بحران آب و هوا بوی خطر را برای پایتخت عطر فرانسه به ارمغان می آورد | فرانسه

دبلیوموج گرمای مرغ در شهر گراس فرانسه، پایتخت عطر جهان، می‌آمد، مردم شهر به گل‌هایشان آب نمی‌دادند. در عوض، آنها در امتداد خیابان های سنگفرش شهر، در صفوفی به سمت کلیسا راهپیمایی کردند.

کارول بیانکالانا، نسل چهارم تولیدکننده گل عطر که مادربزرگش در مراسم باران شرکت می کرد، می گوید: «آنها از ارواح باران را صدا می کردند. اما من فکر نمی‌کنم که این صفوف در آب و هوای امروز آن را قطع کند.»

از قرن هفدهم، گراس به خاطر گل های معطرش در سراسر جهان شناخته شده است. گراس که درست در داخل دریای فرانسوی ریویرا قرار دارد، از آب و هوای کوچکی برخوردار است که اجازه می دهد تا مزارع گل رز، گل سرخ، اسطوخودوس و یاس شکوفا شوند. امروزه، این منطقه برای برخی از بزرگترین برندهای لوکس جهان، از جمله دیور و شنل، گل تولید می‌کند که مبالغ قابل توجهی را برای مواد خام منطقه خرج می‌کنند – یاس گراس به قیمتی بالاتر از طلا به فروش می‌رسد.

در سرتاسر جهان، تولیدکنندگان گراس به عنوان رهبران این صنعت شناخته می شوند: در سال 2018، یونسکو فرهنگ عطر منطقه را در فهرست میراث فرهنگی ناملموس خود قرار داد.

اما تغییرات آب و هوایی این سنت را تهدید می کند. الگوهای آب و هوایی شدید مانند خشکسالی، موج گرما، و بارندگی بیش از حد، رشد گل ها را به طور فزاینده ای دشوار کرده است. تابستان گذشته، گراس با خشکسالی شدید مواجه شد که در نتیجه برخی از تولیدکنندگان نزدیک به نیمی از برداشت خود را از دست دادند. دمای بالا بر کیفیت آینده گل رز تأثیر می گذارد و برخی از گل ها مانند گل سرخ را از رشد منع می کند. بیانکالانا این تأثیرات را مستقیماً احساس کرد: امسال برداشت گل او 40 درصد کاهش یافت.

بیانکالانا می گوید: «بزرگان اینجا مدام به ما می گویند که دیگر فصلی وجود ندارد. او به شوخی می گوید: “دیگر نمی توانیم روی ارواح حساب کنیم.”

گراس تنها نیست. در سرتاسر جهان، مواد اولیه عطرها به دلیل الگوهای شدید آب و هوایی در معرض تهدید قرار دارند. وانیل، یک ماده کلیدی برای صنعت، ضربه خاصی خورده است. محصولات وانیل که عمدتاً در قاره آفریقا رشد می کنند، در سال های اخیر تحت تأثیر امواج گرما قرار گرفته اند. در سال 2017، طوفان در ماداگاسکار 30 درصد محصولات را از بین برد و قیمت آن را به بیش از 600 دلار (502 پوند) در هر کیلوگرم رساند.

بنوا وردیه، یکی از بنیانگذاران خانه عطرهای سفارشی Ex Nihilo Paris می گوید: «تغییرات آب و هوا ممکن است تأثیری بر بوی عطر نداشته باشد. “اما این روی قیمت تاثیر خواهد گذاشت.”

Ex Nihilo شاهد افزایش هزینه های مواد خام مانند وانیل و زعفران در نتیجه عرضه محدود ناشی از خشکسالی ها و بلایای آب و هوایی است. اگرچه آنها هنوز قیمت عطرهای خود را افزایش نداده اند، اما افزایش هزینه مواد اولیه ممکن است آنها را مجبور کند. در نتیجه، آنها در حال بررسی روی آوردن به جایگزین های مصنوعی هستند.

