چه نوع اقتصادی زندگی می کنیم؟ و در حالی که رئیس بانک انگلستان از کارگران به دلیل درخواست افزایش حقوق انتقاد کرده است، او از برداشتن سقف پاداش بانکداران حمایت کرده است و خود بانک 23 میلیون پوند به عنوان پاداش پرداخت کرده است، در حالی که در مورد نقش این بانک چیزی نگفته است. سود شرکت
بانکها نیز مانند شرکتهای نفت و گاز، هزینههای زندگی را نقد میکنند و باید مشمول همان مالیات بر درآمدهای غیرمنتظره خود شوند. سر چارلی بین، معاون رئیس سابق بانک مرکزی انگلستان، از این طرح حمایت کرده است و پیشنهاد می کند که ده ها میلیارد پوند جمع آوری شود. اگر دولت هزینه اضافی موجود بر سود بانکی را از 3 درصد به 35 درصد افزایش دهد، در راستای مالیات سود انرژی، 67 میلیارد پوند در پنج سال آینده افزایش می یابد. مالیات بر عواید بانکی باید از خلأهای موجود در مالیات انرژی جلوگیری کند که بریتیش پترولیوم و شل در ماه های اخیر از آن بهره برداری کرده اند. به غولهای نفتی اجازه داده شده است که با صرف پول زیادی در اکتشاف سوختهای فسیلی، از پرداخت مالیات به طور کامل اجتناب کنند.
سود بانکی در میان هدایایی از سوی دولت به شهر اعلام می شود. در آخرین بودجه، به جای هر گونه افزایشی در هزینه اضافی بانکی، بانکداران 60 درصد کاهش آن را از 8 درصد به 3 درصد دریافت کردند. طبق معمول، لابیهای شهر افسانههایی را درباره خود بهعنوان «موتور اقتصاد، فراهمآوری شغل و سرمایهگذاری در بالا و پایین کشور» منتشر کردند. واقعیت این است که بانکهای بزرگ نرخهای بهره فلجکننده را برای کسبوکارهای کوچک و دارندگان وام مسکن انباشته میکنند، در حالی که میزان وامهایی را که به آنهایی که به آن نیاز دارند کاهش میدهند.
امسال اصلاحات ادینبورگ، که با نام بیگ بنگ 2.0 شناخته می شود، مقررات پس از سقوط را با هدف محدود کردن بدترین افراط های بانک ها پاره خواهد کرد. جای تعجب نیست که حزب محافظه کار یک تشویق کننده برای بخش مالی است، از روابط مستقیم مالی، درهای گردان و دسترسی مستقیم به لابی. بین سالهای 2020 تا 2021، محافظهکاران 11.5 میلیون پوند از بخش مالی دریافت کردند و تقریباً از هر سه جلسه با وزرای خزانهداری، یک جلسه با بخش مالی بزرگ و لابیگران آن بود. این تا حد زیادی قدرتمندترین نیروی لابی در بریتانیا است. شواهدی مبنی بر سقوط آنها برای کمک به امور مالی بزرگ در این هفته به نمایش گذاشته شد، زیرا وزیر شهر، اندرو گریفیث، حتی بانکهای پیشنهادی میتوانند از بانک انگلستان به دلیل وادار کردن آنها به نگه داشتن سرمایه بیشتر در برابر وامدهی خود شکایت کنند. حفاظت از ثبات مالی
به طور غیرمنتظره، سابقه اعمال مالیات بر سود بادآورده بانکی پس از افزایش نرخ بهره متعلق به مارگارت تاچر، قهرمان بدنام شهر است. و او این کار را در حالی انجام داد که با مقررات زدایی مالی رو به جلو پیش می رفت، که با “بیگ بنگ” اصلی به اوج خود رسید. تشابهات با سال 1981 یادآور این است که اگرچه مالیات بادآورده گامی در مسیر درست خواهد بود، اما باید بخشی از یک دستور کار گسترده تر برای کاهش تسلط کلان مالی بر دموکراسی، مهار بانک های بزرگ و هدف باشد. امور مالی با وظیفه حمایت واقعی از جوامع و یک انتقال سبز و عادلانه.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.