برتل اسپرز احتیاط کامل مویس را کنار گذاشت تا امیدی دوباره به کونته بدهد | تاتنهام هاتسپر

Dبا فرمول قاطی نکنید هری کین با 71 دقیقه حضور در ورزشگاه تاتنهام هاتسپر، 45 دقیقه اول پر از محتوای خالی و انرژی محبوس شده، آنجلو اوگبونا را با پشت به سمت دروازه وستهام زد و عضلات باسن خود را خم کرد و متوجه نور چشمک زن و بوق شد. در رادار داخلی او پشت سر او سون هیونگ مین از قبل شروع به دویدن کرده بود.

سون می‌دانست، حتی قبل از آن که موجی از استاتیک در اطراف جایگاه‌ها شروع به ترکیدن کند. این عکس را قبلا دیده بودیم. پاس از کین فوری بود، با نوعی هیجان جشن. سون لگن خود را خم کرد تا زاویه را تغییر دهد و توپ را به گوشه دور دروازه وستهام برد تا نتیجه 2-0 شود و بازی را که فقط برای مدت کوتاهی به زندگی خود سوسو زده بود، بکشد.

این مایه افتخار در اسپرز است که سون و کین رکورد بیشترین زوج کمکی را در تاریخ لیگ برتر دارند. این یک همکاری فوق العاده بوده است. اما به کیفیت ثابت خاصی نیز اشاره می کند. شما دو نفر؟ هنوز؟

سایر بازیکنان هجومی به داخل و خارج می‌روند، یک وینگر جیوه‌دار اینجا، یک خالق جست‌وجو آنجا، ارواح در ماشین. اما علیرغم همه انحرافات اطرافشان، صفوف پرشورها و مردان تحت فشار، این دوره اسپرز هنوز چیزی نزدیک به هم افزایی، جادوی اصلی کین سون پیدا نکرده است.

سون در اینجا از روی نیمکت شروع کرد که نتیجه آن فرم ضعیف اخیر او بود. و انصافاً اسپرز در زمان ورود او به زمین، در مقابل وستهام متوسط ​​1-0 پیش بود. اما به نوعی همه چیز هنوز کمی در تعادل احساس می شود، اگر فقط به این دلیل که در حال حاضر همه چیز در تعادل است، حتی با استانداردهای باشگاهی که، اجازه دهید با آن روبرو شویم، همه چیز تقریباً همیشه در تعادل است. ما در 10 دیدار اخیر خود به وستهام نباخته ایم! امروز برنده شوید و چهارم شویم!»

شما باید آن را به گوینده استادیوم اسپرز بدهید، که وظیفه اش این است که اسپرز را به هوای اطراف منتقل کند، تا ذات اسپرز را در پشت بام ها تقویت کند. او در کار خود استاد است.

در این نمایش امید شکننده و وسوسه‌انگیز، تنها پنج دقیقه قبل از شروع بازی، تقریباً می‌توانستید لگ‌های قدیمی در سکوها را بشنوید.

ما میدانیم. همه میدانند. فقط میدونی نگو

هفته وحشتناکی برای اسپرز تا این مرحله بود، با دو شکست، یک مربی بدون کیسه صفرا در ایتالیا و مصدومیت پایان فصل برای بهترین هافبک آنها. با این حال، اینجا فرصتی برای رستگاری بود. به هر حال، علیرغم اینکه اسپرز در این فصل تقریباً در تمام بازی‌های خود شکست خورده است، اما اسپرز می‌تواند با یک برد جایگاه چهارم را پس بگیرد.

این بخشی از جاذبه عجیب این تیم است که با وجود تمام کبودی‌های موجود در طول مسیر، فصل آن‌ها در حال حاضر در سه جبهه بسیار زنده است.

چه کسی می داند: به اندازه کافی فرو می ریزد، بعدازظهرهای ناامید کننده کافی از اینجا و حتی ممکن است یک چالش عنوان را ایجاد کنند.

در اینجا اسپرز همچنین مجبور بود بر ضعف ترکیب اصلی خود غلبه کند، زیرا کونته و کریستین استلینی تیمی را انتخاب کردند که از نظر کربوهیدرات سنگین و از نظر سس سبک به نظر می رسید.

با ثابت ماندن دیوید مویس دیوید مویس در شروع بازی 15 بازیکن عمدتاً دفاعی در زمین حضور داشتند. این انتظار از وستهام بود که در تمام فصل 7 گل خارج از خانه به ثمر رسانده است.

اما آیا اسپرز واقعا نیاز داشت تا این حد سختگیرانه عمل کند؟ برای پاسخ به مویس کامل، مویس عمیق تر، مویس بیشتر از مویس؟

نیمه اول یکشنبه ترین اتفاقات بود. اسپرز به خوبی ضد پرس می کرد، اغلب توپ را در فاصله 40 یاردی از دروازه به دست می آورد، سپس به نظر می رسید که ایده های خود را به طور ناگهانی تمام می کند.

اما لحن و سرعت بعد از نیمه تمام تغییر کرد، زیرا کل تیم بیشتر در زمین ایستادند و مدافعان کناری، بن دیویس و امرسون رویال، برای پرکردن خط دفاعی وستهام، به میدان رفتند.

گل ابتدایی از پاس رو به جلوی درخشان پیر-امیل هیبیرگ به دست آمد، که به اندازه کافی محو شد و برش خورد تا در مسیر دیویس بچرخد. پاس او به داخل توسط رویال در یک دویدن هیجان انگیز از مرکز به گوشه رسید.

پیروزی در اینجا این تیم اسپرز را کجا می برد؟ با پیروزی منچستریونایتد در همان بعدازظهر، اکنون حس جدایی واضحی در جدول لیگ برتر وجود دارد.

ما سه نفر برتر داریم. و بقیه را داریم اسپرز، نیوکاسل، فولام، برایتون و برنتفورد همگی در ترکیب برای رتبه چهارم قرار دارند. به نظر می رسد لیورپول که مشغول کشتی گرفتن با شیاطین نامرئی خود است، بیشترین احتمال را دارد که به یک زمین ثابت برسد.

برای اسپرز امید در 45 دقیقه دوم اینجا نهفته است، نه در وقت اول فشرده و محتاطانه.

استلینی پس از آن پیشنهاد کرد که نیمه اول برای ایجاد نیمه دوم ضروری است. شاید. به احتمال زیاد این صرفاً اسپرز بودن اسپرز بوده است، یک چیز کمی شکننده، که همیشه در لحظه‌های شک و تردید به همان دکمه اضطراری می‌رسد، اما با فصلی که به‌طور غیرمنتظره‌ای حیاتی باقی می‌ماند.