وردیه می گوید: «دیدگاه رمانتیک عطر طبیعی بودن آن است. «در اطراف مکانی مانند گراس، عرفان وجود دارد، مردم را به رویا می‌اندازد. اما همیشه پایدارتر نیست.»

محصولات عطری به آب و زمین زیادی نیاز دارند. حمل و نقل مواد خام در سراسر جهان همچنین منجر به انتشار قابل توجه کربن می شود. Verdier می‌گوید: ساخت عطر در آزمایشگاه پایدارتر است.

تولیدکنندگان در گراس مخالف هستند. بیانکلانا می‌گوید: «ما در واقع آب بسیار کمی مصرف می‌کنیم،» و اشاره می‌کند که تولیدکنندگان در منطقه از آبیاری قطره‌ای استفاده می‌کنند که از نظر تاریخی تنها 5 درصد از مصرف آب منطقه را تشکیل می‌دهد.

تولیدکنندگان در منطقه تلاش های قابل توجهی برای اطمینان از سازگاری محصولات خود با محیط زیست انجام داده اند. در سال 2006، بیانالانا Les Fleurs d’Exception du Pays de Grasse را تأسیس کرد، انجمنی که تولیدکنندگان منطقه را گرد هم می آورد. یکی از وظایف کلیدی آنها این است که همه تولیدکنندگان برای تضمین حفاظت از تنوع زیستی، که به اعتقاد آنها یکی از بزرگترین سلاح های آنها در برابر تغییرات آب و هوایی است، ارگانیک باشند.

“چه کاری می توانیم انجام دهیم، چگونه می توانیم سازگار شویم، از چه کسی حمایت بخواهیم، ​​چه تحقیقاتی باید انجام شود؟” آرمل جانودی، رئیس انجمن می گوید. “اینها سوالاتی است که ما می پرسیم.”

اما برای یافتن پاسخ، انجمن نیاز به حمایت دارد. در حال حاضر، مطالعات علمی کمی در مورد چگونگی تأثیر تغییرات آب و هوا بر محصولات در منطقه انجام شده است.

جانودی می‌گوید: «ما در حال مشاهده تغییرات هستیم، اما مطالعات علمی در مورد آنچه به طور عینی اتفاق می‌افتد نداریم.

رهبران این صنعت در حال حاضر حمایت از تولیدکنندگان محلی را با سرمایه‌گذاری در روش‌های تحقیق و انطباق، که می‌دانند برای آینده شرکت‌هایشان حیاتی است، آغاز کرده‌اند. اما در حالی که تولیدکنندگان از این حمایت استقبال می‌کنند، برخی نسبت به رشته‌های بالقوه پیوسته محتاط هستند.

جانودی که می ترسد شرکت ها به بهانه حمایت از سازگاری با آب و هوا خواستار کنترل بیشتر بر وسایل تولید شوند، می گوید: «مسئله برای ما این است که چگونه بدون از دست دادن استقلال و حاکمیت خود از حمایت صنعت برخوردار شویم.

«این برندها می‌خواهند عطرهایشان را با تاریخ و میراث ما مرتبط کنند، با این حال وارد می‌شوند و می‌خواهند همه چیز را تغییر دهند. ما نمی خواهیم خدمتگزار صنعت باشیم.»

برای تولیدکنندگان، این فقط شیوه های کشاورزی آنها نیست که در خطر است، بلکه فرهنگ و شیوه زندگی آنهاست. صنعت عطر برای قرن ها قلب تپنده هویت گراس بوده است. از سال 1946، این شهر در مراسمی در ماه اوت که یک آخر هفته تمام طول می کشد، به یاسمن منطقه ادای احترام کرده است.

بیانالانا، که خانواده‌اش بیش از صد سال است که در همان زمینه کار می‌کنند، می‌گوید: «این خیلی بیشتر از یک شغل است. ما در قبال اجداد و سرزمین خود وظیفه اخلاقی داریم. مردم اینجا همیشه آماده جنگ بوده اند. این به دلیل تغییرات آب و هوایی تغییر نخواهد کرد.»