آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
جیبه عبارت دیگر، من شیفته این هستم که ببینم چگونه مستند Netflix Six Nations بحران راگبی ولز را پوشش می دهد. با توجه به اینکه تیم ولز از همکاری با خدمه نتفلیکس خودداری می کند، آنها را از دسترسی به جلسات تیم محروم می کند و حتی آنها را از کنفرانس مطبوعاتی هفته گذشته آلون وین جونز حذف می کند، باید تعجب کنید که چه نوع مطالبی قرار است با هم ترکیب شود. شاید ولز به سادگی از محصول نهایی خارج شود: یک مظهر شبح مانند در لبه های صفحه، به طور ضمنی اما هرگز به صورت فیزیکی وجود ندارد، که، ممکن است استدلال کنید، راه بسیار خوبی برای توصیف عملکرد آنها در برابر اسکاتلند است.
اما توهین یک غول پخش جهانی کمترین نگرانی ما در اینجاست. با دیدار انگلیس بعد از ظهر شنبه از کاردیف، چشم انداز یک حمله بی سابقه بازیکن ولز به طرز نگران کننده ای واقعی است. از بازیکنان بپرسید و آنها اصرار می‌کنند که این واقعاً بحث پول نیست، بلکه امنیت و حیثیت اساسی است: ده‌ها بازیکنی که در غیاب یک قرارداد بودجه جدید، نمی‌دانند که آیا تا چهار ماه دیگر همچنان مشغول به کار خواهند بود یا خیر. شب های بی خوابی و رد پیشنهادات وام مسکن. ناتوانی نفس‌گیر اتحادیه‌ای که از بازیکنان می‌خواهد هنگام تجهیز مربی جدید، وارن گاتلند، با یک قرارداد 2 میلیون پوندی و برنامه‌ریزی طیفی از سرمایه‌گذاری‌های جدید، موهایشان را کوتاه کنند: موزه راگبی تعاملی، پیاده‌روی روی پشت بام و سیم زیپ در شاهزاده‌نشین. استادیوم
عوامل محلی قابل توجهی در کار هستند: کاهش طولانی و آهسته راگبی منطقه‌ای ولز، محبوبیت فزاینده فوتبال، تأثیرات بسیار زیاد بیماری همه‌گیر، گستاخی آماتوری اتحادیه راگبی ولز، در حال حاضر غلبه بر یک رسوایی سوء استفاده سمی و اخراج مدیران از نرخ قابل توجهی (که ممکن است سیم زیپ را توضیح دهد). سوء مدیریت، بی کفایتی، وعده های شکست خورده، چشم اندازهای شکست خورده: همه موجود و صحیح هستند.
اما تصویری گسترده‌تر وجود دارد که باید در نظر گرفت، ضعفی که فراتر از قانون 60 نفره یا توافق بودجه منطقه‌ای است، که از بسیاری جهات فراتر از هر رشته ورزشی است. سوالی که به صراحت بیان می شود این است که آیا هیئت حاکمه بین المللی مدرن برای هدف مناسب است یا خیر.
بیایید این را تجزیه کنیم. شما فدراسیون ملی یک کشور متوسط در یک ورزش تیمی جهانی هستید. خلاصه شما چیست؟ شما یک مجموعه کامل مردانه و زنانه برای دویدن دارید، بازیکنان و مربیان و کادر پشتیبانی، گروه‌های سنی، گروه‌های معلولان، کمپ‌های تمرینی، مسیرها. مسابقات داخلی برای سازماندهی: تنظیم قوانین، انتصاب و آموزش مقامات، قضاوت در مورد پرونده های انضباطی.
شما باید کل یک سیستم مردمی را با هزاران بازیکن آماتور خود تأمین مالی و مدیریت کنید. شما باید در مورد قراردادهای پخش مذاکره کنید، حامیان مالی پیدا کنید، بلیط بفروشید، برنامه های خود را چاپ کنید، بازی خود را بازاریابی و تبلیغ کنید. شما باید با گوشه کشور خود در هیئت های بین المللی و در راهروهای سیاست مبارزه کنید. ممکن است یک استادیوم برای مدیریت داشته باشید. همه اینها از همان دفتر، در یک فضای مالی خصمانه فزاینده.
و به یاد داشته باشید: شما یک محصول هفتگی بزرگ برای فروش ندارید. یک بلیت غذای واقعی شما تیم ملی است و اگر بازیکنان شما خوب باشند تقریباً مطمئناً با بازی در جای دیگر درآمد بیشتری کسب خواهند کرد. شاید این در زمان‌های ساده‌تر و فراوان‌تر معنا داشته باشد. اما آیا این روزها یک پوچ اساسی در ایده این شرکت گسترده، پف کرده و نامتجانس وجود ندارد که به نوعی می تواند همه را ناامید کند؟ آیا جای تعجب است که به نظر می رسد این سازمان ها بسیاری از افراد اشتباه را جذب می کنند؟
شاید، مانند یک بشقاب بوفه هتل که تصور نادرست است، این اجزای منفرد نیستند که مشکل دارند، بلکه جاه طلبی محض خود عملیات هستند. شاید – و من در اینجا در حال بیرون رفتن هستم – اجرای یک کمپین جام جهانی، اجرای لیگ زیر 11 سال، ابداع بودجه برای بازی حرفه ای و ساختن یک سیم زیپ تا حد زیادی کارهای متفاوتی برای افراد مختلف باشد.
پس از ارتقاء خبرنامه
در ورزش های دیگر، این تنش ها به طرق مختلف خود را نشان می دهند. کریکت بین‌المللی در اولین چرخش‌های مارپیچ مرگ خود قرار دارد، زیرا گسترش Twenty20 دارای امتیاز قدرت و ارتباط آن را می‌خورد. کشورهای بزرگتر – هند، انگلیس، استرالیا – احتمالاً خوب خواهند بود. بقیه در مراحل مختلف آتروفی هستند. فوتبال بیشتر راه را در این مسیر طی کرده است، با لیگ های داخلی در برتری و اکثریت قریب به اتفاق فدراسیون ها اساساً برای دستمزد بعدی فیفا زندگی می کنند.
اتحادیه راگبی نسبتاً خوش شانس است به این معنا که رقابت های بین المللی مهم ترین امتیاز است. اما همچنان در تنگنای مالی گسترده‌تری گرفتار است. لیست All Blacks خود را به عنوان نوعی سیرک سیار دوباره اختراع کرده اند و در سراسر جهان به ضرب و شتم پول سهام خصوصی می رقصند. راگبی ایرلندی آینده بلندمدت خود را به رهن گذاشته است تا نمایش را در جاده ها حفظ کند و اوراق قرضه بلیط 10 ساله و سهم دائمی در درآمد شش ملت آینده و بازی های بین المللی پاییز را بفروشد.
هیچ کدام از اینها اجازه نمی دهد که WRU از قلاب خارج شود. برعکس: راگبی ولز خوش شانس است که گروهی از بازیکنان را دارد که حاضرند برای ورزش خود دفاع کنند، حتی اگر این به معنای کنار گذاشتن بازی زندگی خود باشد. و چه کسی می‌داند، شاید تهدید وجودی اعتصاب را می‌توان به‌عنوان یک فرصت حیاتی، فرصتی برای فروریختن کل این بنای منسجم و ساختن ساختاری متناسب با عصر حرفه‌ای مدرن در نظر گرفت.
راگبی ولز ممکن است در چشم طوفان باشد. اما طوفان دیر یا زود برای همه در راه است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
