پول هزاره: چگونه از احتکار امتیاز و مایل جلوگیری کنیم

بیشتر توصیه های مالی شخصی به این خلاصه می شود: تا جایی که می توانید پس انداز کنید و تا جایی که می توانید کمتر خرج کنید. این ساده ترین راه برای جمع آوری ثروت، ایجاد درآمد سرمایه گذاری و دستیابی به استقلال مالی است (حتی اگر در عمل چندان ساده نباشد).

با این حال، وقتی صحبت از جوایز سفر به میان می‌آید – امتیازات و مایل‌هایی که از طریق خطوط هوایی، هتل و برنامه‌های کارت اعتباری به دست می‌آیند – این حکمت متعارف به ذهنش خطور می‌کند. صرفه جویی در یک میلیون مایل ممکن است چشمگیر به نظر برسد، اما به طور کلی یک تصمیم مالی ضعیف است.

تیفانی فانک می گوید: “من همیشه از مسافران تجاری می شنوم که “مایل های خود را برای بازنشستگی پس انداز کرده اند” و از اینکه می آموزند قدرت خرید مایل های آنها به اندازه پنج، ده، پانزده سال پیش نیست، ناراحت می شوند.” یکی از بنیانگذاران و رئیس ابزار جستجوی رزرو جوایز سفر Point.me در ایمیلی گفت. “برنامه ها با موفقیت باعث شده اند تا ارزهای وفاداری آنقدر ارزشمند احساس شوند که مردم اغلب تمایلی به استفاده از آنها ندارند زیرا می ترسند ارزش زیادی را از دست بدهند.”

چندین عامل توضیح می دهند که چرا احتکار پاداش سفر ایده خوبی نیست:

– امتیازها در طول زمان کاهش می‌یابند. اگرچه سال 2022 یک استثنای نادر بود که در آن بسیاری از امتیازها به دلیل هزینه نسبی کرایه های نقدی با ارزش تر شدند، پاداش ها معمولا ارزش خود را با گذشت زمان از دست می دهند.

– آنها غیر قابل سرمایه گذاری هستند. بر خلاف دلار، که می‌توان برای بهره‌مندی از سود مرکب در طول زمان سرمایه‌گذاری کرد، پاداش‌های مسافرتی فقط در آنجا هستند.

– برخی از امتیازات منقضی می‌شوند، و برنامه‌ها همیشه می‌توانند شکم را بالا ببرند. هیچ چیز تضمین کننده ارزش امتیازها و مایل ها نیست به جز شرکت هایی که آنها را ارائه می دهند.

با این حال، علی‌رغم این حقایق، خنثی کردن عادت پس‌انداز کردن دشوار است. مخصوصاً برای کسانی که سوگیری روانشناختی نسبت به «به حداکثر رساندن» دارند.

نمی توان هیچ رضایتی دریافت نکرد

فلج تجزیه و تحلیل می تواند یکی از بزرگترین چالش ها را برای احتکار نقاط و مایل ها ایجاد کند. تصمیم گیری برای خرج کردن انبوهی از پاداش های انباشته شده در طول همه گیری یک چیز است. در واقع خرج کردن آنها چیز دیگری است.

فانک گفت: «سیستم های درآمد خطوط هوایی عمداً مبهم هستند. بنابراین حتی اگر کارت اعتباری شما امکان انتقال امتیاز به شرکا را ارائه دهد، بانک شما به معنای واقعی کلمه مکانیسم‌هایی را ندارد که شما را راهنمایی کند که کدام شریک برای یک سفر معین، قیمت مورد انتظار چقدر باید باشد یا حتی چگونه پرواز را رزرو کنید. با آن برنامه.»

این کدورت باعث می‌شود بسیاری از خرج‌کنندگان بالقوه در مسیر خود متوقف شوند، و آنها را وادار می‌کند تا حدس بزنند که آیا بازخرید معین بهترین ارزش را ارائه می‌دهد یا خیر. این سوگیری برای به دست آوردن بیشترین ارزش، اگرچه در ظاهر مثبت است، اما می تواند منجر به مارپیچی از خرید مقایسه و انتظار برای رستگاری کامل شود.

