به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در میان امواج آبی رنگارنگ کامل سواحل خلیج بایرون، تهدیدی در کمین است.
این کوسه ها یا نیش ها نیستند که حال و هوای مشهورترین شهر توریستی استرالیا را خراب می کنند، بلکه تخته های موج سواری خارج از کنترل هستند.
گرایش برخی موجسواران به استفاده نکردن از طنابهای پا که به تختهشان متصل است، بهخاطر موجی از صدمات جدی، از جمله اخیراً به موج سواری که دستش توسط باله تخته موج سواری سرکش بریده شده بود، سرزنش شده است.
متیو کسیدی هنگام موجسواری در ساحل Wategos، یک خلیج زیبا در 2 کیلومتری جنوب ساحل اصلی بایرون، مورد اصابت باله لانگ برد قرار گرفت. طبق گزارش ها، تخته که با طناب به صاحبش متصل نشده بود، در میان امواج به پرواز درآمد و کسیدی را زیر بازو گرفت.
در اثر این ضربه عضله دوسر بازویی که از طریق رگها و شریانها پاره شد، تا حدی پاره شد.
ایان کوهن، نماینده سابق حزب سبزها و علاقهمند به موجسواری، میگوید: «امواج تختههای موجسواری را مانند چوب کبریت به اطراف پرتاب میکنند. یک تخته 10 فوتی با بالههایی که در مسیر طولانی قرار دارد، شتاب و وزن زیادی در پشت خود دارد.»
آنها عملاً به یک سلاح مرگبار تبدیل می شوند.»
کوهن میگوید این امری عادی است که موج سواران مسئولیت استفاده از طناب پا را بر عهده بگیرند و از اعضای شورای محلی که میخواهند این حسن نیت به قانون تبدیل شود، حمایت میکند.
کیت کوری، یکی از اعضای شورای شهر بایرون شایر، میگوید: «این هیچ تفاوتی با مقررات مربوط به استفاده ایمن از قایق، اسکی روی آب یا جت اسکی زمانی که مردم در اطراف هستند، ندارد.
سالانه بیش از 2 میلیون گردشگر از خلیج بایرون بازدید می کنند و کوری نگران است که فقدان قوانین و مقررات می تواند بازدیدکنندگان سواحل آنها را در معرض خطر قرار دهد.
او میگوید: «ما واقعاً به چیزی نیاز داریم که در واقع به مردم اجازه دهد قبل از ورود به یک موجسواری شلوغ برای فکر کردن، مکث کنند. “آن تخته ها با سرعت زیادی حرکت می کنند و بسیاری از آنها واقعاً تیز هستند.”
کوری میگوید برخوردهای بیشماری بین ساحلنشینان و تختههای ولگرد رخ داده است، از جمله “آسیبهای نافذ سر” در کودکان کوچک. اما لازم نیست که یک تخته پوست یا استخوان را سوراخ کند تا آسیب ببیند. آنها همچنین واقعاً بسیار سنگین هستند. اگر کسی ناک اوت شود، ممکن است غرق شود.»
در سال 2019، گروهی از وکلا بر خطر موج سوارانی که نتوانستند طناب پا ببندند در کمپینی برای اجرای آنها در استراحت های شلوغ و یا اینکه موج سواران را به دلیل سهل انگاری در قانون مدنی مسئول بدانند، تاکید کردند.
کوری در حال حاضر به دنبال مشاوره حقوقی در مورد امکان تنظیم مقررات تحت قانون دولت محلی بایرون شایر است و در حال مشورت با پارک های ملی و دریایی در منطقه قبل از انتقال این پیشنهاد در جلسه آتی شورا است.
کوهن میگوید مخالفت با مقررات جامعه موجسواری به احساس غرور منتهی میشود.
موجسواری یک ورزش لذتگرایانه است که با تصویر تنظیم میشود یا افرادی که خودخواهانه دوست دارند خوب به نظر برسند.
نتیجه “افزایش باورنکردنی در تعداد افراد بی تجربه” بدون طناب پا در موج سواری به طور فزاینده ای شلوغ است.
اما همه موج سواران محلی موافق نیستند که طناب های پا مشکل هستند.
سیمون مالتبی میگوید: «من میتوانم بگویم 99.9 درصد از افرادی که به سراغ من میآیند با افرادی که طناب پا بستهاند زیر گرفتهاند، بنابراین موضوع این نیست. او بیش از 10 سال است که تخته های موج سواری را در خلیج بایرون تعمیر می کند.
“بسیاری از حوادث در موج سواری توسط افرادی ایجاد می شود که از طناب پا استفاده می کنند. آنها با احساس امنیت کاذب بیرون می روند زیرا آن را روشن کرده اند. شما بر روی امواجی بلند میشوید که بسیار خارج از تواناییهایشان هستند، زیرا آنها میدانند که تخته خود را از دست نخواهند داد.»
Maltby میگوید مشکل واقعی عدم آموزش در مورد شرایط موجسواری است.
من 30 سال اینجا زندگی کرده ام و 30 سال است که در پاس گشت و گذار کرده ام. در طول این مدت، به طرز دیوانهواری شلوغ شد و آموزش برای افراد جدید وجود ندارد.»
“آنها بعد از یک یا دو درس مستقیماً به استراحت اصلی می روند، زمانی که سال ها طول می کشد تا توانایی رفتن و موج سواری در زمان شلوغی را بدست آورید.”
“بنابراین من فکر نمی کنم که مقررات مشکل را حل کند. ما به آموزش نیاز داریم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.