شاختار به پناهجویان کمک می کند اما “رویای بازگشت به حالت عادی” را دارد | شاختار دونتسک

نعادی بودن دنیای دیگری برای شاختار دونتسک است. وقتی روسیه به اوکراین حمله کرد، فوتبال متوقف شد و زندگی بازیکنان، مربیان، کادرفنی و هواداران در یک لحظه زیر و رو شد. زمانی برای تلف کردن جان ها وجود نداشت زیرا بازی های پاییز لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید و اینترناسیونال به سرعت به خاطره ای دور تبدیل شد.

سرگئی پالکین، مدیر اجرایی، در خط مقدم تلاش‌های بشردوستانه باشگاه و تضمین امنیت بازیکنان از آکادمی تا کاپیتان تیم اصلی بوده است. با شروع تهاجم، به طور مداوم به تصمیمات حیاتی نیاز بود، دنیایی به دور از مذاکرات نقل و انتقالات و قرارداد، زیرا شاختار به دنبال استفاده از نفوذ آنها برای ایجاد تأثیر مثبت بود، زیرا فوتبال در خلال درگیری به عقب نشسته است.

پالکین می‌گوید: «ما رویای زمانی را در سر می‌پرورانیم که همه چیز به حالت عادی بازگردد، ما رویای پرواز برای انجام بازی‌های لیگ قهرمانان را داریم. برای ما این بزرگترین پیروزی و بزرگترین شادی خواهد بود، اما در حال حاضر فقط می توانیم در مورد آن رویا داشته باشیم.

هنگامی که شما یک زندگی عادی دارید، هرگز مانند همه کشورهای دموکراتیک به شاد بودن یا آزادی خود فکر نمی کنید. وقتی چنین موقعیتی دارید که جنگ وارد خانه‌های ما شده است، به چیزهای ضروری فکر می‌کنید.»

این باشگاه در سال 2014 پس از شروع درگیری با روسیه در آن سال، دونتسک را به مقصد لویو ترک کرد. آن‌ها از آن زمان زندگی عشایری را تحمل کرده‌اند، به خارکف و سپس کیف نقل مکان کرده‌اند، زیرا به دنبال آن بودند که از جنگ دور شوند، زیرا ورزشگاه آنها، دنباس آرنا، در اثر گلوله باران آسیب دید. باشگاه با دانستن تأثیر بیرون راندن از خانه خود، تمرکز خود را معطوف تلاش های بشردوستانه در لویو کرد.

“در آغاز کار بسیار سخت بود. وقتی جنگ شروع شد، در مرز به هم ریخته بود، زیرا هزاران و هزاران، شاید حتی میلیون‌ها نفر از یک طرف می‌خواستند کشور را ترک کنند و از طرف دیگر می‌خواستیم حمایت، غذا و دارو را از خارج بیاوریم، بنابراین مشکل ایجاد کرد. اکنون شرایط مشخص و ساختار یافته است. ما خوب و معمولی کار می کنیم اما هنوز چند مشکل لجستیکی داریم.»

تخمین زده می شود که 3.7 میلیون پناهجو از آغاز درگیری ها از اوکراین فرار کرده اند و بسیاری از آنها در مسیر خود به سوی مرزهای امن در لهستان از لووو عبور کرده اند. شاختار به سرعت برنامه ای برای خروج بازیکنان و کادر مربیان خارجی خود از کشور پس از انتقال آنها به هتلی در کیف تنظیم کرد. مدیر فوتبال، داریجو سرنا، 36 ساعت طول کشید تا از اوکراین خارج شود زیرا جاده های مسدود شده پیشرفت را به تاخیر انداخته است. با کمک رئیس یوفا، الکساندر چفرین، بازیکنان این باشگاه با خانواده‌هایشان در یک هفته پس از حمله به رومانی منتقل شدند.

شاختار می داند که باید مراقب سلامت جسمی و روحی بازیکنان جوان خود باشد، بازیکنانی که ممکن است برای همیشه در اثر حوادث ماه گذشته آسیب ببینند. یک پروژه بزرگ برای بردن بازیکنان آکادمی باشگاه به خارج از کشور باعث شده است که بسیاری به لطف نفوذ Srna و کمک های دولت کرواسی به امن اسپلیت سفر کنند و 110 نفر قبلاً به این کشور منتقل شده اند.