آدام نوبرن، یک حسابدار رسمی که در خدمت به عشایر دیجیتال تخصص دارد، می‌گوید: «من فقط توصیه می‌کنم که بیش از حد به آن فکر نکنید. درگیر رقابت حداکثری ارزش رستگاری موش نشوید. سپس باید با تغییرات برنامه و همه چیز همراه باشید. چند ساعت صرف تحقیق در مورد آن می کنید؟ آیا یک شغل پاره وقت به عنوان حداکثر امتیاز می خواهید؟

این ذهنیت “به حداکثر رساندن” نه تنها منجر به احتکار بیشتر می شود، بلکه می تواند شما را ناراضی تر کند. یک مطالعه در سال 2018 توسط دپارتمان روانشناسی دانشگاه چنگدو در چین نشان داد که حداکثر کننده ها نسبت به افرادی که گزینه های “به اندازه کافی خوب” را پذیرفته اند، تمایل به کسب امتیاز کمتری در نمرات بهزیستی کلی دارند.

به عبارت دیگر، کسانی که روی بهترین خرید وسواس داشتند، نسبت به کسانی که رویکردی آرام‌تر داشتند، به‌اصطلاح رضایت‌بخش‌ها، از نتیجه رضایت کمتری داشتند. اصطلاح رضایت بخش، ترکیبی از «راضی کردن» و «کافی»، یک فرآیند تصمیم گیری است که شامل جمع آوری اطلاعات کافی برای انجام یک انتخاب قابل قبول است. این یک راه عالی برای غلبه بر انباشت بیش از حد پاداش در سفر است.

امتیازات خود را به عهده بگیرید

وبلاگ نویسان جوایز سفر مدت هاست که بازخریدهایی را که بهترین ارزش را ارائه می دهند، تبلیغ کرده اند. برای مثال، پرواز درجه یک به آسیا ممکن است 5 سنت در هر مایل ارزش داشته باشد، در حالی که یک پرواز اقتصادی در داخل ایالات متحده می تواند تنها 1 یا 2 سنت در هر مایل بازده داشته باشد. این باعث ایجاد انگیزه برای استفاده از مایل ها برای مجلل ترین و مجلل ترین گزینه ها می شود.

اما اینگونه فکر کنید: این بازخریدهای گران قیمت فقط ارزش بیشتری را ارائه می دهند زیرا معادل پول نقد بسیار بالا است. یک پرواز رفت و برگشت به آسیا با پرداخت پول نقد به راحتی می تواند 10000 دلار هزینه داشته باشد، که باعث می شود بازخرید امتیاز و مایل ارزش بسیار خوبی به نظر برسد – اما فقط در مقایسه.

درعوض، مسافرانی که روی ذخیره‌ای از نقاط نشسته‌اند، باید آن را ساده نگه دارند. برای دیدار خانواده با هواپیما می روید؟ از مایل خطوط هوایی استفاده کنید. در طول یک سفر جاده ای به دنبال هتل هستید؟ از کارت اعتباری یا امتیاز هتل استفاده کنید. این بازخریدها ممکن است لایک های زیادی در اینستاگرام دریافت نکنند، اما از طریق پاداش هایی که به سرعت کاهش می یابند، از بین می روند.

فقط مطمئن شوید که بازخریدی که انتخاب می‌کنید ارزش خیلی پایین‌تر از سطح پایه را ارائه نمی‌دهد. از یک ماشین حساب آنلاین برای مقایسه ارزش استفاده از پاداش یا پرداخت نقدی استفاده کنید.

اما وقتی شک دارید: از این نکات استفاده کنید.

نوبرن می‌گوید: «من فکر می‌کنم، خب، دانگ، من مجبور نیستم از پول واقعی استفاده کنم، پس بیا برویم. من سعی می کنم در این خستگی تصمیم گرفتار نشوم. در ذهن من، من از دلار استفاده نمی کنم، بنابراین هر نوع بازخریدی عالی است، و من فقط به دنبال آن هستم.

این ستون توسط وب سایت مالی شخصی NerdWallet در اختیار آسوشیتدپرس قرار گرفته است. سام کمیس یک نویسنده در NerdWallet است. ایمیل: skemmis@nerdwallet.com.

لینک های مربوطه:

NerdWallet: امتیاز و مایل در سال 2023 چقدر ارزش دارد؟ https://bit.ly/nerdwallet-airline-miles-and-hotel-points-valuations

مرزها در روانشناسی: «نگاهی جدید به تأثیر به حداکثر رساندن بر ناراحتی: دو اثر میانجی رقابتی» https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2018.00066/full

روش شناسی:

در مجموع 402 دانشجوی چینی در مقطع لیسانس در این مطالعه شرکت کردند، که در آن به پرسش‌هایی درباره مقیاس‌های حداکثرسازی، پشیمانی و انگیزه پیشرفت و معیارهای بهزیستی ذهنی پاسخ دادند.

مرزها در روانشناسی (فوریه 2018). «نگاهی جدید به تأثیر به حداکثر رساندن بر ناراحتی: دو اثر میانجی رقابتی» https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2018.00066/full