آیا می خواهید کاهش نرخ زاد و ولد را حل کنید؟ فقط به یاد داشته باشید که تربیت فرزندان گران است | تورستن بل

دبلیومن بچه های کمتری دارم اوج باروری در انگلستان و ولز پس از جنگ 2.93 فرزند به ازای هر زن در سال 1964 بود، اما امروز به 1.6 کاهش یافته است. سقوط های بزرگ تا حدود زیادی در اواخر دهه 1970 پایان یافتند، اما در دهه گذشته کاهش دیگری وجود داشته است که باعث ایجاد اضطراب و جست و جوی روحی گسترده در مورد آنچه می توان انجام داد شد.

مدت‌هاست که می‌دانستیم به طور کلی زمان‌های بد اقتصادی، و به طور خاص بیکاری بالا، به معنای کاهش تعداد نوزادان است. درآمد کمتر یا نامشخص‌تر اهمیت دارد، زیرا 100٪ مطمئن است که بچه‌دار شدن هزینه زیادی دارد.

اما سیاستمداران با این اطلاعات چه کنند؟ خوب، یک مطالعه در ایالات متحده به ما سرنخی در مورد آنچه ممکن است کمک کند می دهد: بیمه بیکاری، آنچه بریتانیایی ها به عنوان مزایای بیکاری می شناسند. محققان دریافتند که هرچه دولت در برابر کاهش درآمد در صورت از دست دادن شغل خود بیمه بیشتری ارائه کند، تأثیر بیکاری بر نرخ باروری کمتر خواهد بود.

میدونی چی کمکی نمیکنه؟ تشویق شرکت ها به اخراج کارگران این همان کاری است که دولت فرانسه در سال 1998 با افزایش مالیات دلالند انجام داد – مالیاتی که توسط شرکت هایی که از شر کارگران بالای 50 سال خلاص شدند پرداخت می شود. نتیجه؟ کاهش 3.7 درصدی در باروری برای کارگران جوان‌تر که امنیت شغلی کمتری دارند و خانواده‌های کوچک‌تری را انتخاب می‌کنند.

هر بریتانیایی که احساس می‌کند از اینکه این ایده احمقانه از کانال عبور نکرده راضی است، باید جلوی خود را بگیرد. کشوری که دارایی‌های نسل‌های قدیمی‌تر را در اولویت قرار می‌دهد، در حالی که جوانان را در بخش‌های کم‌درآمد متمرکز می‌کند، مشاغل کمتر ایمن انجام می‌دهد (تعداد قراردادهای صفر ساعت در هفته گذشته رکورد زد)، به دلیل هزینه‌های مراقبت از کودکان و اجاره خانه‌های بی‌کیفیت ورشکست شده است. چیز زیادی برای لاف زدن ندارد دوستدار باروری نیست.