در ورزشگاه لویو آرنا، شاختار در حال ارائه تدارکات شامل غذا، آب و دارو برای کسانی است که از آنجا عبور می کنند. پناهندگان، از جمله بسیاری از کودکان، زادگاه خود را در سراسر اوکراین ترک کرده اند و فقط وسایل ضروری را حمل می کنند. مالک باشگاه، رینات آخمتوف، که ولادیمیر پوتین را “جنایتکار جنگی” می نامد، در حال کمک مالی به ورزشگاهی است که میزبان شاختار در اولین ترک دونتسک بود، اما اکنون هزاران نفر را که بدون خانه مانده اند، پناه داده است.

من دو هفته در کیف ماندم و پس از آن، با مدیران باشگاه صحبت کردیم و تصمیم گرفتیم که برای کمک به مردم شروع کنیم و متوجه شدیم که بسیاری از پناهجویان به بخش غربی اوکراین می‌آیند و مدیران تصمیم گرفتند به این منطقه بروند. پالکین می گوید که غرب این باشگاه بشردوستانه را باز کند.

هزاران و هزاران نفر از شرق اوکراین می آیند. شما می بینید که در ماریوپل، خارکف و سایر شهرهای مرزی روسیه چه می گذرد، بنابراین همه ما در تلاش برای حمایت از آنها هستیم. بسیاری از آنها در بخش های غربی اوکراین اقامت دارند، برخی از آنها به خارج از کشور به لهستان، مجارستان و سایر کشورها می روند، بنابراین آنها به حمایت بزرگ در اینجا نیاز دارند زیرا وضعیت فاجعه بار است. در ماریوپل، ما یک فاجعه انسانی داریم و باید به همه آن مردم کمک کنیم.»

در میان کسانی که داوطلبانه در ورزشگاه حضور دارند، بسیاری از بازیکنان اوکراینی شاختار هستند که پشت سر ماندند، مگر اینکه سه فرزند یا بیشتر داشته باشند. پالکین می‌گوید در حالی که بسیاری از همسن و سال‌های آن‌ها به ارتش پیوسته‌اند، بازیکنان «هیچ تجربه جنگی ندارند، بنابراین در آخرین موقعیت برای پیوستن به نیروهای مسلح هستند». در عوض، آنها با پشتکار با کسانی که در لویو هستند کار می کنند، جعبه های لوازم را بسته بندی می کنند و به کسانی که به آن نیاز دارند تحویل می دهند. حضور آنها اطمینان بخش است و به گرمی احساس می شود زیرا آنها برای صحبت با کسانی که در استادیوم پناه گرفته اند وقت می گذارند.

شاختار با حمایتی که در سراسر فوتبال از خود نشان داده است، امیدوار است یک بار دیگر بازی کند. دیدن پرچم اوکراین در زینت دادن زمین های لیگ برتر باعث تقویت روحیه می شود. پالکین می‌گوید: «ما همه چیزهایی را که در سراسر جهان می‌گذرد، می‌بینیم.

ما قهرمانی انگلیس را می بینیم، قهرمانی آلمان را می بینیم و قبل از هر بازی حمایت بزرگی را می بینیم و برای ما بسیار بسیار مهم است زیرا وقتی این نوع حمایت ها را می بینیم برای ما قدرت می آورد و برای کمک به شرایطمان قوی تر می شویم. برای ما بسیار مهم است. از همه اهالی فوتبال در سراسر جهان که از ما حمایت می کنند بسیار سپاسگزارم.

با این حال، در شاختار ناامیدی وجود دارد که لیگ برتر به بازیکنان باشگاه‌های اوکراینی اجازه نداده است که به انگلیس بروند، زیرا می‌ترسند که به یکپارچگی ورزشی لطمه بزند، علی‌رغم اینکه فیفا و یوفا به دلیل شرایط کم‌کننده این پنجره را تمدید کردند. فعلاً تمرکز فوتبال نیست، در کشوری که از جنگ ویران شده است، چیزهای بسیار مهم تری وجود دارد، اما خوش بینی هنوز هم وجود دارد.

پالکین مصمم می گوید: “همه ما معتقدیم که پیروز خواهیم شد، این مهمترین چیز است.” “وقتی همه شما به چیزی اعتقاد دارید و متحد هستید، این کار را مثبت تر می کند. وقتی تلویزیون را روشن می‌کنید و سعی می‌کنید فیلمی را تماشا کنید، زندگی عادی نداریم. ما برای این کار وقت نداریم، شما نمی توانید به آرامش فکر کنید. اکنون تمام تلاش ما برای یک هدف است: پیروزی در این جنگ.»