ارتباطات ضعیف پلیس در مورد پرونده نیکولا بولی درس عبرتی برای نیروهای دیگر است | پلیس

دت ساپت بکی اسمیت، افسر ارشد تحقیق در مورد ناپدید شدن زن لنکاوی، نیکولا بولی، هفته گذشته گفت: “من هرگز چنین چیزی را ندیده ام.” اگرچه اسمیت در مورد توجه رسانه‌های اجتماعی صحبت می‌کرد، جایی که گمانه‌زنی‌های وحشیانه درباره این پرونده منفجر شده بود، اینها می‌توانست سخنان هر کسی پس از آن چیزی باشد که طی سال‌ها به یکی از پرمخاطب‌ترین – و غیرعادی‌ترین پرونده‌های افراد مفقود تبدیل شده است.

برای کسانی که آن را از نزدیک مشاهده کردند، احتمالاً تنها یک راه وجود داشت که بولی میدانی را که تلفنش در آن کشف شد، ترک کرد، و هنوز در یک تماس کاری وارد شده بود، تقریباً یک ماه پیش. و، متأسفانه، پس از پیدا شدن جسدی در روز یکشنبه صبح در رودخانه وایر نزدیک به جایی که بولی ناپدید شد، به نظر می رسد که پلیس ممکن است حق داشته باشد.

اما این برای پاسبانی لنکاوی که در سال‌های آینده با پیامدهای مدیریت ضعیف خود در ارتباط با مردم مواجه خواهد شد، توجیهی نخواهد بود.

با تشدید ارتباطات پلیس، تشخیص آنچه در پشت نوار پلیس و اتاق‌های حادثه در سراسر کشور رخ می‌دهد به تدریج برای خبرنگاران سخت‌تر شده است. در پرونده Bulley، مانند بسیاری از پرونده‌های افراد مفقود یا جنایاتی که هنوز حل نشده است، اطلاعات کمی ارائه شد که برای روزها هیچ چیز «رسمی» برای گزارش کردن وجود نداشت. این خلاء، همانطور که یکی از افسران سابق پلیس توضیح داد، می تواند منجر به گمانه زنی در میان مردمی شود که از اخبار ناامید هستند. و هنگامی که حدس و گمان شروع می شود، زندگی خود را به خود می گیرد.

تمرکز بر رودخانه وایر، که توسط اطلاعات پلیس شکل گرفته بود، به نظر بسیاری از ناظران به عنوان یک تحقیق ناموفق به نظر می رسید. به نظر می‌رسید پلیس فقط بر روی یک «فرضیه کاری» متمرکز شده است و پس از انتقاد به دلیل عدم ایمن‌سازی صحنه، اجازه بازدید از آن توسط تمامی TikTokers و YouTubers، به نظر می‌رسد که عقب‌نشینی کرده و می‌گویند که صدها خط تحقیق را بررسی می‌کنند. این خیلی امیدها را افزایش نداد.

همانطور که برخی از کارآگاهان صندلی راحتی فکر می کردند، نشانه هایی وجود داشت که به سادگی “بیشتر از آن” وجود نداشت. توصیف بولی به عنوان پرخطر، و گفتن اینکه آنها به دنبال شخص ثالثی در ارتباط با ناپدید شدن نبودند و تمرکز روی رودخانه، همه سرنخ‌هایی بود که نشان می‌داد پاسبان لنکاوی ایده خوبی در مورد اتفاقی که برای او رخ داده بود، حتی اگر به ما نگفته باشند. پیام ضمنی این بود: به ما اعتماد کنید.

اما عموم مردم به سادگی نتوانستند. پلیس لنکاوی فراموش کرده بود که اعتماد به پلیس، به ویژه در برخورد با زنان، در سطح پایینی قرار دارد.

و سپس، در سکوت خالی، صدای بلندی پیچید. هنگامی که پیتر فاولدینگ غواص به صحنه رسید و گفت که بولی نمی توانست به داخل رودخانه بیفتد، ناگهان کسی چیزی می گفت. فاولدینگ، که کتابش یک هفته قبل منتشر شده بود، چندین بار در روز به روز رسانی به مطبوعات مشتاق می داد – در مورد اطلاعاتی که مشخص نبود، زیرا پلیس او را در تحقیقات دخالت نداده بود.

مانند پیپر، عموم مردم دنبال می‌کردند و پلیس لنکاوی به شدت تلاش می‌کرد تا کنترل روایت را حفظ کند. هنگامی که آنها در نهایت شروع به انتشار جزئیات بیشتر کردند، چیزی نمی توانستند بگویند که بتواند بر جمعیت جلب شود. با این حال، آنچه آنها گفتند – فاش ساختن اینکه بولی به دلیل مبارزه با یائسگی مشکل الکل داشت – توسط نمایندگان مجلس به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و توسط مبارزان برچسب “همانقدر که می شود جنسیت گرا” بود.

اگرچه مدیریت پلیس لنکاوی در جستجوی خود ممکن است بعداً به اندازه کافی خوب ثابت شود، زیرا شرکای خود از جمله آژانس ملی جنایت و حتی آژانس محیط زیست را برای کمک به یافتن مرد 45 ساله مفقود آورده است، اما از آنها به عنوان اشتباهگر و بی کفایت یاد می شود.

امیدواریم که این درس بسیار ضروری برای نیروهای پلیس در سراسر بریتانیا در مورد اهمیت اعتماد به مردم به همان روشی باشد که آنها انتظار دارند ما به آنها اعتماد کنیم.